Hieronder vindt u het nieuwste essay van Fjordman. Voor een volledig archief van zijn geschriften, zie de multi-indexlijst in de Fjordman-bestanden.
De autocratische heerser van Libië, Muammar Kaddafi, werd op 20 oktober 2011 op brute wijze gemarteld en vermoord na Frankrijk, Groot-Brittannië, de VS en de NAVO hadden actief militaire steun verleend aan rebellen die bekend waren onder meer groepen met banden met terroristische organisaties zoals Al-Qaeda.
Zoals schrijver Diana West zei, “Kaddafi werd niet gedood als vergelding voor zijn aanvallen op Amerikaanse militairen in Berlijn in 1986, of de neergang van Pan Am 103 boven Lockerbie in 1989. Hij werd niet vermoord vanwege zijn centrale rol in de terreurnetwerken van de USSR die teruggaan tot de jaren zestig en zeventig. Hij is vermoord nadat we aan onze zijde waren gekomen van George Bush ‘ oorlog tegen terreur ’ in de laatste fase van een burgeroorlog in Libië waarin zijn regime tegen al-Qaeda-partners vocht. Hoe gruwelijk het ook klinkt, Kaddafi werd vermoord omdat wij en onze NAVO-bondgenoten zich bij hen voegden de andere kant.”
In februari 2011, een dag voordat hij stopte als president van Egypte na volksopstanden, Hosni Mubarak had harde woorden voor zijn voormalige bondgenoten in de Verenigde Staten en hun misleide zoektocht naar democratie in het Midden-Oosten. “ Ze hebben het misschien over democratie, maar ze weten niet waar ze het over hebben en het resultaat zal extremisme en de radicale islam zijn. ”
Mubarak behield tijdens zijn drie decennia aan de macht stabiliteit in Egypte, vrede met zijn buren, waaronder Israël, en bevorderde fatsoenlijke economische vooruitgang in zijn land zonder wreed te zijn. Desondanks keerden de VS hem snel de rug toe toen de protesten begonnen. De Moslimbroederschap is sindsdien sterker geworden en de aanvallen op koptische christenen zijn geëscaleerd.
Sayyid Qutb ( 1906-1966 ) van de Egyptische Moslimbroederschap was met zijn geschriften een van de inspiratiebronnen voor de jihadistische terroristen uit Al-Qaeda die op 11 september 2001 drieduizend Amerikanen vermoordden. Tien jaar later helpen president Obama en zijn regering actief de Moslimbroederschap in Egypte en elders om meer invloed te krijgen.
Veel gewone burgers vragen zich af of westerse politieke elites hun greep op de realiteit hebben verloren als ze getuige zijn van onze zogenaamde leiders die onze vijanden steunen. Wat proberen ze te bereiken met zo’n dom en suïcidaal beleid? Waarom willen ze democratie exporteren naar islamitische landen, ook al brengt dit radicale organisaties met vijandige agenda’s aan de macht, terwijl het democratisch systeem in Europa de facto wordt afgeschaft door de Europese Unie?
Mijn persoonlijke mening is dat het culturele, economisch en vooral immigratiebeleid dat momenteel door de heersende elites in vrijwel de hele westerse wereld wordt gepromoot, is schadelijk voor de langetermijnbelangen van de Europese volkeren die deze beschaving hebben gecreëerd. Een fundamentele vraag die door dissidente schrijvers op het internet fel is besproken, is of deze trend volledig toevallig is en uitsluitend de puur onpersoonlijke krachten van technologische globalisering weerspiegelt, of dat er ook een doel en een plan achter sommige van deze veranderingen zit.
Ik denk dat er ook een opzettelijk plan is om de westerse natiestaten achter deze trend te doorbreken. Dit blijkt uit de verklaringen van enkele belangrijke actoren, door de alomtegenwoordige ( in de westerse wereld ten minste ) indoctrinatie met niet-Europese “ diversiteit ” evenals door de systematische demonisering en spot van alle traditionele praktijken, culturele symbolen en nationale vlaggen. De argumenten, of liever leugens, die worden aangedragen voor voortdurende massa-immigratie en multiculturalisme zijn opmerkelijk vergelijkbaar in alle westerse landen, te vergelijkbaar om volledig toevallig te zijn.
De vraag is: waarom? En wat hopen degenen die dergelijk beleid promoten te bereiken?
