Jodenhaat

Afgelopen week zijn, naar aanleiding van het geweld in Israel en Gaza, in tientallen Europese en Amerikaanse steden Pro-Palestijnse demonstraties gehouden. De leuzen die daar gebruikt werden tonen het ware gezicht van de demonstranten.

“Hoewel sommige nuttige idioten in de zaal misschien dachten dat ze de onderdrukten steunden, onthulden de gebruikte taal en de doelwitten van de fysieke aanvallen die onder de dekmantel van deze plakkaten werden gepleegd, de ware agenda.” Sonja Dahlmans.

Waarom de westerse menigten het nu op de Joden gemunt hebben
Het publiek moet nog begrijpen hoe “psy-ops” tegen Israël met hun geest heeft gerommeld

Afbeeldingsresultaten voor Melanie phillips
Melanie Phillips


Melanie Phillips is een Britse journaliste, omroepster en schrijfster wier wekelijkse column momenteel verschijnt in The Times of London.

Geboorte van Joods Verzet; Lazar Krestin, 1905

Iedereen die dacht dat met het staakt-het-vuren in Gaza het antisemitisme dat in het Westen de kop opstak, zou afnemen, heeft zich ernstig vergist.

Het antisemitisme is niet alleen steeds brutaler en intimiderender geworden, maar is nu – hoe verbazingwekkend dit ook moge lijken – omgevormd tot iets wat nog huiveringwekkender is. De giftige kern ervan, de Israëlische laster die de aanval voedt, is een axiomatische leugen geworden en een vermeende markering van het publieke geweten.

Wat sommigen van ons waarschuwden over het antisemitisme van de Labourpartij onder het leiderschap van Jeremy Corbyn, is nu maar al te waar gebleken. Deze kwaadaardigheid was niet beperkt tot hard-links. Het weerspiegelde een verschrikkelijke ontwikkeling die de hele “progressieve” wereld had vergiftigd en zelfs daarbuiten doortrok.

Wat er de afgelopen dagen is gebeurd, is afschuwelijk: niet alleen de voortdurende en steeds brutalere Joden-baiting, maar ook de betrekkelijke onverschilligheid waarmee die wordt begroet en die ervoor zorgt dat het steeds sneller gaat, ook al kunnen de fysieke aanvallers worden gearresteerd en vervolgd.

In stad na stad hebben anti-Joodse aanvallen plaatsgevonden, gecamoufleerd als pro-Palestijnse demonstraties. Hoewel sommige nuttige idioten in de aanwezigen misschien dachten dat zij hun deugdzame steun betuigden aan de onderdrukten, onthulden de gebruikte taal en de doelwitten van de fysieke aanvallen die onder dekking van deze plakkaten werden gepleegd, de ware agenda.

The Times of Israel berichtte over de demonstratie die zondag in Londen plaatsvond, met tienduizenden anti-Israël demonstranten:

  • Op een video die op sociale media werd gedeeld, was te zien hoe een auto langs zwaaiden en achter het voertuig een Israëlische vlag over de weg sleepten, wat gejuich opriep van de menigte. Op foto’s was ook te zien hoe demonstranten een Israëlische vlag in brand staken.
  • Volgens de waakhond Campagne tegen Antisemitisme werden op de Londense manifestatie talrijke vergelijkingen van Israël met de nazi’s aangevoerd. “Israël, de nieuwe nazistaat,” stond er op een, terwijl op een andere stond: “Nazi’s zijn er nog steeds, ze noemen zichzelf nu zionisten.” Premier Benjamin Netanyahu “overtreft Hitler in barbaarsheid,” las een andere poster, terwijl anderen Israël beschuldigden van het uitvoeren van een “Holocaust” tegen de Palestijnen.
  • Een demonstrant werd gezien met een spandoek met een afbeelding van Jezus die het kruis draagt en een slogan met de tekst “Laat ze vandaag niet weer hetzelfde doen.”

