Sinds mensenheugenis stellen mensen zich de vraag, “Waar komen wij vandaan”. Dit onderwerp behoort voor veel mensen tot de belangrijkste levensvragen, “Wie heeft ons gemaakt”? De meest logische verklaring voor wie met deze vraag worstelen was dat er “Hulp” van bovenaf moest zijn geweest. De ontdekkingen van Charles Darwin, omschreven in “The Origin of Species”, (De oorsprong der soorten) gaven daar een nieuwe kijk op, waarbij er naast de antwoorden ook nogal wat nieuwe vragen ontstaan.. Ook de ontwikkeling van de “Oerknal theorie” gaf een bijzondere visie op het ontstaan van het heelal en menselijk leven.. Maar ook bij de Oerknaltheorie duiken weer nieuwe problemen op.
De oerknal. (1)
De oerknaltheorie – De premisse
De oerknaltheorie (ook wel de “Big Bang”-theorie genoemd) is een poging om te verklaren wat er tijdens het ontstaan van ons universum plaatsvond. Ontdekkingen in de astronomie en de natuurkunde hebben alle mogelijke twijfels weggenomen over het feit dat ons universum inderdaad een begin had. Voor dit moment was er niets; gedurende en na dit moment was er wel iets: ons universum. De oerknaltheorie is een poging om te verklaren wat er tijdens en na dit moment gebeurde.
https://www.allaboutscience.org/dutch/oerknal-theorie.htm
Voor iemand die een poging wil wagen voor vermelding in het Guinness Book of Records door een flinke zwerfkei te willen samenpersen tot het formaat van een voetbal, zal hoon en spot zijn deel zijn. Zijn carrière kan hij verder wel vergeten want zo iemand moet wel rijp zijn voor het gesticht. Volgens de huidige ons bekende natuurwetten is zoiets namelijk onmogelijk. Maar als wetenschappers ons vertellen redelijk sterke aanwijzingen te hebben dat ons heelal en met alle planeten daarin, vóór de oerknal ooit de omvang van een voetbal heeft gehad, dan “gelooft” men dat meteen of is dat voor de meeste mensen geen enkel probleem. Want als het waar is wat deze wetenschappers beweren, betekent dat simpelweg dat er buiten ons verstandelijk bereik, buiten onze dimensie, wetenschap en kennis van natuurwetten, heel andere wetten, kolossale krachten gelden, die alle aardse wetenschappelijke logica op zijn kop zet.
Nieuwe inzichten over de Oerknal.
Wie gelooft in de onveranderlijke natuurwetten, kan niet geloven in wonderen, maar diezelfde mens gelooft wonderlijk genoeg wel in een eindeloze reeks van mirakels die de evolutietheorie is en waarbij de amoebe of een primitief klompje cellen tot de moderne mens is “ge-evolueert”. Het is daarom niet erg verstandig om met onze aardse logica zaken te verklaren die zich buiten onze intelligentie afspelen.
Zelfs als we denken dat we het beginnen te begrijpen is het nog weer ingewikkelder. Dat proces of hypothese van het spontaan ontstaan van leven noemt men “Abiogenesis ” een situatie waarbij onder gunstige omstandigheden en aanwezigheid van alle noodzakelijke “Organic compounds” ( chemische elementen die noodzakelijk zijn voor leven) na miljoenen jaren van “pruttelen” door een chemische reactie spontaan leven zou zijn ontstaan. Dat is vreemd, eenmaal afgestorven organisme komt nooit meer tot leven ook al zijn alle voorwaarden en “Organic compounds” in de juiste verhouding aanwezig. Sterker nog, alle afgestorven organismen vallen langzaam uiteen in de “ingrediënten” waaruit ze bestonden. Abiogenesis is een theorie die tegen alle natuurlijke logica in gaat. De belangrijkste these van de evolutietheorie berust dus op het spontaan ontstaan van leven, gevolg door “natuurlijke selectie”, o ja, natuurlijk. Maar waar berust natuurlijke selectie dan op? Er moet namelijk wel eerste iets te “selecteren” zijn, een soort “update” van het origineel dat ook nog eens beter is. Anders zou de betrekkelijk eenvoudige celdeling bij de eerste levende cel normaliter uitgroeien tot een vormeloze en nutteloze klomp cellen, Die “updates” worden gecreëerd door een groot aantal, (miljarden maal miljarden) toevallige, spontane meestal doelloze mutaties in het DNA bij het reproductieproces. Een soort “Russische Roulette”, maar dan met een magazijn van triljarden mogelijkheden en dat ook nog eens miljarden maal miljarden maal herhaald. Het DNA is daarbij een blauwdruk dat zichzelf telkens herschrijft.In de ICT-sector hebben we daar computerprogrammeurs voor, maar de natuur programmeert zich blijkbaar helemaal zelf.