Het is belangrijk om te beseffen dat dit niet noodzakelijkerwijs andere mogelijke verklaringen uitsluit, die de eerdere bewering eerder kunnen aanvullen dan tegenspreken. Het is ongetwijfeld waar dat moderne westerse technologie een veel meer geïntegreerde wereld heeft gecreëerd dan in het verleden bestond.
Men zou ook met succes kunnen beweren dat er hier ook diepe onderliggende structuren en ideeën in de westerse cultuur en mentaliteit aan het werk zijn, bijvoorbeeld het concept van “ universeel egalitarisme ” dat al in de Grieks-Romeinse oudheid, en vooral in het christendom, te vinden was. Dit werd na de Verlichting geseculariseerd in de vorm van mensenrechten. De huidige globalisten, of ze nu in een socialistische of een kapitalistische vorm komen, kunnen deze idealen uitbuiten.
Ten slotte lijdt het geen twijfel dat veel mensen uit vrije wil op open-grens globalisten stemmen. Ik ben bijvoorbeeld zeer kritisch geweest over de Britse regering van Tony Blair, maar we mogen niet vergeten dat Blair met zijn Labour-partij maar liefst drie verkiezingen op rij heeft gewonnen. Een deel hiervan kan worden toegeschreven aan mediacensuur en decennia van indoctrinatie plus de massale invoer van een nieuw electoraat in de vorm van immigranten die de neiging hebben te stemmen op socialistische partijen die geven ze hebben toegang tot meer sociale uitkeringen. Een deel ervan misschien, maar niet alles.
Het maakt niet uit hoe we dit verdraaien, het blijft een feit dat tientallen miljoenen westerlingen min of meer vrijelijk hebben gestemd voor partijen die hen beledigen en onteigenen en hen van hun erfgoed beroven. We zijn decadente, onverschillige consumenten geworden die alleen voor het hier en nu leven, afgesneden van onze historische wortels en met weinig respect voor de toekomst van onze natie. Veel te vaak, we geven weinig om wat er over 50-100 jaar zal gebeuren, zolang we nog steeds persoonlijk kunnen genieten van een gestage voorraad materiaalcomfort en nieuw elektronisch speelgoed plus voetbal en seks TV.
Mijn goede vriend Ohmyrus, een Aziatische essayist, heeft overtuigend betoogd dat een van de factoren achter de dreigende begrotingstekorten die we nu in veel westerse landen plus Japan kunnen waarnemen, de kortetermijnfocus kan zijn die inherent is aan het democratische systeem, waar mensen nu de voorkeur geven aan winst op korte termijn tegen de prijs van langdurige pijn en zichzelf stemmen in het bezit van andermans geld. Niet genoeg van hen denken langer dan een paar verkiezingscycli — misschien tien jaar — vooruit. Geschiedenisbewuste volkeren die afkomstig zijn uit niet-democratische culturen, bijvoorbeeld de Chinezen, lijken het gemakkelijker te vinden om te plannen in termen van generaties en eeuwen.
Bovendien zijn de goede componenten die een democratie kan bevatten, ironisch genoeg ook ondermijnd door dit systeem van bovenaf uit te hollen via internationale organisaties, die in veel gevallen schadelijk beleid bevorderen, zelfs als de meerderheid dit niet wil.
In 2009 er werd onthuld dat de regerende Labour-partij Groot-Brittannië doelbewust had overspoeld met miljoenen immigranten zonder haar burgers te raadplegen, om een “ echt multicultureel ” land sociaal te ontwikkelen. De enorme toename van migranten in de afgelopen twaalf jaar was gedeeltelijk te danken aan een politiek gemotiveerde poging om het land radicaal te veranderen en om “ de neus van rechts in diversiteit te wrijven,” als je Andrew Neather gelooft, een voormalig adviseur van premier Tony Blair. Hij zei dat massa-immigratie het resultaat was van een opzettelijk plan, maar ministers waren terughoudend om dit openlijk te bespreken uit angst om de “ kernstem van de arbeidersklasse te vervreemden. ”
Heer Glasman — een persoonlijke vriend van de Labour Party-leider — in 2011 verklaarde dat “ Labour tegen mensen loog over de omvang van immigratie … en er is een enorme vertrouwensbreuk opgetreden. ” Hij gaf toe dat de Labour-partij soms actief vijandig stond tegenover de blanke inboorlingen. In het bijzonder beschouwden ze blanke arbeiderskiezers als een obstakel voor vooruitgang. “
Voor zover ik weet, deze schokkende onthullingen van een regering die een aanval van het hele front op haar eigen volk lanceert — in wat zou kunnen worden gezien als een beleid van etnische zuivering van een specifieke nationale groep — niet veroorzaken toen een enkel protestwoord van de politieke leiders of massamedia in een ander westers land. Ik ben sindsdien gaan vermoeden dat de reden voor deze schandelijke stilte is dat de autoriteiten in veel andere westerse landen zelf ongeveer hetzelfde beleid volgen en daarom niets verkeerds zien in wat de Britse regering deed het.
