Kritische beschouwingen over de gezondheidszorg.
Der neue Untermensch
Es kommt vor, daß ich meine, daß etwas klirrt,
daß sich irgendetwas in mir verirrt,
ein Geräusch, nicht mal laut
manchmal klirrt es vertraut
selten so, daß man es direkt durchschaut.
Man wird wach, reibt die Augen und sieht
in einem Bild zwischen Brueghel und Bosch
keinen Menschen, der um Sirenen was gibt
weil Entwarnung nur halb soviel kostet
es riecht nach Kristallnacht
BAP, 1982
Het is 2 augustus 2021. Mijn kinderen hebben vakantie en ik zoek naar een manier om in mijn onderhoud te voorzien. Omdat mijn twee zoontjes óf zitten te klieren óf voor de TV hangen dan wel op het scherm van hun tablet turen, gaan we met de hele familie een ijsje eten in het naburige stadje Ommen. Zelfs mijn 12-jarige puberdochter vergeet even haar mobiele telefoon en haar favoriete Tv-serie. Ik probeer een moment mijn grote zorgen over de toekomst van mijn kinderen en mezelf even te vergeten. Ik heb er geen vertrouwen meer in dat de angstaanjagende ontwikkelingen van het afgelopen anderhalf jaar spontaan ten goede zullen keren.
Lees verder op:
Quo Vadis 