George Floyd.

Deze video geeft heel veel nuances op zijn minst gezegd. Dit is wat Leon de Winter na analyse zegt.

Door LEON DE WINTER

Ze hebben vorige week in de media opmerkelijk weinig aandacht gekregen: gelekte, nieuwe beelden van de arrestatie van George Floyd. Ze werden geregistreerd met camera’s die agenten in Minneapolis op hun uniform dragen.

Leon de Winter (‘s-Hertogenbosch, 24 februari 1954) is een Nederlandse schrijver, columnist, filmproducent en friet-ondernemer.

Ze laten zien dat Floyd buiten zinnen en stuitend high was door het gebruik van levensgevaarlijke drugs. Hij wist wat hem te wachten stond: hij had een lang strafblad en zou opnieuw een serieuze gevangenisstraf moeten ondergaan. Vandaar de paniek, de drugswaan, het irrationele gebrabbel, het verlies van lichaamsbeheersing.

Ook laten de opnamen niet één opmerking horen die de arrestatie van Floyd een vieze racistische smaak geeft. De agenten gedragen zich correct en rustig, maar ze zijn verrast door Floyds wilde gedrag.

Floyd roept ver voordat hij zich op de grond laat vallen en een dodelijke knie in zijn nek moet ondergaan dat hij geen adem krijgt. Hij ziet er slecht uit, beweert dat hij zo emotioneel is omdat zijn moeder net is gestorven (wat niet waar is) en zegt keer op keer dat hij ’niet zo’n soort man’ is. Dat is een intrigerende opmerking.

Zijn strafblad en levensloop verraden dat hij wel ’zo’n soort man’ is: ongehuwd verwekte hij kinderen bij meerdere vrouwen, handelde in drugs, deed mee aan een ernstige roofoverval. Een verloren leven, gegijzeld door druggebruik, en beëindigd door de fatale gevolgen van een escalatie met een brute politieman.

Aanwijzingen

Toen de eerste agenten bij hem verschenen, zat Floyd op de bestuurdersstoel in een auto, duidelijk niet bij machte weg te rijden. In de auto had hij twee vrienden bij zich, die wel de aanwijzingen van de agenten opvolgden, maar deze keren nergens in de berichten terug. Ook is er nergens een bericht verschenen over het kleine plastic zakje met wit poeder dat Floyd, als hij net uit zijn auto is gehaald, zittend tegen de muur, nog vóór de fatale escalatie bij de politiewagen begon, achter zich laat vallen. Niemand let erop, maar het werd vastgelegd door een beveiligingscamera. Die moet ook hebben vastgelegd wie het zakje heeft mee gegrist: een van de twee vrienden van Floyd?

De agenten steken met hem de straat over, en Floyd verzet zich opnieuw, nog heviger. Hij wil niet in de politiewagen stappen. Hij weet dat hij naar het bureau wordt gebracht en daar lange tijd zal verblijven. Hij weet dat hij jaren zal moeten boeten voor een licht vergrijp (betalen met een vals bankbiljet) nadat hij een leven van misdaad achter de rug heeft. Hij roept dat hij claustrofobisch is en niet in de auto wil plaatsnemen. De agenten beloven hem de raampjes omlaag te doen, maar Floyd wringt en draait en laat zich niet bedwingen; aan de andere kant, dus aan de straatzijde, laat hij zich uit de politiewagen vallen. Daar zal hij sterven.

Claustrofobisch

In zijn eigen auto was Floyd niet claustrofobisch; hij zat daar met gesloten ramen. Maar in de politiewagen zou hij claustrofobisch worden, beweerde hij. Politiemannen horen vaak maffe excuusverhalen van arrestanten. Toch namen ze hem serieus en riepen een ambulance op. Tot hij was gearresteerd, moest deze grote, sterke man onder controle gehouden worden. Dat deed de meest ervaren agent in de groep. Hij had al vaker een knie in de nek van een arrestant gezet – het was onderdeel van de geoorloofde controletechnieken van de politie in Minneapolis. Deze ervaren agent zei weinig, dit was een routineklus voor hem, en hij liet de nieuwelingen in de groep agenten zien dat hij het kon en met een minimum aan handelingen de reus kon bedwingen.

Floyd en de agent hebben bij dezelfde club gewerkt, maar tot nu toe is niet duidelijk of de agent Floyd herkende. Geen journalist is achter hun collega-uitsmijters aan gegaan; de eigenares is vlak na de ramp – want dit kleine incident leidde tot een nationale ramp – om commentaar gevraagd, maar ze is al enige tijd uit beeld, net als de twee andere inzittenden met wie Floyd werd aangetroffen. Als ik dit mag zeggen: ze oogden niet als architecten.

Dronken

Floyd wordt eruit gehaald, niet omdat hij zwart was (ze waren alle drie zwart), maar omdat een medewerker van de winkel waar Floyd met het valse biljet had betaald, de politie had gebeld. Hij was bang dat Floyd dronken was en iemand zou doodrijden – want Floyd kon nauwelijks op zijn benen staan. De medewerker wist niet dat Floyd een levensbedreigende hoeveelheid drugs tot zich had genomen.

Er zitten nog steeds grote gaten in dit verhaal. Toch willen de media er niet graag induiken en de basisverhalen blootleggen. Waarom niet? Hierom: dit was geen racistisch incident. De details ondermijnen het grote verhaal van racistisch Trump-land met racistische politiemannen die op onschuldige zwarte mannen jagen. Dus blijven de media op afstand en heeft u niet avond aan avond de beelden van de politiecamera’s gezien. Van een tragisch, genuanceerd verhaal willen de media niks weten. Het verhaal van de racistische politie moet intact blijven want het is een wapen tegen Trump

Zie ook:

Politiegeweld US