De CAA tweette daarnaast: “sprekers verklaren dat Israël antisemitisme creëert” en “er zal geen staakt-het-vuren zijn in onze campagne”.

In Amerika hebben deze demonstraties tot geweld geleid. In New York werden afgelopen donderdag, zoals hier gemeld, meer dan 20 mensen gearresteerd nadat demonstranten zwaaiend met Palestijnse vlaggen en gekleed in keffiyeh-sjaals een pro-Israël tegen-protest op Times Square aanvielen.

Videobeelden toonden confrontaties in de Diamantbuurt, waar veel winkels in handen zijn van Joden, tussen mensen in auto’s met Palestijnse vlaggen en voorbijgangers op straat. Een vrouw liep brandwonden op toen demonstranten gooiden met wat de politie omschreef als “commercieel vuurwerk”.

De ergste aanval was toen pro-Palestijns tuig een kippah-dragende Joodse man, Joseph Borgen, in elkaar sloeg, sloeg, schopte en met pepperspray bespoot. Een van deze aanvallers, de 23-jarige Wasseem Awawdeh, noemde Borgen naar verluidt een “vuile Jood” en zei,

  • Verdomme Israël, Hamas gaat jullie allemaal vermoorden.

Hij zou tegen een van zijn bewakers hebben gezegd:

  • Als ik het nog eens kon doen, zou ik het nog eens doen. Ik heb er geen probleem mee om het opnieuw te doen.

De kwestie was ogenschijnlijk “Palestina” – maar de echte kwestie was om de Joden de schuld te geven. Zoals Walter Russell Mead opmerkte in de Wall Street Journal, is dit iets geworden wat nog nooit eerder is gezien in Amerika. Hij schreef:

  • Vorige week bracht iets anders: menigten bezochten wijdverspreid geweld op willekeurige Joden, of in sommige gevallen “Joods uitziende” niet-Joden. De doelwitten hebben geen verantwoordelijkheid voor het Israëlische beleid. Gezien de beleidsvoorkeuren van Amerikaanse Joden die in peilingen zijn gedocumenteerd, waren velen waarschijnlijk anti-Trump, anti-Netanyahu, kritisch over Israëls behandeling van de Palestijnen en pro-Black Lives Matter. Niets van dit alles betekende iets voor de menigte. Het enige waar de aanvallers om leken te geven was dat hun slachtoffers Joods waren, of er Joods uitzagen. Dat was genoeg.

Sommigen hebben waargenomen dat de Palestijnse oorlog tegen Israël nu naar het westen wordt geëxporteerd als onderdeel van een doelbewuste strategie. Maar zoals ik hier schreef, het cruciale punt is dat de Palestijnse oorlog tegen Israël iets breders is. Wat is geëxporteerd naar Amerika en de rest van het westen is de Palestijnse oorlog tegen de Joden.

Zoals de Jerusalem Post rapporteert:

  • Aanvallen op Joden van Londen tot Californië lijken nu te draaien om een reeks systematische aanvallen door groepen pro-Palestijnse mannen, georganiseerd in militie-achtige groepen. Zij omvatten konvooien van auto’s waarin mensen worden opgeroepen Joodse vrouwen te verkrachten en gerichte aanvallen op Joden die eten of werken in gebieden waarvan bekend is dat er grote aantallen Joden wonen. Dit is niet spontaan of willekeurig. Joden zijn al twee weken het doelwit onder het mom van de oorlog in Gaza.

Terwijl fatsoenlijke mensen geschokt zijn door de fysieke aanvallen en de straatprotesten en -onlusten, zijn zij meestal verbijsterd over deze gewelddadige passies die uit het niets lijken te zijn uitgebarsten en even onverklaarbaar als verontrustend zijn. Waarom wordt het gedrag van Israël zo gehekeld? Waarom neemt dit de vorm aan van anti-Joodse haat? Waarom blijken zoveel mensen plotseling Joden zo te haten?