In 2009, verklaarde de voormalige linkse Amerikaanse president Bill Clinton publiekelijk dat Amerikanen rekening moeten houden met de snel veranderende demografie van hun land, wat leidde tot de verkiezing van Obama als president in 2008. Hij vertelde een Arabisch-Amerikaans publiek dat de VS vóór 2050 niet langer een meerderheid van de mensen van voornamelijk Europese afkomst zullen hebben en beweerde dat “ dit een zeer positieve zaak is. ” Dit was slechts een paar jaar nadat een groep Arabische moslimterroristen in vredestijd de dodelijkste aanval op het Amerikaanse vasteland had gepleegd, waarbij duizenden Amerikaanse burgers omkwamen.
Bill Clinton is zelf van Europese afkomst. Ik heb nog nooit vertegenwoordigers van bijvoorbeeld de Chinese Communistische Partij horen opscheppen over het feit dat ze voorstander zijn van het verdrijven van hun eigen etnische groep uit hun eigen land. Alleen leiders uit het zogenaamd democratische Westen doen dit.
De Engelse filosoof Roger Scruton merkt op dat “kopen en de verkoop van burgerschap, vaak aan mensen die het puur als een recht en nooit als een plicht beschouwen, is in heel Europa gebruikelijk. De politieke elite ziet niets verkeerds in mensen die paspoorten verzamelen, omdat ze lidmaatschappen van clubs kunnen verzamelen. ” Hij denkt dat de westerse elite immuun is voor vreemdelingenhaat of angst voor buitenlanders, maar in plaats daarvan lijdt aan een ernstig geval van wat hij noemt oikofobie, de verwerping van huis, de drang om de gebruiken en cultuur van je eigen volk te denigreren. “ De oikofoob is in zijn eigen ogen een verdediger van het verlichte universalisme tegen het lokale chauvinisme. ”
Ibn Khaldun wordt enigszins overschat in vergelijking met andere niet-Europese historiografen zoals Sima Qian, maar het nuttigste aspect van zijn geschriften is het concept van asabiyya, die vertaald kan worden als groepsbewustzijn. Te oordelen naar de hierboven geciteerde voorbeelden van Tony Blair en Bill Clinton ( talloze anderen kunnen hier helaas worden genoemd ), kan de voortdurende achteruitgang van de westerse beschaving gedeeltelijk worden verklaard als een afname van asabiyya onder westerse elites, die zich niet langer gehecht voelen aan hun eigen volkeren, maar ze zien als obstakels die overwonnen moeten worden, of het zwijgen opgelegd door wijdverbreide antiracismecampagnes en van bovenaf opgelegde leerstellige schuld.
Dit betekent niet dat er helemaal geen basisondersteuning is voor multiculturalisme. Maar steun voor massa-immigratie is op zijn best lauw onder de bevolking als geheel, terwijl de heersende elites in de politiek, media en de academische wereld deze enthousiast promoten. Deze pan-westerse ontkoppeling en het tekort aan vertrouwen tussen heersers en de geregeerde wordt in ieder geval groter. Indien niet aangevinkt, dreigt deze toenemende politieke kloof de stabiliteit in de westerse wereld ernstig te ondermijnen.
