Criminaliteit en politiegeweld in de USA.
De zoveelste schietpartij in de VS met dodelijke slachtoffers onder de Afro-Amerikaanse gemeenschap door politiegeweld. Politiegeweld is brandend actueel in de Verenigde Staten, en ook bij ons was daarover de afgelopen weken veel te doen. Raciale ongelijkheid houdt Amerika al jaren in de ban. De dood van George Floyd op 26 mei deed de emmer overlopen bij heel wat Amerikanen. Uit onderzoek blijkt dat Afro-Amerikanen disproportioneel vaak worden doodgeschoten door de politie. VRT NWS nam enkele incidenten van politiegeweld uit het recente verleden onder de loep. Wat was er precies aan de hand en welke gerechtelijke stappen werden gezet tegen de betrokken politieagenten? In de Verenigde Staten sterven jaarlijks een duizendtal mensen door politiegeweld. Tussen 2014 en 2019 bestond 25 procent van de doden uit Afro-Amerikanen, terwijl zij slechts dertien procent van de bevolking uitmaken. (1).
Het jongste slachtoffer onlangs is een 13 jarige. Op een video is te zien hoe de 13-jarige Adam Toledo vorige maand werd doodgeschoten door de politie, het verhoogt telkens de spanningen rond politiegeweld in Amerika. Racisme wordt er geschreeuwd en geschreven. Is dat zo? “Ja, er is overduidelijk sprake van racisme” wordt er alom geroepen. Statistieken worden telkens gebruikt om dit aan te tonen. Zo is er het argument dat de Afro-Amerikaanse bevolking het hoogste aantal slachtoffers per capita heeft van politiegeweld. Ja het is waar dat zwarte burgers vaker hardhandig door de politie worden aangehouden en tegen de grond gewerkt dan blanken.
Blanke burgers die aangehouden worden hebben gemiddeld vaker iets op hun kerfstok dan zwarte burgers. Maar hoe interpreteer je de statistieken die bv aantonen dat het aantal slachtoffers per capita van politiegeweld bij de Afro-Amerikaanse gemeenschap het hoogst ligt? Is het niet reëler om naar de absolute criminaliteitscijfers per groep te kijken? En waarom gebeurd dat niet? Wellicht omdat het de media niet welgevallig is?
Bij de bevolkingssamenstelling dan maar. Het totaal aantal inwoners van USA lag in 2020 op 332.639.102. De Afro-Amerikaanse bevolking bedroeg 43.243,083, of 13%, Het aantal van Europees afkomstige blanke meerderheid lag op 216.215,415 of 65 %
De grote meerderheid van hardwerkende en eerlijke Afro-Amerikaanse gemeenschap ten spijt, hoewel de Afro-Americans maar 13 procent vd bevolking uitmaken is deze groep verantwoordelijk voor 52 procent van de gewelddadige criminaliteit. Binnen de Afro-Amerikaanse gemeenschap ligt de totale criminaliteit per capita 7 maal zo hoog als onder de blanke Amerikanen. (Ge-factcheckt en juist bevonden) Over de oorzaken hieronder meer. (1)
Wie kan rekenen weet dus dat het absolute aantal Afro-Amerikanen met een criminele achtergrond groter is dan blanken met een criminele achtergrond of inslag.
Als bij de blanken zich 1 op de 100 op het criminele pad bevind, dan is dat bij de zwarte bevolking 7 op de 100. de absolutie aantallen zijn dan: (a) (dit getal is een aanname, maar dat maakt voor de verhouding niets uit)
De absolute aantallen zijn dan:
Blank en crimineel: 2,162,154
Zwart en crimineel: 3,027.010
De verhouding crimineel blank/zwart is dan 1 op 1.4. Toch wordt dezelfde ( logisch verwachtte) ratio bij doden onder de Afro-Amerikaanse door politiegeweld bij lange na niet gehaald. Het aantal gedode blanken door politiegeweld ligt (met wat schommelingen per jaar) gemiddeld bijna 2 x zo hoog. Dat haalt echter zelden het nieuws, net als de massale slachtpartij in Nigeria met 130 doden nauwelijks het nieuws haalt terwijl de Amerikaanse schietpartij van 15 april met 8 dode slachtoffers bij Fedex Indianapolis (weer) voorpagina nieuws was. De duidelijke discrepantie tussen het aantal slachtoffers en de absolute aantallen criminelen onder beide groepen bewijst dat de politie bij de Black -Americans juist aanmerkelijk voorzichtiger te werk gaat. Ironisch genoeg, het grootste gevaar voor de zwarte gemeenschap in de VS komt juist van de zwarte gemeenschap zelf. 90 procent van alle door geweld omgekomen zwarte burgers worden gedood door andere zwarte burgers, hoofdzakelijk door geweld binnen het criminele circuit. De kans dat je als blanke beroofd wordt door een Blackie ligt in de VS ook 2,7 maal zo hoog als door een blanke crimineel. Dat blanke agenten in bedreigende situaties nauwelijks vaker als eerste op zwarte verdachten schieten dan zwarte agenten en dat er amper vaker Black-Americans omkomen door blanke agenten, dan door zwarte agenten, dat laat de (objectieve onpartijdige) media wijselijk achterwege.