“Volgens de moderne evolutietheorie bestaat het ‘ontstaan-van-het-leven’-recept uit de ophoping van koolstof (C), waterstof (H), stikstof (N) en zuurstof (O). Voeg daarnaast nog wat fosfor (P) en zwavel (S) toe, laat het een paar miljoen jaar pruttelen en herhaal deze procedure wanneer dat nodig blijkt. Met een doctoraat in de organische chemie ben ik getraind om chemische principes te begrijpen, maar het hierboven beschreven proces is niet hoe scheikunde werkt]].
[Bij de succesvolle vorming van proteïnen of DNA in de zogenaamde oersoep, zou dezelfde mate van controle over reactiviteit en selectiviteit aanwezig moeten zijn, en dat zou alleen door een chemicus kunnen worden gedaan. Chemicaliën kunnen namelijk niet denken, geen plannen maken of zelf ook maar iets anders ‘intelligents’ doen. Hoe zouden ze moeten weten wat ze aan het maken zijn? Hoe kan een chemische reactie een eiwit of DNA-molecuul maken en het vervolgens in een oog, hart of hersencel stoppen zonder gecontroleerd mechanisme? En hoe heeft een chemische reactie ook maar enig besef van wat zijn eindproduct moet worden?”
De conclusie van de scheikundige, het spontaan ontstaan van leven uit scheikundige reacties is uitgesloten. Leven ontstaat alleen uit leven.
De twee bekendste evolutionisten, Stephen Hawking en Richard Dawkins houden beiden de optie open dat het ontstaan van leven op aarde afkomstig is van buitenaards intelligent leven De enige verklaring voor die optie over de rol van Buitenaards Intelligent leven is dat beiden weinig vertrouwen hebben in de theorie van Abiogenesis. Maar ook deze optie is niets anders dan het verplaatsen van het probleem, want waar komt dat Buitenaards leven dan vandaan? Zit dat dan niet met hetzelfde probleem “opgescheept” als waar wij vandaan komen? Kortom, voer voor psychologen.
Zie ook: “Om een chemische verklaring van het ontstaan van leven te kunnen geven, is het belangrijk om een chemische beschrijving van leven te hebben. De belangrijkste kenmerken van het leven op aarde zijn:
- Water; zonder water is geen leven mogelijk.De basis wordt gevormd door eiwitten en andere organische moleculen. Eiwitten bestaan uit ketens van aminozuren. Met eiwitten kunnen complexe moleculaire structuren worden gebouwd.Leven moet zich kunnen voortplanten (zelfreplicatie). Daarbij gebruikt het leven DNA of RNA om zijn genetische code door te geven aan zijn nakomelingen. In dit molecuul, wat een polymeer is van het DesoxyriboNucleïnezuur(=Acid)-molecuul, staan alle codes voor de eiwitten die het individu gedurende zijn leven nodig heeft. De specifieke combinatie van eiwitcodes(=genen) in het DNA bepaalt uiteindelijk de karakteristieken van het individu.De cel is de kleinste levende eenheid. Een meercellige levensvorm is opgebouwd uit verschillende cellen, die echter alle dezelfde genetische instructies bevatten.