Afbeeldingsresultaten voor kauf nicht beim juden

Waarom inderdaad. Deze laatste vraag blijft uiteindelijk een mysterie dat verdere discussie verdient. Een groot deel van de reden voor de verbijstering over de anti-Israël obsessie ligt echter in het bijna volledig miskende feit dat er systematisch gerommeld is met de gedachten van de mensen over Israël en de Palestijnen in een strategie die al tientallen jaren wordt gevolgd en bekend staat als “psy-ops”, of psychologische oorlogsvoering – of zoals professor Richard Landes het heeft genoemd, “cognitieve oorlogsvoering”.

Wat dit in de praktijk betekent is dat, net zoals een sekte wordt gehersenspoeld zodat zij eenvoudig niet in staat is de werkelijkheid te erkennen buiten de leugens die zij in haar collectieve bloedstroom heeft opgenomen, zo gelooft het Westen dat bepaalde veronderstellingen over Israël en de Palestijnen onweerlegbaar waar zijn omdat “iedereen weet” dat zij waar zijn – bijvoorbeeld dat Israël “Goliath” is tegenover de Palestijnen “David”.

Zozeer zelfs dat wanneer “David” op de een of andere manier het geld en de middelen krijgt om zo’n 300 mijl aan ondergrondse militaire tunnels aan te leggen (!) en meer dan 4000 raketten afvuurt in 11 dagen (!! ) afvuurt om de massamoord op Israëli’s te bewerkstelligen, waardoor zij verscheidene malen per dag voor hun leven moeten rennen en in bomschuilkelders moeten leven, terwijl “David” dubbele oorlogsmisdaden begaat tegen zowel de Israëlische burgers als de Palestijnse eigen “menselijke schild”-bevolking, “weet iedereen” dat er een goede reden moet zijn waarom dit nog steeds betekent dat de Palestijnen machteloze en rechtvaardige slachtoffers zijn terwijl de Israëli’s almachtige onderdrukkers zijn.

Een belangrijke reden waarom zoveel mensen niet weten dat er ook maar een ander perspectief op dit alles is, is dat zij jaar in, jaar uit niets anders dan Palestijnse propaganda voorgeschoteld krijgen via de massamedia, met name de omroepen die de culturele stemmingsmuziek maken.

De afgelopen dagen is er ophef geweest over een digitale journaliste Tala Halawa, die drie jaar lang als gespecialiseerd BBC-verslaggever over Palestijnse kwesties heeft geschreven. In juli 2014, zo blijkt, tweette ze:

Israël is meer #Nazi dan #Hitler! Oh, #HitlerWasRight#IDF loop naar de hel. #BiddenVoorGaza.

Hetzelfde jaar, tweette ze

“ur media is controlled by ur zionist government”, “#zionists can’t get enough of our blood”.

en tweette een afbeelding van een kind dat levend wordt verbrand door de vlammen van een Joodse hanukkia, met de boodschap:

DontBurnOurBoys you Zionists…your claimed democratic state will be vanished one day#jerusalem is#palestinian.

In 2015 zei ze op een video hier:

We beleefden de Tweede Intifada Palestina en de vrouwelijke anchors en journalisten, verslaggevers, waren in het veld en … iedereen was erg blij en trots op deze vrouwen in het veld die verslag deden en de Palestijnse zaak benadrukten en sindsdien wist ik dat ja dit is mijn passie, ik wil een van die zijn.

De Tweede Intifada was niet in “Palestina”. Het was een terroristische aanval in Israël van 2000-2005 waarin ongeveer 1100 Israëli’s werden vermoord door Palestijnse Arabieren, voornamelijk opgeblazen in bussen en cafés en in het bijzonder overal waar jongeren samenkwamen. Deze campagne van massamoord op Joodse burgers is wat deze BBC-journalist inspireerde.

De BBC heeft gereageerd:

Deze tweets dateren van voor het dienstverband van deze persoon bij de BBC, maar we nemen dit desondanks zeer ernstig en onderzoeken het.