Ook hier wordt de cruciale rekensom over de absolute aantallen eenvoudig weer weggelaten.
RESEARCH ARTICLE
Nog een diepgaand onderzoeksartikel. Kenmerken van agenten en raciale ongelijkheden bij dodelijke schietpartijen door agenten
Door: David J. Johnson, Trevor Tress, Nicole Burkel, Carley Taylor, and Joseph Cesario.
- aDepartment of Psychology, University of Maryland at College Park, College Park, MD 20742;
- bDepartment of Psychology, Michigan State University, East Lansing, MI 48824
Betekenis.
“Er bestaat wijdverspreide bezorgdheid over raciale verschillen in dodelijke schietpartijen waarbij agenten betrokken zijn en dat deze verschillen discriminatie door blanke agenten weerspiegelen. Bestaande databases van schietpartijen met dodelijke afloop missen informatie over agenten, en analytische benaderingen uit het verleden hebben het moeilijk gemaakt om de bijdragen van factoren zoals criminaliteit te beoordelen. Wij creëren een uitgebreide database van agenten die betrokken waren bij dodelijke schietpartijen in 2015 en voorspellen het ras van het slachtoffer op basis van kenmerken van burgers, agenten en provincie. We vinden geen bewijs voor anti-zwarte of anti-Spaanse ongelijkheden bij schietpartijen, en blanke agenten schieten niet vaker op burgers uit minderheidsgroepen dan niet-blanke agenten. In plaats daarvan voorspelt rasspecifieke criminaliteit sterk het ras van de burger. Dit suggereert dat het vergroten van de diversiteit onder agenten op zichzelf waarschijnlijk niet zal leiden tot minder raciale verschillen in het aantal schietpartijen door de politie”.
Abstract
“Ondanks uitgebreide aandacht voor raciale verschillen bij schietpartijen door de politie, hebben twee problemen de vooruitgang op dit gebied belemmerd. Ten eerste, databases van fatale schietpartijen waarbij agenten betrokken zijn (FOIS) bevatten geen details over agenten, waardoor het moeilijk is om te testen of raciale ongelijkheden verschillen naar gelang de kenmerken van de agenten. Ten tweede zijn er tegenstrijdige meningen over de vraag welke maatstaf moet worden gebruikt om raciale verschillen vast te stellen wanneer de uitkomst het percentage is waarbij leden van raciale groepen dodelijk worden neergeschoten. Wij pakken deze kwesties aan door een databank van FOIS te creëren die gedetailleerde informatie over agenten bevat. Wij testen de raciale ongelijkheden met behulp van een aanpak die het benchmark-debat omzeilt door rechtstreeks het ras te voorspellen van burgers die met dodelijke afloop worden neergeschoten in plaats van het percentage neergeschoten raciale groepen te vergelijken met een of andere benchmark. Wij komen tot drie belangrijke bevindingen: 1) naarmate het percentage zwarte of Latijns-Amerikaanse agenten in een FOIS toeneemt, is de kans groter dat een neergeschoten persoon zwart of Latijns-Amerikaans is dan blank, een verschil dat wordt verklaard door de demografische kenmerken van het district; 2) rasspecifieke geweldsmisdrijven op districtsniveau voorspellen sterk het ras van de neergeschoten burger; en 3) hoewel we geen algemeen bewijs vinden van anti-Zwarte of anti-Spaanse ongelijkheden bij dodelijke schietpartijen, wanneer we ons richten op verschillende subtypes van schietpartijen (bijv, ongewapende schietpartijen of “zelfmoord door politie”), zijn de gegevens te onzeker om harde conclusies te trekken. Wij benadrukken de noodzaak van de handhaving van federaal beleid dat zowel informatie over agenten als over burgers in FOIS registreert”.