Alle genoemde kenmerken zijn essentieel voor het leven zoals wij dat kennen. De modellen voor abiogenese moeten niet alleen het ontstaan van deze kenmerken afzonderlijk verklaren, maar ook hoe deze bij elkaar hebben kunnen komen om de eerste cel te vormen.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Abiogenese
Zoals we weten bestaat elk levend organisme uit cellen. Zo ook de mens, cellen sterven voortdurend af en delen zich om groei mogelijk te maken. Vanaf de allereerste celdeling na de conceptie tot de dood vinden er in een mensenleven ca. 80 triljoen celdelingen plaats. Bij een gemiddelde leeftijd van 80 jaar komt dat neer op ongeveer 4000 miljard celdelingen per seconde. Elke nieuwe cel bevat een complete kopie van het DNA. Het DNA bevat alle erfelijke informatie van een ieder individu. Al die informatie bij elkaar in één enkele cel is meer informatie dan er op de harde schijf van de doorsnee huis pc staat. Al die informatie wordt ook met hetzelfde tempo gekopieerd en gedeeld. Daarbij worden af en toe kleine foutjes gemaakt (mutaties). Wetenschappers hebben bv ontdekt dat een cel zich pas deelt als alles klopt, waarna het een “seintje” krijg om zich te kunnen delen. Wanneer cellen zich voortijdig gaan delen, ontstaat er een ongecontroleerde celdeling dat bv tot kanker kan leiden. Als die fout gekopieerde cellen zich blijven delen ontstaan er allerlei kleine afwijkingen (ziektes) en deze foutjes spelen bv een rol in het verouderingsproces.
Het mysterieuze DNA
Al meer dan vijftig jaar kent de wetenschap de dubbele DNA-helix als de blauwdruk voor alle levensvormen sedert de ontdekking ervan door Crick en Watson. Onze kennis over DNA is sindsdien geweldig toegenomen. DNA slaat de chemische moleculaire instructies voor cellulaire reproductie op. Het is een blauwdruk voor de reproductie van proteïnen die gevormd worden in de cellen van het organisme. Het menselijke lichaam bevat een geschatte hoeveelheid van 70.000 tot 90.000 proteïnen.
De DNA-helix is een gevlochten dubbele streng. Elke streng is gemaakt van 3,1 miljard nucleotiden. De nucleotiden zijn samen geschakeld om deze immens lange ketting te vormen. De basen worden aangeduid met hun beginletter: de “A” voor adenine, de “C” voor cytonsine, de “G” voor de base guanine en de “T” voor thymine.
Drie van deze basen op een rij vormen een “triplet” of “codon”. Er zijn slechts 4³ = 64 verschillende typen codons in een DNA-ketting. Elk triplet of codon is het genetisch equivalent van een aminozuur dat op haar beurt het bouwblok van een eiwit vormt. Een eiwit bestaat uit wel honderd aminozuren, dus het vereist een even groot aantal codons om een eiwit te coderen. De sequentie van de codons die een enkel eiwit codeert, wordt een “gen” genoemd.
Waar het Westerse Internationale Menselijke Genoom Project de machinetaalcode van het DNA-molecuul ontcijferde, dat wil zeggen de structuur van de DNA-bits bestaande uit een sequentie van nucleotiden, ontdekten de Russische wetenschappers de hogere ‘programmeertalen’ die aanwezig zijn in DNA. Nog een verbazingwekkend feit was dat de groep van Garjajev ontdekte dat DNA op geen enkele wijze een gesloten boek van het leven bleek te zijn. Zij ontdekten dat de tekst van het DNA-boek veranderd kon worden. De codons van de DNA-streng konden opnieuw gerangschikt worden in verschillende sequenties. Met ander woorden de software van het menselijke genoom, ons DNA-molecuul, kon geherprogrammeerd worden! Onderzoek heeft uitgewezen dat de triplets in de DNA-streng van plaats blijken te kunnen wisselen.