Wat een bekentenis – de BBC heeft deze persoon aangenomen als journaliste nadat zij zich bij meerdere gelegenheden had geopenbaard als een antisemitische, Hitler-aanhanger die haar inspiratie haalde uit de massamoord op Joden. Maar maak je geen zorgen – de BBC neemt dit zeer serieus en stelt een onderzoek in.

Nu wijst CAMERA UK erop dat Halawa drie dagen geleden op de website van de BBC het gezang “Van de rivier tot de zee zal Palestina vrij zijn” witwaste, dat een oproep is tot bewapening voor de vernietiging van Israël.

Zie – elders blijkt dat “oproep tot bewapening” een verboden uitdrukking is geworden wanneer het over de Palestijnen gaat. Op een school in Leeds werd de politie opgeroepen om het hoofd van de school, Mike Roper, te beschermen nadat hij tijdens een bijeenkomst de Palestijnse vlag een “oproep tot bewapening” had genoemd. The Times rapporteert:

De video-opname van zijn toespraak tot de leerlingen ging in het weekend viraal op de sociale media, wat resulteerde in beschuldigingen van “schaamteloze islamofobie”. De school zei dat de bijeenkomst bedoeld was om de spanningen binnen de multiraciale studentengemeenschap, veroorzaakt door het conflict tussen Israël en Gaza, aan te pakken.

In de videoclip zei Roper: “Door het gebruik van een symbool als de Palestijnse vlag gaat die boodschap verloren, want voor sommige mensen zien ze die vlag en voelen ze zich bedreigd, voelen ze zich onveilig en maken ze zich zorgen, want voor andere mensen wordt die vlag gezien als een oproep om de wapens op te nemen en gezien als een boodschap van steun aan antisemitisme, voor anti-joods zijn en zo was het in de eerste plaats nooit bedoeld.”

In een gezamenlijke verklaring van Roper en de onderwijsautoriteit van Leeds staat: “In een diverse school als Allerton Grange, met zo’n rijke mix van gemeenschappen, is het niet verwonderlijk dat er verdeeldheid op het internationale front wordt gevoeld. Het was in een poging om die spanningen aan te pakken dat ik woensdagochtend een bijeenkomst gaf voor alle leerlingen.

Het spijt mij ten zeerste dat een bepaald voorbeeld dat ik in die vergadering heb gebruikt, en dat betrekking had op de Palestijnse vlag, binnen de gemeenschap zoveel onrust heeft veroorzaakt. Dat was nooit mijn bedoeling. In de volledige boodschap die vorige week aan de leerlingen werd meegedeeld, werd de passie van onze leerlingen voor hun standpunten en overtuigingen geprezen. Daarin werd uiteengezet hoe wij met onze studenten op een geïnformeerde en respectvolle manier willen werken aan de problemen die aan de orde zijn gesteld.

Ross Greer, een lid van de Schotse Groene Partij, tweette vorige week: “Stel je voor dat je als Palestijns kind op de school van deze jongen te horen krijgt dat je nationale vlag van nature haatdragend is. Absoluut schandalig en racistisch gedrag van iemand in een machtspositie.

Roper is bedreigd naar aanleiding van de bewering dat hij “racistisch” zou zijn tegen de Palestijnen. Laat de dwaze bewering dat de Palestijnen een ras zijn maar zitten. Hij had zelfs geen kritiek op de Palestijnen, of hun zaak, of hun vlag. Hij merkte alleen op dat sommige mensen die vlag en hun zaak zagen als een boodschap van steun aan het antisemitisme en een oproep om de wapens op te nemen tegen de Joden, wat volgens hem nooit de bedoeling is geweest.

Het is dan ook schokkend dat hij gedwongen is zich te vernederen over iets wat hij niet eens gezegd heeft. Maar wat zo ironisch is, en zo veelzeggend, is dat wat hij valselijk beschuldigd werd te hebben gezegd in feite meer waar is dan wat hij werkelijk gezegd heeft.