In juni 2007, de toenmalige Britse premier Tony Blair, samen met kanselier ( en premier-in-wachten ) Gordon Brown en leider van de conservatieve partij ( ook toekomstige premier ) David Cameron, ontmoette moslimleiders tijdens een conferentie georganiseerd door het Cambridge Inter-Faith Program. Blair opende door de islam te verdedigen als een religie van “ matiging en moderniteit,” kondigde een overheidsfonds aan om het islamonderwijs te helpen en imams op te leiden en islamitische studies aan te wijzen als “ strategisch belangrijk ” voor het Britse nationale belang. Timothy Winter, docent Islamitische Studies aan de Universiteit van Cambridge, zei dat “ De vraag waarmee de Britse samenleving en de samenleving als geheel worden geconfronteerd, is niet hoe we minderheden aanmoedigen om met westerse landen in gesprek te gaan, maar hoe die landen zichzelf definiëren als een collage van verschillende religieuze culturen. ”
Met andere woorden: Groot-Brittannië, Duitsland, Frankrijk, Nederland, Italië, Zweden, Ierland, Spanje en andere westerse landen met een blanke meerderheid zijn niet langer landen met een duidelijk erfgoed, alleen willekeurige spaties op de kaart die wachten om gevuld te worden met een “ collage van verschillende culturen. ”
Ik zou hieraan kunnen toevoegen dat de Noord-Amerikaanse autoriteiten en massamedia niet veel beter zijn dan de Europese, en soms erger. De VS waren het eerste westerse land, in 1965, dat zijn grenzen openstelde voor massa-immigratie van de hele wereld als een ideologisch principe. De Amerikaanse autoriteiten promoten sindsdien elders in de westerse wereld een soortgelijk beleid.
De concepten van “ wit privilege ” en vijandig “ Witheidsstudies ” werden ook ontwikkeld in en verspreid vanuit de VS. In conflicten tussen autochtone Europeanen en niet-inheemse kolonisten hebben de Amerikaanse autoriteiten herhaaldelijk aangetoond dat ze in strijd zullen zijn met de belangen van de inboorlingen.
Voormalig premier Tony Blair toonde geen spijt toen hij in het najaar van 2011 verklaarde dat het “ juist ” is dat het land uit verschillende culturen en religies met elkaar vermengd moet bestaan. Dat wil niet zeggen dat u op bepaalde punten geen problemen tegenkomt, maar deze “ moeten worden overwonnen. ” Blair voegde eraan toe dat het anti-immigratiedebat nu tot het verleden behoorde. Sir Andrew Green van Migrationwatch antwoordde dat: “ Dit is volkomen schaamteloos van de premier die meer dan drie miljoen immigranten in Groot-Brittannië heeft gebracht in de tanden van de publieke oppositie. ”
In De gevaren van diversiteit: immigratie en menselijke natuur, Byron M. Roth, emeritus hoogleraar psychologie uit de VS, stelt dat het debat over het immigratiebeleid in de westerse wereld kritisch niet wordt geïnformeerd door de wetenschappen van de evolutionaire biologie en psychologie. Een primaire stelling van zijn boek is dat samenlevingen voornamelijk het product zijn van de genetische aard van de mensen die ze verzinnen, niet geografie, zoals Jared Diamond beweert. Hij vermeldt dat de toenemende misdaad een ernstig probleem is geworden, vaak gepleegd door etnische minderheden. Een laag IQ correleert sterk met criminaliteit en antisociaal gedrag.
Welke gevolgen heeft de massale invoer van mensen met een laag IQ naar het Westen? Is een bepaald minimaal gemiddeld IQ nodig om een complexe samenleving te behouden? Roth speculeert of wat uit deze demografische patronen naar voren kan komen, is dat de VS zich zullen bewegen in de richting van landen als Mexico, corrupte en disfunctionele staten met oligarchische politiek.
Verlangen sommige westerse elites actief naar zo’n resultaat? Hopen ze de westerse wereld om te vormen tot een gigantische versie van Mexico met een zwakke middenklasse die niet in staat is een kleine heersende elite ( zelf uit te dagen ) die vrijwel als kaste is verankerd? Misschien is de autoritaire sleutel om het traditionele verlangen van de blanke naar zelfbeschikking te verpletteren, om het te verlammen door zijn land te overspoelen met buitenaardse etnische groepen die zelf vaak afkomstig zijn uit repressieve en autoritaire culturen. In delen van Europa werd het christendom in de middeleeuwen gebruikt om de embryo’s van natiestaten te consolideren. Misschien beschouwen degenen die vandaag deze natiestaten willen afbreken een andere en meer repressieve religie, de islam, als een nuttig instrument om dit doel te bereiken.
