Het verhaal van een Yazidi-meisje dat in handen viel van de IS.
De genocide van Yazidis door de Islamitische staat werd uitgevoerd in de Sinjar gebied in het noorden Irak halverwege de jaren 2010. De genocide leidde tot de uitwijzing, vlucht en effectieve ballingschap van de Yazidi’s. Duizenden Yazidi-vrouwen en -meisjes werden door ISIL tot seksuele slavernij gedwongen en duizenden Yazidi-mannen werden gedood. Ongeveer 5.000 duizend Yazidi-burgers werden gedood tijdens wat een “gedwongen conversie campagne” uitgevoerd door ISIL in Noord-Irak. De genocide begon na de terugtrekking van Iraakse strijdkrachten en Peshmerga, waardoor de Yazidi’s weerloos bleven.
ISIL’s vervolging van de Yazidi’s kreeg internationale aandacht en leidde tot de door Amerika geleide interventie in Irak, die begon met Amerikaanse luchtaanvallen tegen ISIL. Bovendien, de VS, het VK en Australië maakte nood-airdrops voor Yazidis die naar een bergketen was gevlucht. YPG en PKK strijders openden een humanitaire corridor naar de Sinjar-gebergte en hielp de Yazidi’s. Tegen 2015 hadden ISIL’s acties tegen de Yazidi-bevolking geleid tot ongeveer 500.000 vluchtelingen.
Door Azzad Alsalem.
“Hij zei me dat je een #Yezidi bent, of we vermoorden je of je bekeert je tot lsIam. Ik zei, dood me alsjeblieft, verkracht me niet, ik hou van mijn man. Hij zei dat het niet jouw beslissing is. Dit is halal. In de Koran staat dat je vrouwen van andere religies als seksslavin mag nemen.”
De ISIS strijder die Seeham kocht van Abu Anas heette Abu Qutada. Hij was Libanees en had een Syrische vrouw uit Raqqa. “Hij was zo slecht,” zei Seeham, “maar zijn vrouw behandelde mij nog slechter dan hem.”
Ze dwong me mijn lichaam te scheren. Ze bracht me sexy kleren om te dragen voor haar man en hielp hem me te verkrachten door me aan het bed vast te binden. Ze gebruikte zeer harde, goedkope en slechte woorden met mij,” herinnerde Seeham zich.
Behalve dat ze Abu Qutada hielp om Seeham te verkrachten, dwong zijn vrouw haar om hun huis van vier verdiepingen elke dag van boven tot onder schoon te maken. De vrouw van Abu Qutada nodigde haar vriendinnen uit om Seeham te beschimpen terwijl ze schoonmaakte.
“Ze dwong me om de ingang van de flat van de buren schoon te maken en ze dwong me om de schoenen van haar en haar buren schoon te maken. Ze lachten me uit terwijl ik schoonmaakte en zeiden: “Kijk naar mijn slavin, ze is een teef, ze is een Yazidi”, zei Seeham.
“Toen ik een keer aan het schoonmaken was, zat mijn dochter op de vierde verdieping van het huis te huilen omdat ze honger had. Ze gaven ons nooit genoeg eten. Van zijn vrouw mocht ik niet naar boven om mijn dochter te zien. Ze dwong me om van de vierde naar de eerste verdieping schoon te maken.
De hele tijd kon ik mijn dochter horen huilen. Dit was hartverscheurend omdat mijn dochter zo’n honger had. Ik mocht haar geen melk geven,” zei Seeham.
Seeham was net 19 jaar oud toen IS Hardan, de noordelijke stad Shingal, binnenviel waar ze met haar man en dochtertje woonde. IS doodde haar man samen met de rest van de mannen in Hardan die dag. Vrouwen en kinderen werden weggevoerd in bussen en naar een gebied in Tal Afar gebracht.
Ze werd van de ene ISIS strijder naar de andere gebracht. Ze werd bijna dagelijks verkracht. Soms werd ze groepsgewijs verkracht door de bewakers van haar eigenaar. Maar van alle mishandelingen die ze te verduren kreeg, was ze het meest verontwaardigd over de vrouwen die er medeplichtig aan waren — en die rechtstreeks deelnamen aan haar verkrachting.
Naast verkrachting werden gevangen genomen Yazidi vrouwen gedwongen om als huispersoneel voor ISIS families te werken. De vrouwen en kinderen van ISIS-strijders namen vaak deel aan het verbaal en fysiek mishandelen van Yazidi’s.
Voor Seeham en minstens één andere overlevende Yazidi ging de medeplichtigheid nog verder. De tweede ISIS-strijder die haar kocht had een vrouw die hem hielp haar te verkrachten. De vrouw zou Seehams armen en benen vastbinden, haar make-up aanbrengen, haar in lingerie kleden als voorbereiding op haar man.