Omdat men ontdekt heeft dat DNA een syntax en een semantiek heeft die lijkt op onze menselijke taal, is hiermee aangetoond dat ons huidig beperkte inzicht van DNA als zou zij enkel dienen voor de reproductie van proteïnen voor de chemische opbouw van een organisme, slechts één kant van het verhaal is”.
“Ondanks het feit dat het darwinisme al sinds 1859 in zwang is, heeft het in de laatste decennia aan nogal wat kritiek blootgestaan. Deze omstreden theorie is nog steeds niet in staat alle vragen te beantwoorden m.b.t. de evolutie van de soorten. Zo is het darwinisme niet in staat om de explosie van plotselinge nieuwe levensvormen te verklaren die zich zo’n 530 miljoen jaar geleden op deze planeet voordeed. De overvloedige hoeveelheid nieuwe hogere levensvormen met een hoger niveau van biologische complexiteit dan alle soorten ervoor die toen is ontstaan, vereiste in een relatief zeer kort tijdsbestek ook de ontwikkeling van nieuwe soorten eiwitten en corresponderende genen. Deze explosie kan moeilijk worden verklaard door een spontane toename in de natuurlijke mutaties van de genen. Ook is het moeilijk voor te stellen hoe een nieuwe soort zich spontaan kan ontwikkelen uit zijn voorganger, omdat er een zeer groot aantal coherente spontane mutaties voor nodig is die allemaal gelijktijdig moeten optreden om zo alle eigenschappen van de nieuwe soort voort te brengen. Hoe is het mogelijk dat de natuur in staat is geweest om een complex biologisch systeem, zoals bijvoorbeeld het oog, voort te brengen, enkel en alleen door wat te “goochelen” met de codons van het DNA-molecuul? Alle biologische systemen zoals de organen, het immuunsysteem en de zintuigen zijn veel te complex om slechts door puur toeval tot stand te zijn gekomen. Het probleem met deze complexe biologische systemen is dat ze zich niet gaandeweg ontwikkeld hebben via allerlei tussenvormen omdat deze prototypen namelijk volledig ontbraken in het fossielenarchief”.
Lees verder op.
http://www.soulsofdistortion.nl/dutch/SODA_chapter9.html
Bij het celdelingsproces is het kopiëren van het DNA in feite nog betrekkelijk eenvoudig vergeleken bij de vorming van een nieuw eiwitmolecuul.
“Eiwitten of proteïnen vormen een grote klasse van biologische moleculen, die bestaan uit polymere ketens van aminozuren. De aminozuren in deze ketens zijn verbonden door peptidebindingen. Polypeptiden bestaan uit een lange keten van aminozuren die met elkaar verbonden zijn. Pas wanneer polypeptiden nog eens ruimtelijk opgevouwen worden door interacties tussen de atomen van de aminozuren spreekt men van een proteïne.
Polypeptiden in eiwitten vouwen zich in een driedimensionale vorm. Deze vorm wordt bepaald door de onderlinge aantrekking en afstoting van de verschillende aminozuren, door de omgeving waarin het eiwit zich bevindt. Er zijn ook enzymen die eiwitten helpen zich te vouwen in de juiste vorm. De vorm van een eiwit is bepalend voor de specifieke interacties die een eiwit aan kan gaan. Hierbij is het van belang dat het eiwit zich goed opvouwt. Wanneer dit niet gebeurt werkt het eiwit niet goed, en kan het in uitzonderlijke gevallen zelfs andere effecten veroorzaken”. (1).
“Opdat een proteïne zijn functie in de cel juist kan uitvoeren, moet het een heel specifieke driedimensionale vorm aannemen. Hoewel het in de cel slechts een fractie van een seconde duurt om een enkele proteïnevouw uit te voeren, zou het miljarden jaren duren, wanneer men alle mogelijkheden voor één enkele vouw zou willen uitvogelen! Hierbij moet men bedenken, dat een foutief gevouwen proteïne in de regel nadelig (in het ergste geval zelfs dodelijk) voor het levende wezen is. Voor de opbouw van een enkele cel moeten duizenden proteïnen op de juiste manier gevouwen worden. Hierbij blijft, bij wijze van spreken, “bar weinig” speelruimte over voor toevallige processen”.
