Spelen met vuur.

Vandaag opnieuw een column van Leon de Winter, waarbij hij zijn licht laat schijnen over wat Putin uiteindelijk tot zijn aanval op Oekraïne dreef

SPELEN MET VUUR…

Quotes:

“Handvest (10/11/2021): De VS steunt het recht van Oekraïne om zijn eigen toekomstige buitenlandse politiek te bepalen vrij van externe inmenging, ook ten aanzien van de aspiraties van Oekraïne om de NAVO bij te treden.”

“Het Handvest van 10.11.2021 maakt duidelijk dat de VS Oekraïne in zijn universum wilde opnemen – het was een directe provocatie.”

“Er waren wel degelijk Amerikaanse en westerse verleidingspogingen om Oekraïne los te weken van Rusland. Daarbij werd Poetin een keuze opgedrongen.”

“We mogen onze inlichtingendiensten en politieke leiders verwijten dat ze er geen rekening mee hielden, … dat Poetin grof zou ingrijpen.”

“Als je je verdiept in het spel dat onze westerse diensten en elites hebben gespeeld, dan wordt het duidelijk dat … het spelen met vuur (was).”

“Het Westen heeft (Putin) uitgedaagd, waarna we vervolgens Oekraïne aan zijn lot overlieten.”

“Was er zonder dat Handvest, met die clausules over toetreding tot de NAVO, ook een oorlog uitgebroken?”

VOLLEDIGE TEKST

Er was nooit liefde voor Oekraïne

Op 10 november 2021, in Washington, ondertekenden de VS en Oekraïne een gezamenlijk ’Handvest aangaande strategisch partnerschap’. Enkele weken later kwamen zoveel Russische troepen aan de grens met Oekraïne bijeen dat een militaire actie voor de hand lag. Niet de oorlog die enkele weken geleden uitbrak, maar, zo namen velen aan (ik ook), de bevestiging van de terugkeer van de afgescheiden oostelijke provincies naar de Russische moederschoot.

Dat Handvest – waarover in de media weinig werd gepubliceerd – kent enkele hoofdstukken, en is volkomen open over zijn intenties. Zoals deze opmerking: „De VS steunt het recht van Oekraïne om zijn eigen toekomstige buitenlandse politiek te bepalen vrij van externe inmenging, ook ten aanzien van de aspiraties van Oekraïne om de NAVO bij te treden.”

Dat Handvest werd voor de Amerikaanse kant door Antony Blinken ondertekend. Ik vraag me af of hij de reikwijdte van het document tot zich door heeft laten dringen. Natuurlijk heeft Oekraïne het recht op zelfbeschikking en op een eigen buitenlandse politiek. Maar het grenst aan een reusachtig land met diepe trauma’s en verreikende ambities.

Er was al een oorlog gaande. Na de opstand in Kiev van 2014, waarbij westerse diplomaten en veiligheidsdiensten, inclusief ngo’s, achter en voor de schermen rondom het Maidanplein soms schimmige rollen hadden gespeeld, steunden de Russen de opstand in het oosten van Oekraïne en namen ze de Krim in.

Megarijke Paladijnen

In Washington en Brussel had men kennelijk al jaren eerder besloten dat Oekraïne kon worden ingezet als een wapen waarmee Poetins bouwwerk, een KGB-staat steunend op een clan van megarijke paladijnen, kon worden ondermijnd. Het optreden op het Maidanplein van Hans van Baalen en Guy Verhofstadt had ik in 2014 niet zonder bedenkingen aanschouwd. Ik dacht de hele tijd: dit zien ze nu ook in het Kremlin. Het was duidelijk dat er aan onze kant, de goede kant, krachten waren vrijgekomen die de Russische invloedssfeer niet meer wilden erkennen. Vervolgens ontstonden in het oosten van Oekraïne gewelddadigheden. De MH17 werd uit de lucht geschoten.

Er waren wel degelijk Amerikaanse en westerse verleidingspogingen om Oekraïne los te weken van Rusland. Daarbij werd Poetin een keuze opgedrongen, en als Russische oerconservatief koos hij voor het behoud van de invloedssferen. Wil ik zeggen dat wij geen schone handen hebben? Ja. We mogen onze inlichtingendiensten en politieke leiders verwijten dat ze er geen rekening mee hielden, nadat er al sinds 2014 op grote schaal werd gevochten, dat Poetin grof zou ingrijpen, met grootscheepse ellende voor alle betrokken partijen.

Russische propaganda

Eerder in 2021 had president Zelenski drie Russische tv-zenders laten sluiten, eigendom van een oligarch die dicht bij Poetin staat, omdat ze Russische propaganda verspreidden. Dat was niet handig, zoals het niet handig is dat wij van onze EU-elites niet meer Russia Today mogen zien. Wij hebben vrijheid van meningsuiting, en die betreft per definitie de vrijheid van je tegenstander om zich te uiten. Wie er uiteindelijk greep kreeg op Kiev, zullen onderzoekers later moeten vaststellen, maar als je je verdiept in het spel dat onze westerse diensten en elites hebben gespeeld, dan wordt het duidelijk dat in de loop van twintig jaar het Kremlin steeds meer onder druk kwam. Het was spelen met vuur.

Geen twijfel wil ik laten over de essentie van het regiem van Poetin. Je hoeft maar drie seconden naar de tv te kijken om te weten dat geen menselijke maat door het Kremlin in acht wordt genomen. Maar nadat ook ik me had afgevraagd of Poetin gek was geworden, of hij na twee jaar isolatie geen idee meer had van de werkelijkheid, kan ik nu niet meer de gedachte onderdrukken dat het Westen hem heeft uitgedaagd, waarna we vervolgens Oekraïne aan zijn lot overlieten. Zo ver ging onze liefde voor Oekraïne nou ook weer niet dat we onze zonen met Rusland lieten vechten.

Er was nooit liefde voor Oekraïne. Het ging onze elites om het raken van het Kremlin. Als je dat spel wilt spelen, moet je op het hoogste niveau kunnen schaken en bereid zijn heel wat stukken te offeren. En dat weigeren we.

Directe provocatie

Poetin heeft de weerstand van Oekraïne dramatisch onderschat. En onze elites hebben de vastbeslotenheid van Poetin onderschat waarmee hij zijn belangrijkste ’nabije buitenland’ wilde blijven omvatten. Het Handvest van 10.11.2021 maakt duidelijk dat de VS Oekraïne in zijn universum wilde opnemen – het was een directe provocatie. En Poetin, in de weer met het schrijven van zijn hoofdstukken in het geschiedenisboek van zijn grote, rijke land, vervuld van eergevoelens, van revanchisme na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, ook gedreven door de misvatting dat zijn legers met een ’walk-over’ Kiev konden innemen, nam de handschoen van het Handvest op.

Dat Handvest is niet of nauwelijks aan de orde gekomen bij de pogingen om Poetins verwoestingen te begrijpen. Ik vraag me af: was er zonder dat Handvest, met die clausules over toetreding tot de NAVO, ook een oorlog uitgebroken? En ik vraag me ook af: doet het er wat toe? Ik denk van wel

Erwin van doorn

Zullen we nu de rollen nu eens omdraaien? Stel de Amerikanen cq geallieerden waren in 1945 tot diep in Rusland doorgedrongen om Rusland van de Nazi’s te bevrijden. Houden dat land 45 jaar bezet onder een ijzeren onmenselijk regime en volledig van Rusland afgesneden. Na 45 jaar geeft De NAVO die landen weer vrij maar eist van Rusland wat Rusland van de NAVO eist. Is dat redelijk? Nausicaa Marbe is zeker van niet.