Recente in het oog springende schietpartijen door de politie op zwarte Amerikanen hebben vragen doen rijzen over raciale ongelijkheden bij dodelijke schietpartijen waarbij agenten betrokken zijn (FOIS). Deze schietpartijen hebben de publieke opinie in beroering gebracht, wat gedeeltelijk heeft geleid tot de Black Lives Matter-beweging en een presidentiële taskforce voor politiewerk (1). Centraal in dit debat staat de vraag of zwarte burgers oververtegenwoordigd zijn in FOIS en of de raciale verschillen te wijten zijn aan discriminatie door blanke agenten. Een gebrek aan gegevens over agenten in FOIS en onenigheid over de juiste maatstaf voor het bepalen van raciale ongelijkheid in FOIS hebben echter geleid tot tegenstrijdige conclusies over de mate waarin zwarte burgers meer kans hebben om dodelijk te worden neergeschoten dan blanke burgers. Wij pakken beide problemen aan door een uitgebreide databank van FOIS op te zetten die informatie over agenten bevat en door een methode voor het testen van raciale ongelijkheden te gebruiken die niet op benchmarks berust.
Tot voor kort werden de enige landelijke gegevens over FOIS jaarlijks bijeengebracht in het Uniform Crime Report van het Federal Bureau of Investigation (FBI). Op vrijwillige basis rapporteren diensten het aantal gerechtvaardigde moorden door wetshandhavers in dienstverband. Niet alleen worden deze schietpartijen te weinig gerapporteerd (met ∼50%; ref. 2), dergelijke rapporten geven ook geen informatie over de agenten of de omstandigheden rond deze schietpartijen. Vanaf 2015 begonnen nieuwsbedrijven als The Washington Post en The Guardian informatie over FOIS te verzamelen om de problemen met de FBI-gegevens aan te pakken. Door middel van rapportage en Freedom of Information Act-verzoeken aan rechtshandhavingsinstanties hebben dergelijke organisaties completere FOIS-databases gecreëerd. Deze databases verschaffen informatie over schietpartijen die niet beschikbaar is in federale databases: waar ze plaatsvonden, welke politieafdelingen erbij betrokken waren, en demografische informatie over burgers. Maar zelfs deze databanken geven geen informatie over de betrokken agenten, waardoor niet kan worden nagegaan of bepaalde soorten agenten meer kans hebben om raciale ongelijkheden te vertonen.*
*** Vertaald met http://www.DeepL.com/Translator (gratis versie) ***
Lees verder op:
Officer characteristics and racial disparities in fatal officer-involved shootings | PNAS
***
Onderzoek dat je nooit hoort in de media. “Wapens ter zelfverdediging. Kleck publiceerde in 1993 een onderzoek waaruit bleek dat wapens 2,5 miljoen keer per jaar worden gebruikt ter verdediging van de misdaad, gemiddeld eens per 13 seconden. Dat is 3 tot 4 maal zo vaak als bij een misdrijf.
***
Het onderzoek van Kleck concludeerde dat wapens drie tot vier keer vaker worden gebruikt ter verdediging van misdrijven dan bij het plegen van een misdrijf.
https://www.heritage.org/firearms/commentary/watch-dramatic-use-gun-self-defense-didnt-make-news
***
Wie denkt dat politiegeweld in de VS alleen zwarte burgers treft. Er worden meer blanken door agenten dood geschoten dan zwarten in cijfers. Er is uitgebreid onderzoek naar gedaan:
https://www.washingtonpost.com/…/why-a-massive-new…/
***
In percentages zijn the blacks oververtegenwoordigd maar dat zijn ze ook in de criminaliteit./// In 2019, werden 259 zwarte mensen gedood door de politie in de Verenigde Staten. Ter vergelijking: 182 Hispanics, 13 Native Americans, en 406 blanken. Het percentage schietpartijen door de politie op zwarte Amerikanen is veel hoger dan op alle andere etnische groepen, namelijk 30 per miljoen mensen. Voor Hispanics ligt dit cijfer op 23 per miljoen en voor blanken op 12 per miljoen.
