Slag bij Varna 10 november 1444 zorgde voor 400 jaar islamitische duisternis op de Balkan.
(Tekst op titel van de FB account van Karel Martel).
De Slag bij Varna vond plaats op de deze dag, namelijk 10e november 1444 nabij de stad Varna in Oost-Bulgarije. In deze slag versloeg het islamitische-Osmaanse leger onder leiding van Sultan Murad II de Poolse en Hongaarse legers onder leiding van Władysław III van Polen en Johannes Hunyadi.
Deze slag was eigenlijk de voortzetting van de geopolitieke machtsstrijd in de Balkan tussen de Osmaanse Staat, het Oost-Romeinse Rijk, Venetië, Hongarije, het Pausdom in de Vaticaan en andere kleine christelijke staten. De gebeurtenissen van Varna hebben de geschiedenis van Europa enorm beïnvloed. De unie van de Latijnse en Grieks-Orthodoxe Kerken op het Concilie van Florence in 1439 was de eerste stap in de organisatie om tot een grote alliantie tegen het wrede imperialistische Osmaanse Rijk te beginnen. Deze christelijke Europese alliantie in 1444 vormde een grote bedreiging voor het voortbestaan van het immense Islamitische Rijk. Deze dreiging werd beëindigd door Sultan Murad II die een nederlaag toebracht aan de West-Europese machten bij de Slag van Varna in 1444.
Na een veldtocht van Varna in 1444 en die tegen Belgrado (in 1441 en 1442) sloot de Osmaanse Sultan Murad II in 1444 een vredesverdrag met Hongarije te sluiten waarbij Hongarije feitelijk tot vazalstaat gedegradeerd werd en geen andere keus had dan het te tekenen.
De Hongaren verbraken het opgelegde ‘vredesakkoord’ echter en voegden zich bij de West-Europese en Byzantijnse christelijke alliantie. Ook de lokale dynastieën in de Balkan namen de wapens op tegen de Osmanen. De jonge sultan Mehmed II was niet in staat om de gebeurtenissen te controleren.
In grote paniek werd de Osmaanse hoofdstad Edirne geëvacueerd toen de christelijke strijders de stad tot heel dichtbij hadden benaderd. De grootvizier Halil Paşa riep sultan Murad II terug uit Anatolië. Ondanks de blokkade van de Bosporus door de Venetianen, stak Murad met het leger de Bosporus over onder het spervuur van de Genueze vloot. In 1444 ontmoette Murad II de christelijke geallieerde in de buurt van Varna, waar deze slag ongelukkig eindigde met de dood van de Poolse koning Wladislas en mede daardoor met de nederlaag van de Europese alliantie.
De overwinning verzekerde de Osmaanse positie in Oost-Europa voor de komende vier eeuwen. Een tweede Osmaanse overwinning in de Tweede Slag van Kosovo in 1448, schrikte de Europese staten dusdanig af dat ze geen militaire steun konden sturen aan de Byzantijnen tijdens de Osmaanse verovering van Constantinopel in 1453.
De Hongaren zouden daarna haast vierhonderd jaar geknecht blijven door de Turken en ook zou het de Serviërs eeuwen kosten om zichzelf weer te bevrijden en ook om Kosovo weer te heroveren. De Grieken, Kroaten en vele andere volkeren werden eeuwen onderdrukt en zelfs tot slaaf gemaakt. Constantinopel zou zelfs nooit meer bevrijd worden en het Byzantijnse Rijk is voor eeuwig vernietigd.
Een gruwelijk voorbeeld is Kreta, waar eeuwenlang een extreem wreed Turks bewind heerste, zelfs nog tot in de 19e eeuw.
In 1480 veroverden de moslims het Italiaanse Otranto. De hele mannelijke bevolking werd bijeen gedreven op een berg en vermoord. De vrouwen en kinderen werden verkracht en als slaven verkocht.
Ook Rome werd geplunderd en het was aan de inzet van diverse vorsten (oa Alfonso II van Napels) te danken dat de islamitische horden Italië weer uitgeknikkerd werden.
Daarna moest Wenen er meerdere keren aan geloven, in 1523 en nog eens in 1683. Dat beleg kon worden afgeslagen door de inderhaast ingeschakelde koning Jan III Sobieski van Polen, die daarmee Europa en de kerk redde van een totale islamisering.
Het zou nog tot in de 20e eeuw duren voordat heel Europa van de islam was bevrijd. En zelfs daarna bleven er nog grote islamitische populaties in Bosnië, Kosovo en Albanië. Bulgarije en Griekenland wisten zich met veel moeite en bloedbaden te bevrijden in de 19e eeuw.
Spanje en Portugal werden 700 (!) jaar bezet gehouden door de Moren (Al Andaluz). Ook hier kon alleen met veel moeite door Karel Martel (opa van Karel de Grote) voorkomen worden dat heel Europa werd ingenomen. Tegenwoordig wordt de slag bij Poitiers door politiek correct historici flink afgezwakt, maar feit is dat Europa zichzelf in de 8e eeuw nooit had kunnen verdedigen tegen de goed getrainde en zwaar bewapende troepen van de Sultan.
Karel Martel moest zelf talloze dorpen en boerderijen af om soldaten te ronselen. Het hing er maar om of Europa was gevallen.
Daarna moesten nog vele slagen geleverd worden om de Moren te verdrijven, wat pas in de 14e eeuw slaagde.
De verovering van het vredige Andalusië, een vergeten stukje geschiedenis
(….) En wie gelooft in de mythe van het ‘in vrede samenleven’, dat volgens de Collaborateurs bepalend was voor de verhouding tussen de veroverden en de veroveraars, zou er goed aan doen om de verhalen te herlezen over de afgebrande kloosters en abdijen, de ontheiligde kerken, de verkrachte nonnen en de christelijke of joodse vrouwen die ontvoerd werden om in harems te worden opgesloten”.
http://hoeiboei.blogspot.nl/2009/12/de-kracht-van-de-rede-2-oriana-fallaci.html
Kosovo werd helaas in 1999 wederom islamitisch doordat de Amerikanen de Serviërs uit hun eigen land wegbombardeerde. De huidige Hongaren, Serviërs en andere Balkanvolkeren vechten wederom voor hun voortbestaan omdat het islamitische imperialisme nog altijd bestaat. De West-Europese landen erkennen dit echter niet langer en verraden zowel de Balkanvolkeren als ook hun eigen bevolkingen.
| Why Should I Care About Dates in History? |  |
 |
 |
“Why should I care about dates and dead people?”
Frequently we hear expressions of exasperation against the teaching of history. “What possible relevance could all those events of long ago have for me today?” |
Quo Vadis 