De uitdrukking “ Politieke correctheid ” kwam voor het eerst in gebruik onder het communisme en betekende dat alle ideeën moesten voldoen aan en steun moesten verlenen aan de agenda van de marxistische beweging. Geschiedenis en filosofie waren de eersten die in de rij werden gezet, maar zoals duidelijk blijkt uit de carrière van Trofim Lysenko, werd de wetenschap ook in overeenstemming gebracht. Degenen die het niet eens waren met de officiële leer, werden beschouwd als psychologisch onevenwichtig of slecht. Tegenwoordig is de heersende ideologie een absoluut egalitarisme dat, als je het nauwkeurig analyseert, eigenlijk betekent dat alle culturen een gelijk bestaansrecht hebben, behalve het Europese dat slecht is. Zoals Roth zegt:
Of westerse elites deze dingen echt geloven, is minder belangrijk dan het voordeel dat ze halen uit de afkondiging ervan. Het belangrijkste voordeel is dat het de populaire voorkeuren voor nationaal behoud verlamt door de oppositie tegen elite-doctrines te karakteriseren als immoreel, onfatsoenlijk en onmenselijk. Het stelt niet-geselecteerde elites in staat hun eigen macht te vergroten door de nationale soevereiniteit uit te wissen en de democratische verantwoording teniet te doen. Velen zijn, zonder overdrijving, echte totalitairen die geen rekening houden met het welzijn van degenen die ze beheersen, aangezien de enige manier om hun dystopische plannen te consolideren is door brute staatsmacht. Hoewel er geen twijfel over bestaat dat veel goedbedoelende individuen zich bij hun inspanningen aansluiten, zijn zij het soort ‘ nuttige idioten ’ die de communistische wreedheden gedurende het grootste deel van de 20e eeuw hebben verontschuldigd en verdoezeld.
Welkom bij Mission Europe. Karl Martell-netwerk. / Welkom bij Mission Europa. Karl Martell-netwerk.
Doel van de vereniging „ Mission Europe. Karl Martell-netwerk “
Het doel van de vereniging is om een bijdrage te leveren aan het behoud, het behoud en de verdediging van de grondslagen van de cultuur en beschaving van het Europese continent die in de loop van duizenden jaren is gegroeid en om deze te verdedigen tegen destructieve invloeden. De clubleden zijn ervan overtuigd dat de culturele basis van Europa het resultaat is van de additieve inspanningen van talloze generaties mensen, die stond en stond in de traditie van de christelijke geest en dat het hoge niveau van de Europese beschaving ondenkbaar is zonder de vormende invloed van het christendom op de geest van het volk. Deze overtuiging is onlosmakelijk verbonden met de analyse dat de aard van de orde van Europa vandaag de dag nog steeds op het fundament van het christendom staat en ook met het oog op de geleidelijke mate van secularisatie. De moraal, ethische en morele principes en de basiscategorieën denken en handelen worden in Europa grotendeels bepaald door de effecten van de christelijke religie.
Het werk van de vereniging is gericht op het versterken van de christelijke determinanten van het Europese succesmodel, dat wordt gekenmerkt door vreedzaam samenleven en menselijke waardigheid en door de welvaart en het vermogen van de economie om vooruitgang te boeken. De zorg van de vereniging is daarom altijd gebaseerd op het christelijke beeld van God en mensen, op de waarden van christelijk samenleven en op de principes van een samenleving van vrije mensen. Dit omvat natuurlijk de bereidheid om de verworvenheden van het culturele en beschavingsgebied van Europa met vertrouwen te verdedigen tegen de gevaren van het vernietigen van de morele en spirituele grondslagen van ons continent. Dit omvat ook de moed om te stellen dat niet-christelijke religies geen traditie hebben voortgebracht, die een niveau van cultuur en beschaving creëerde vergelijkbaar met Europa. De werking en ondersteuning van maatregelen die infiltratie tegengaan en de verspreiding van religieuze of spirituele, spirituele en actiebepalende regels en principes die bijdragen tot de erosie van het succesvolle model “ Christian Europe ”, maakt deel uit van de oriëntatie op het doel van de vereniging. Dit omvat ook de zorg en bevordering van de Europese geest volgens het aspect van de christelijk-westerse traditie, die zich inzet voor cultuur en wetenschap, evenals liefde voor iemands huis en respect voor alle volkeren. Het tegengaan van intellectuele en actiebepalende regels en principes die bijdragen aan de erosie van het succesvolle model “ Christian Europe ” maakt deel uit van de oriëntatie op het doel van de vereniging. Dit omvat ook de zorg en bevordering van de Europese geest volgens het aspect van de christelijk-westerse traditie, die zich inzet voor cultuur en wetenschap, evenals liefde voor iemands huis en respect voor alle volkeren. Het tegengaan van intellectuele en actiebepalende regels en principes die bijdragen aan de erosie van het succesvolle model “ Christian Europe ” maakt deel uit van de oriëntatie op het doel van de vereniging. Dit omvat ook de zorg en bevordering van de Europese geest volgens het aspect van de christelijk-westerse traditie, die zich inzet voor cultuur en wetenschap, evenals liefde voor iemands huis en respect voor alle volkeren.