Want de Palestijnse zaak is inderdaad diep anti-Joods. De Palestijnse identiteit werd uitsluitend gecreëerd om de rechtmatige aanspraak van de Joden op het land Israël te vernietigen door de fictie van de Palestijnen op het land uit te vinden.

Voordat Israël in 1948 opnieuw werd geboren, bestond er geen Palestijns-Arabische identiteit. De Arabieren die in het Palestina van vóór Israël leefden, identificeerden zich in plaats daarvan als Arabieren die tot een pan-Arabische natie behoorden, of als Zuid-Syriërs. De Palestijnse identiteit was een volstrekt kunstmatige constructie die als oorlogsdaad werd gecreëerd door degenen die vastbesloten waren het land Israël te ontzeggen aan de Joden – het enige nog bestaande inheemse volk van dat land, aan wie de internationale gemeenschap het in de jaren twintig als hun hersteld nationaal tehuis had beloofd op grond van het feit dat alleen de Joden er recht op hadden.

Om dat herstel te dwarsbomen, streeft de Palestijnse zaak niet alleen naar de vernietiging van de staat Israël door middel van oorlog. Zij tracht ook de Joodse geschiedenis te kapen en zich die voor zichzelf toe te eigenen. Vandaar dat de Palestijnen proberen de Joden uit hun eigen nationale verhaal te schrijven, door hun geschiedenis in het oude koninkrijk Israël eeuwen vóór de Islam te ontkennen; vandaar hun aanhoudende diefstal en vernietiging van archeologische artefacten die in Jeruzalem zijn opgegraven en onweerlegbaar bewijs leveren van het oude koninkrijk Israël; vandaar hun valse en meer dan belachelijke beweringen dat de Palestijnen afstammen van de Kanaänieten of de Jebusieten of de Filistijnen (wat zou betekenen dat zij helemaal geen Arabieren zijn, aangezien de Filistijnen in wezen Grieken waren) en zelfs dat Jezus een Palestijn was, hoewel hij een Jood uit Judea was.

In de loop der jaren hebben de Arabieren dit zelf toegegeven. In 1937 zei een plaatselijke Arabische leider, Auni Bey Abdul-Hadi, tegen de Peelcommissie, die uiteindelijk voorstelde Palestina te verdelen:

  • “Er bestaat geen land als Palestina. “Palestina” is een term die de zionisten hebben uitgevonden”!

In een interview uit 1977 met het dagblad Trouw zei Zahir Muhsein, lid van het uitvoerend comité van de PLO:

  • “Het Palestijnse volk bestaat niet. De oprichting van een Palestijnse staat is slechts een middel om onze strijd tegen de staat Israël voor onze Arabische eenheid voort te zetten. In werkelijkheid is er vandaag geen verschil tussen Jordaniërs, Palestijnen, Syriërs en Libanezen. Alleen om politieke en tactische redenen spreken wij vandaag over het bestaan van een Palestijns volk, aangezien de Arabische nationale belangen vereisen dat wij het bestaan van een afzonderlijk “Palestijns volk” poneren om ons tegen het zionisme te verzetten.

Om tactische redenen kan Jordanië, een soevereine staat met afgebakende grenzen, geen aanspraak maken op Haifa en Jaffa. Terwijl ik als Palestijn ongetwijfeld Haifa, Jaffa, Beer-Sheva en Jeruzalem kan opeisen. Maar op het moment dat wij ons recht op heel Palestina opeisen, zullen wij geen minuut wachten om Palestina en Jordanië te verenigen”.