Darwin vatte zijn bevindingen samen: “De natuur heeft het vermogen om zich aan te passen”. Dat “vermogen zich aan te passen” impliceert een soort vóórprogrammering, een bepaalde regie en op zich wijst dat naar een schepper. Voor een atheïst is dat natuurlijk onzin, atheïsten hebben slechts één acceptabel kader van waaruit het ontstaan van de mens kan worden verklaart. De grote vraag die dat oproept is dan, kijkt een atheïst ook werkelijk rationeel naar allerlei zaken of ziet hij alles, zoals waarvan hij een gelovige ook beschuldigd, namelijk van uit een bepaalde vooringenomenheid??
In het DNA van elke nieuwe generatie van de mens zitten ook DNA-mutaties. Nog niet zo lang geleden hebben wetenschappers ontdekt dat het aantal DNA mutaties bij elke nieuwe generatie van de mens, zoals eerder was verwacht, niet 100 of 200 is maar slechts 60 . Deze DNA –mutaties die “geen nut” lijken te hebben noemt men ook wel “Junk DNA”. Dat betekent dat de evolutie veel langzamer verliep en 2 tot 3 keer meer tijd nodig had dan volgens het tot nu toe berekende schema.
Slechts 1 op de ongeveer 1000 mutaties is nuttig en levensvatbaar. Als je dan berekent dat er ongeveer 16 generaties ( van elk ca. 25 jaar is dus 400 jaar nodig zijn om één enkele nuttige verbetering (aanpassing door DNA mutaties) te realiseren. Bovendien is één nuttige mutatie niet meer dan een minimale vooruitgang, voor echt resultaat is een hele serie op elkaar volgende nuttige mutaties in dezelfde bloedlijn nodig. Maar met 2,5 nuttige mutaties per duizend jaar kom je op 2500 mutaties in een miljoen jaar, op het huidige aantal van 30.000 menselijke genen schiet dat natuurlijk niet echt op.
Onderzoek bij fruitvliegjes, (waar de evolutie het snelst waarneembaar is), zijn sinds 1908 inmiddels zo,n 3000 mutaties (op 13000 genen), waargenomen, maar het is na ca 4000 generaties nog steeds hetzelfde fruitvliegje. Omgerekend naar de mens zou dit ongeveer 100000 jaar bestrijken waarin er geen zichtbare verandering zou zijn geweest. Hoeveel miljoenen jaren van “toevallige kopieerfoutjes” zouden er nodig zijn geweest om tot de huidige “moderne mens” te zijn gekomen?
DNA mutaties zijn in de kale evolutietheorie niet voorbestemd met een bepaald doel, maar puur toevallig en DNA kan dus niet doelbewust cq geprogrammeerd muteren. In de natuur (in de visie van het atheïsts) berust evolutie slechts op basis van toevalligheid. De mens is volgens deze visie het resultaat van miljarden maal miljarden perfecte toevallige levensvatbare kopieer foutjes. In die atheïstische visie van die natuur met haar eindeloze variaties in soorten, is dus alles mogelijk, maar een ongewoon zeldzame “toevallige” mutatie, een spontane eiceldeling in de baarmoeder van een geslachtsrijpe vrouw ca 2000 jaar geleden, is natuurlijk absurd en absolute nonsens. (3)
Kopieerfoutjes in het de celdeling bij de mens spelen een cruciale rol in het verouderingsproces, ofwel degeneratie of achteruitgang van het leven. Kopieerfoutjes in het DNA zouden vooruitgang (progressie) cq in de evolutie veroorzaken?
O ja, en weet u waarom de oerknal de meeste wetenschappers niet lekker zit? Omdat er, net als in het Bijbelboek “Genesis”, sprake is van een begin.