Ze bereidde Seeham voor op de verkrachting en leek zelfs plezier te beleven aan het ondraaglijke proces, herinnerde Seeham zich, terwijl haar bruine ogen opwelden van woede.
Een ISIS gevangeniscel voor Yazidi vrouwen en meisjes in de collectieve stad Tal Ezeir (Arabische naam is Qahtaniyah) ten zuiden van Shingal. Yazidi’s werden gedwongen te bidden in de richting van Mekka, zoals blijkt uit de Qibla op de muur.
Seeham werd de volgende zes maanden tussen de Iraakse steden Tal Afar en Mosul van de ene naar de andere gevangenis gestuurd. Ze zat gevangen met honderden en soms duizenden Yazidi vrouwen en kinderen.
Elke dag selecteerden IS-commandanten meisjes om ze te verkopen als seksslaven. Seeham zag hoe ze meisjes van 9 jaar oud wegsleepten. Ze werden meestal schoppend en schreeuwend bij hun moeders/oudere broers en zussen weggetrokken, ondanks de oproerige bezwaren van hun familieleden, die bruut werden geslagen omdat ze protesteerden.
“Ze kozen de mooiste meisjes voor de ISIS leiders,” zei Seeham. Wanhopig om er zo onaantrekkelijk mogelijk uit te zien, knipte Seeham haar wimpers af, smeerde as op haar gezicht en ging niet in bad.
Ik droeg de kleren van oudere vrouwen. We bedekten ons gezicht met sjaals en maakten gekke bewegingen om te proberen er lelijk uit te zien. Ik deed een witte doek op mijn hoofd om er ouder uit te zien, alles om te voorkomen dat ze me meenamen.”
Yazidi vrouwen realiseerden zich al snel dat ISIS meer waarde hechtte aan ongehuwde meisjes, dus velen zeiden dat ze getrouwd waren, ook al waren ze dat niet. Ze deden zelfs alsof hun neefjes, nichtjes of jonge broertjes en zusjes hun kinderen waren. Seehams dochter was toen net 4 maanden oud. Hoewel ze haar kind met zuigelingenvoeding voedde, deed Seeham alsof ze haar borstvoeding gaf waar ISIS-leden bij waren, om hen eraan te herinneren dat ze een getrouwde vrouw was. Seehams pogingen om ISIS af te weren werkten ongeveer zes maanden. Toen werd ze op een dag uitgekozen.
De eerste IS-strijder die Seeham kocht was een man genaamd Abu Anas. Ze smeekte hem haar niet te verkrachten, vroeg waarom hij haar zo behandelde. “Hij zei me dat je een Yazidi bent, of we vermoorden je of je bekeert je tot de islam. Ik zei, vermoord me alsjeblieft, verkracht me niet, ik hou van mijn man.
Hij zei dat het niet jouw beslissing is. Dit is HalaI, in de Koran staat dat je vrouwen van andere religies mag nemen als seksslavinnen. Dit is ons recht, we doen niets verkeerd, het is volgens de Islamitische wet.
“Jullie zijn kuffar, jullie verdienen dit,” herinnerde ze zich dat hij zei.
Abu Anas was Irakees. Hij had twee bewakers, een Libanees en een Syriër. De drie verkrachtten Seeham meermaals, meestal als straf voor hun verzet tegen Abu Anas. Ze verkrachtten haar met haar baby in de kamer. Het deed haar pijn om het geschreeuw van haar dochter te horen tijdens het misbruik.
Seeham geloofde dat ze een nachtmerrie beleefde die niet erger kon worden. Maar dat gebeurde altijd.
Abu Qutada bracht Seeham terug naar Abu Anas nadat ze dreigde zichzelf van het balkon te gooien. Daarna werd ze aan nog 5 andere mannen verkocht.
De meeste Yazidi overlevenden beschreven soortgelijke mishandelingen van IS vrouwen. In sommige gevallen zeggen ze dat de kinderen van ISIS-strijders hen ook misbruikten.
Uit een rapport van de onafhankelijke internationale VN-onderzoekscommissie over de Arabische Republiek Syrië blijkt dat de vrouwen en kinderen van ISIS-strijders gevangen Yazidi-vrouwen en -kinderen vaak zowel verbaal als fysiek misbruikten.
“ISIS-strijders, en soms de vrouwen van ISIS-strijders, dwingen Yazidi-vrouwen en -meisjes regelmatig om in hun huizen te werken. Veel van de geïnterviewden vertelden dat zij werden gedwongen om de huisbediende van de strijder en zijn familie te zijn.