Het is niet zo, zoals hoofdonderwijzer Roper suggereerde, dat sommige antisemieten de Palestijnse zaak voor hun eigen doeleinden hebben gekaapt. Palestinisme is van nature en onontkoombaar anti-Joods. De Joden uit hun eigen geschiedenis schrijven en hen het recht op zelfbeschikking in hun eigen historische land ontzeggen – een aanwezigheid in dat land die intrinsiek is aan het Jodendom – is ten diepste anti-Judaïsme en anti-Joods. De insignes en kaarten van de Palestijnen die heel Israël weglaten en vervangen door “Palestina” zijn diep anti-judaïsme en anti-joods. Hun onderwijsmateriaal, dat hun kinderen leert Joden te haten en Israël van hen te stelen, hun hysterische ophitsing tegen Joden als een samenzwering tegen de wereld en hun antisemitische bloedspreuken in nazi-stijl, die uit hun predikers en media komen, zijn diep anti-Judaïsme en anti-Jood.

Daarom steunt iedereen die het Palestinisme steunt, een zaak die diep anti-judaïsme en anti-jood is.

Degenen onder ons die op dergelijke dingen wijzen worden routinematig “islamofoben” of “racisten” genoemd en weggezet. In plaats daarvan worden de onwaarheden, verdraaiingen en lasterpraatjes van het Palestinisme als axiomatisch waar aanvaard. Dus iedereen die ook maar enige kritiek heeft op de Palestijnen – of die zelfs maar toegeeft, zoals de ongelukkige Roper, dat sommige mensen die zaak voor andere doeleinden misbruiken – wordt verdoemd als racist, islamofoob, nazi enzovoort.

Dit lijkt sterk op de Black Lives Matter-beweging. Haar weerzinwekkende mantra van “wit voorrecht”, dat de blanke samenleving van nature racistisch en kolonialistisch is, is niets anders dan raciale onverdraagzaamheid tegen blanke mensen. Maar als je hierop wijst, of als je ook maar een deel van dat racistisch onverdraagzame verhaal in twijfel trekt, word je in plaats daarvan als racist bestempeld.

Het is geen verrassing dat activisten van Black Lives Matter en andere anti-blanke dwepers nu druk bezig zijn BLM gelijk te stellen aan Palestinisme. Dit is intersectionaliteit in actie – de presentatie van raciale en zelfs moorddadige onverdraagzaamheid en onwaarheden als axiomatisch en onbetwistbaar waar, en het verdoemen van degenen die deze verachtelijkheid aan de kaak stellen voor wat het is of zelfs maar enig deel ervan in twijfel durven trekken als racisten en kolonialisten.

Palestinisme en Black Lives Matter zijn niet gekaapt door anti-joodse en anti-blanke dwepers. Het zijn intrinsiek anti-joodse en anti-blanke bewegingen. Tot en tenzij dit wordt erkend, zal de afschuwelijke waanzin waarin we nu leven blijven verergeren.

Bron:

Why western mobs are now sticking it to the Jews – Melanie Phillips (substack.com)


*** Vertaald met http://www.DeepL.com/Translator (gratis versie) ***

Op 9 en 10 november 1938 vond de eerste daad van de Holocaust plaats. In heel Duitsland en Oostenrijk werden meer dan 1.200 synagogen ontheiligd, duizenden Joodse bedrijven aangevallen en geplunderd, 90 mensen vermoord en meer dan 25.000 Joodse mannen gedeporteerd naar concentratiekampen. Het Joods Centraal Informatiebureau, later omgedoopt tot de Wiener Bibliothek, verzamelde onmiddellijk ooggetuigenverslagen van de gebeurtenissen: van persoonlijke en telefonische interviews, brieven, geschreven verslagen en krantenartikelen. Sommigen zijn rauw en boos, sommigen smeken om hulp, anderen zijn uitdagend; hun stemmen brengen de verwoesting die volgde levendig tot leven. Begeleid door materiaal uit de collectie van de bibliotheek dat de gebeurtenissen in een historische en internationale context plaatst, evenals een gedetailleerde woordenlijst.

De bronafbeelding bekijken
Kristallnacht. Duitsland, 9-10 november 1938

We moeten praten over die journalisten die Hitler prezen
Zowel de BBC als CNN hebben verslaggevers die de Führer lof toezwaaiden. Dat is een zooitje.

We need to talk about those journalists who praised Hitler – spiked (spiked-online.com)

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s