Genesis 1:2 “De aarde nu was woest en ledig, en duisternis was op den afgrond; en de Geest Gods zweefde op de wateren”.
Commentaren van een paar wetenschappers.
Journalist en filosoof Malcolm Muggeridge stelt: “Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat de evolutietheorie, en vooral de mate waarin ze wordt toegepast, één van de grote grappen zal zijn in de geschiedenisboeken van de toekomst. Het nageslacht zal verwonderd zijn dat zo’n kwetsbare en dubieuze hypothese aanvaard kon worden op zo’n ongelooflijk lichtgelovige wijze.”
Bruno Vollmert, een Duitse hoogleraar zei het volgende over de evolutietheorie: “Het darwinisme is een wereldbeschouwing, een ideologie en niet een bewezen wetenschappelijke theorie. Ik beschouw het Darwinisme als een noodlottige vergissing, die haar ongeëvenaarde succes te danken heeft aan een antropocentrische visie, waarbij de wens de vader van de gedachte is.”
Prof. Louis Bounoure, onder meer directeur van het Zoölogisch Museum in Straatsburg, noemt de evolutietheorie ‘een sprookje voor volwassenen. Een theorie die niets heeft geholpen bij de vooruitgang van de wetenschap. Ze is nutteloos”.
.De Amerikaanse wetenschapper Michael Denton schrijft in zijn boek “Evolution, a theory in crisis” “Nooit is Darwins evolutietheorie ook maar één keer bevestigd door ook maar één ontdekking of wetenschappelijke vooruitgang sinds 1859”. Volgens Denton mist het darwinisme elke grond.
http://www.franklinterhorst.nl/De%20Schepping.htm
Creatie versus Evolutie??
Kerngedachten uit de eerste presentatie “De genen van Genesis”, Walther Veith
Genotype en fenotype
De erfelijke informatie zoals die in de chromosomen te vinden is, noemt men het genotype. Alle genen die iemand bezit vormen samen zijn genotype.
Stel dat iemand zijn chromosomen de erfelijke informatie voor zwart haar bevatten.
Die zie je terug in het fenotype, zijn uiterlijk waarneembare kenmerken, zoals het hebben van zwart haar. Het fenotype komt tot stand onder invloed van het genotype en de omgeving.
DNA (Desoxyribonucleïnezuur) is de belangrijkste drager van erfelijke informatie.
Een DNA-molecule bestaat uit twee lange strengen van nucleotiden, die in de vorm van een dubbele helix met elkaar vervlochten zijn. Twee strengen zijn met elkaar verbonden door zogenaamde basenparen, die steeds twee tegenover elkaar liggende nucleotiden verbinden.
DNA bevat vier verschillende nucleotiden met als basen adenine, thymine, guanine en cytosine. Afgekort door: A, T, G en C.
Wetenschap heeft bewijs gevonden voor het bestaan van God
Meer wetenschappers die geloven in de schepping en niet in de evolutietheorie.
https://creation.com/scientists-of-the-past-who-believed-in-a-creator#modern
Lees verder op:
https://adintuitu.wordpress.com/2015/03/23/waarom-jezus-christus-in-godsnaam/
(1). De grondlegger van de Oerknaltheorie was de Belgische priester en wetenschapper Georges Henri Joseph Edouard Lemaître
(2). https://nl.wikipedia.org/wiki/Prote%C3%AFne
(3). Er bestaat een theorie dat de eerste mensen tweeslachtig waren en dus zichzelf konden reproduceren. Door degeneratie van deze “kopieën”, zou deze vorm van menselijke voortplanting zijn uitgestorven nadat de éénslachtige voortplanting succesvol werd. Dat de massieve inteelt die bij de eerste mensen ook onvermijdelijk was, ongeveer dezelfde gevolgen moest hebben waardoor het gedoemd was te verzwakken en langzaam uit te sterven, daar is bij deze theorie waarschijnlijk minder goed over nagedacht.
World Renowned Scientist Michio Kaku Proves Existence Of God
Zie ook:
Quo Vadis 