Roland Fryer Jr. heeft nooit veel om de politie gegeven. Toen hij opgroeide, dealde zijn familie crack in Daytona Beach, Fla., en terwijl Fryer op weg was om een gevierd econoom aan de Harvard Universiteit te worden, zaten veel van zijn neven en beste vrienden verplichte straffen in de gevangenis uit. Tijdens zijn jeugd waren de ontmoetingen met de politie vol gevaar.
“Als kind hield ik helemaal niet van de politie,” zei Fryer. “Ik groeide op aan de ene kant van het verhaal.” Dit zei Fryer na de dood van Michael Brown in Ferguson, Mo., en andere recente gevallen waarin de politie ongewapende zwarte burgers doodde, Fryer voelde dat hij meer moest weten. “Mijn emoties laaiden op,” herinnerde hij zich. Hij spendeerde een jaar niet alleen aan het verzamelen van gegevens met teams van onderzoeksassistenten, maar ook aan het meerijden met agenten en het zelf volgen van een aantal dagen rechtshandhavingstraining.
De econoom publiceerde zijn bevindingen deze week in een ontwerpdocument dat nu al voor controverse zorgt.
Enerzijds toont de studie aan dat zwarte en Latijns-Amerikaanse burgers in het hele land inderdaad meer kans lopen door de politie te worden mishandeld, geboeid of geslagen – zelfs als zij zich aan de regels houden en zich aan de wet houden. Fryer schrijft dat vooroordelen in de rechtshandhaving reëel en schadelijk zijn in vele opzichten, en cynisme en ontgoocheling veroorzaken, vooral onder jongens van kleur.
Maar als het op politiemoorden aankomt, heeft Fryer nauwgezet bewijsmateriaal uit Houston bekeken dat suggereert dat de politie daar niet raciaal bevooroordeeld is in hoe ze dodelijk geweld gebruiken. Dit is een verrassende bevinding die de wijdverspreide opvatting dat de politie onevenredig veel zwarte verdachten neerschiet, in twijfel trekt. In Houston, tenminste, is dat misschien niet het geval. Lees verder op:
*****************************************************************************************
(1). De oorzaken, ja achterstelling door discriminatie, structurele achterstand, maar ook structureel meer tiener zwangerschappen, meer eenoudergezinnen (de aanstaande zwarte vader verlaat structureel vaker zijn zwangere vriendin voor een ander jong ding), Het percentage criminaliteit bij kinderen uit eenoudergezinnen ligt ook structureel hoger, hogere cijfers bij voortijdige schoolverlating en dus lagere opleiding. Dan is er nog de sterke groepsdruk en sociale controle die veel kansrijke zwarte jongeren weerhoud om te presteren op school omdat ze daarmee te veel op de blanke gemeenschap zou lijken..
Bronnen:
(1). Oh oh Amerika, Charles Groenhuizen. Amerika correspondent
Zwarte criminaliteit in de VS – Veren Of Lood
***********************************************************************************
Maandag begin in Minneapolis het proces tegen Derek Chauvin, de blanke politieagent die verantwoordelijk wordt geacht voor de dood van George Floyd, een zwarte Amerikaan. De beelden van de minutenlange doodstrijd van Floyd, liggend op de grond en met de knie van Chauvin in zijn nek, werden in het gehele westen gevolgd door weken van protest tegen raciaal onrecht.
Kan de meest gehate man van Amerika worden vrijgesproken? – PAL NWS
BLM-activist mocht in de George Floyd-jury zitten
BLM-activist mocht in de George Floyd-jury zitten – DissidentNL
*****************************************************************************************
FBI geeft statistieken voor 2019 vrij over wetshandhavers die tijdens hun dienst zijn gedood
Volgens de statistieken die aan de FBI zijn gerapporteerd, zijn er in 2019 89 wetshandhavers omgekomen tijdens incidenten tijdens het uitoefenen van hun functie. Hiervan kwamen 48 agenten om het leven als gevolg van misdrijven, en 41 agenten kwamen om bij ongevallen. Uitgebreide gegevenstabellen over deze incidenten en korte verhaallijnen waarin de dodelijke aanvallen worden beschreven, zijn opgenomen in Law Enforcement Officers Killed and Assaulted, 2019, dat vandaag is uitgebracht.
FBI Releases 2019 Statistics on Law Enforcement Officers Killed in the Line of Duty — FBI
Quo Vadis 
Een gedachte over “Politiegeweld US”