Soms moesten zij ook voor zijn kinderen zorgen. Als ze dichter bij de frontlinies worden vastgehouden, worden Yazidi-vrouwen en -meisjes gedwongen te koken voor hun respectieve strijder-eigenaars en andere ISIS-strijders die bij of in de buurt van hem zijn gehuisvest.
Een 13-jarig Yazidi-meisje werd 11 maanden lang vastgehouden in door ISIS gecontroleerd gebied en meerdere malen verkocht. Ze werd seksueel tot slaaf gemaakt en vertelde dat ze ook werd gedwongen te koken, schoon te maken en de kleren te wassen van haar Syrische strijder-eigenaar en zijn familie in een huis in de stad Raqqah”, aldus het rapport.
“In sommige gevallen sloegen vrouwen/kinderen van IS-strijders ook Yazidi-kinderen,” voegt het rapport eraan toe.
Indoctrinatie en gebrek aan gerechtigheid
De Iraakse autoriteiten hielden ongeveer 1400 buitenlandse ISIS-vrouwen en -kinderen vast in een vluchtelingenkamp buiten Mosul. Hoewel velen ervan zouden zijn misleid om naar ISIS-gebied te komen, hebben ten minste enkelen waarschijnlijk deelgenomen aan wreedheden tegen Yazidis.
Het valt nog te bezien of en hoe de volwassen vrouwen, vooral de buitenlanders, die aan dergelijke acties hebben deelgenomen, ter verantwoording zullen worden geroepen en hoe de indoctrinatie van kinderen in ISIS-gebieden zal worden aangepakt.
Een Libanese vrouw die getrouwd was met twee IS-strijders, eerst met een Libanese man en daarna met een Tunesiër, vertelde Akhbar dat ISIS-vrouwen vaak ruzie maakten met hun echtgenoten “omdat ze jaloers waren” op de Yazidi-slaven. “Er waren veel spanningen tussen de vrouwen en de seksslaven,” aldus Akhbar.
De vrouwelijke IS-terrorist toonde geen berouw of sympathie voor de behandeling van Yazidi’s toen ze uitlegde hoe haar man en zijn vrienden hen kochten en verkochten op Telegram, een gecodeerde berichten-app. Ze was koud, behalve toen ze giechelde terwijl ze het onderwerp besprak.
Een ISIS-vrouw uit Tunesië gaf een soortgelijke getuigenis over de jaloezie op Yazidi-slaven: “Veel mannen hielden meer van Yazidi-seksuelen dan van hun vrouwen.
Stel je voor dat een man een Yazidi slavin krijgt en na verloop van tijd meer van haar gaat houden dan van zijn eigen vrouw, haar beter behandelt en als deze Yazidi zich bekeert tot de Islam zal hij met haar kunnen trouwen. Trouwen! Begrijp je dit? Het betekent dat ze vrij wordt en kan gaan en staan waar ze wil.
Ze zal geen slavin meer zijn in dit geval. Is dit duidelijk?”
Dat is niet helemaal waar. Yazidi vrouwen werden gedwongen zich te bekeren, maar dat bevrijdde hen niet van seksuele slavernij. Maar het gaf ze wel een beetje speelruimte om te vluchten. Zo is Seeham ontsnapt.
Ze liet de laatste IS strijder die haar kocht, Hassan in Mosul, geloven dat hij echt de Islam omarmde, van hem hield en zijn vrouw wilde zijn. Ze won langzaam zijn vertrouwen en hij stond haar toe contact op te nemen met haar familie via de telefoon om hen te vertellen dat ze nog leefde.
Ze had in het geheim contact met hen, ze regelden dat Seeham uit Mosul werd gesmokkeld, de stad die vroeger door IS werd gecontroleerd en waar ze als gevangene van Hassan werd vastgehouden. Door Seehams slimheid en puur geluk werkte de list. Als ze was gepakt, had Hassan haar dochter vermoord…
ISIS-terroristen straften weggelopen Yazidi’s vaak met groepsverkrachtingen en soms met het doden van hun kinderen.
Seeham ontsnapte naar haar familie in een ontheemdenkamp, maar de psychologische littekens van haar leven achtervolgen haar nog steeds.
Elke nacht wordt haar slaap verstoord door angstaanjagende visioenen van de mannen en vrouwen die haar kwelden. Overdag vraagt ze zich af of een van hen ooit berecht zal worden.
Er zijn nog steeds 2713 Yezidi’s die hetzelfde of een erger lot ondergaan als Seeham, elke dag sinds 9 jaar.
*** Vertaald met http://www.DeepL.com/Translator (gratis versie) ***
Quo Vadis 