De vereniging eist van haar leden een werkelijk christelijke houding en houding, christelijke moraal en een manier van leven gebaseerd op de principes van naastenliefde, evenals christelijk sociaal begrip en juridisch en rechtvaardigheidsdenken. De vereniging zet zich in voor de basisprincipes van de christelijke natuurwet en de christelijke moraal als de bronnen van alle wetten. Hij beseft dat een overtreding van de wet laakbaar is, ook al zit deze verborgen achter het masker van de wet. Hij zet zich in voor het principe dat er geen verschil is tussen de privé- en openbare moraal. Hij zet zich daarom in voor het idee en de ideeën van het christelijke Westen.
De vereniging, wiens activiteit niet gericht is op winst, heeft dus tot doel het project van een actieve christelijke missie in Europa te ondersteunen, die enerzijds steeds meer materialisme, utilitarisme, Nihilisme en hedonisme daarentegen, de samenleving van ons continent die verweven is met religieuze en cultus-tegenmodellen.
Als je ons wilt steunen, scrol dan naar beneden.
Missie EuropaKarl Martell-netwerk Missie Europa, met zijn slogan “ De stille meerderheid een luide stem geven ”, die is aangesloten bij de Oostenrijkse Vereniging van Academici, is opgericht in 2007 om organisaties te coördineren die tegen islamisering werken. Het is een internationaal actieve organisatie gevestigd in Wenen, Oostenrijk, die tot doel heeft openbaar te maken wat Oostenrijkers ervaren met de uitgebreide moslimaanwezigheid. Oostenrijks scepticisme over de “ Turksheid ” en een mogelijke Turkse toetreding tot de EU is gebaseerd op de onverenigbaarheid van Turkije met westerse normen en levensstijl. De twee Turkse overwinningen van 1529 en 1683 bewijzen de agressieve bedoeling van Turkije.
Moslimgroepen verspreiden de Oostenrijkse wet op de islam als de ideale manier om de islam in een land te integreren. Deze wet wordt beschouwd als een belangrijk exportartikel voor Oostenrijkse moslims omdat “ Kijk, Oostenrijk is goed voor moslims vanwege deze wet; daarom moeten we deze wet in heel Europa uitvoeren. ” In werkelijkheid is de wet op de islam een buitengewoon slecht model omdat ze religieuze vrijheid verleent zonder rekening te houden met de islamitische antiwesterse ideologie.
Het publiek weet nog steeds niets van de echte islam. Het is ons doel om de feiten op tafel te leggen. Het is erg moeilijk om de islam tegen te gaan, omdat het niet alleen een religie, een manier van leven, een politieke ideologie en een rechtssysteem is, maar ook een alomvattende bewustzijnsstaat. Als gevolg hiervan handelt de islam niet alleen op politiek en sociaal niveau, maar ook multidimensionaal. De islam creëert een ander type geest en een ander type mens.
Er bestaan praktisch alle juridische instrumenten die nodig zijn voor de controle op islamitische onverenigbaarheden, maar de Oostenrijkse autoriteiten houden onvoldoende toezicht op islamitische subversieve activiteiten. We zijn van plan de bestaande wetten en bepalingen toe te passen om gemeenschappelijke normen voor het hele maatschappelijk middenveld te creëren en om misbruik van het concept van religieuze vrijheid door moslims te voorkomen.
Als je ons wilt steunen, scrol dan naar beneden voor meer informatie.
Ons werk is dat van een vrijwilligersleger. We hebben daarom uw donaties nodig.
Steun ons alstublieft. De accountgegevens vindt u op de contactpagina.
Dank u!
Het succes van ons werk hangt ook van jou af. We zijn een groep vrijwilligers. Daarom zijn we afhankelijk van uw
financiële bijdrage. Klik op “ Contact ” voor accountgegevens.
Dank u!
Quo Vadis 