“Nooit meer!” mijn reet. – Deze zaterdag was een dag van schaamte voor Duitsland
Politici uiten hun verontwaardiging na de anti-joodse demonstraties in verschillende steden.
Maar jarenlang is moslim antisemitisme getolereerd. En de zelfverklaarde anti-fascisten zwijgen.
Alexander Kissler. 16.05.2021, 14.56 Uhr
Hannelore Foerster / Imago
In talrijke Duitse steden is deze zaterdag pure Jodenhaat losgebarsten, slecht gemaskeerd als kritiek op het beleid van Israël in het conflict in het Midden-Oosten. Duizenden mensen gingen de straat op om de staat Israël onheil toe te wensen, Joden te beledigen als kindermoordenaars, Israëlische vlaggen te verbranden.
Politieagenten die zich tegen de menigte verzetten, werden beledigd en aangevallen, bekogeld met stenen, aanstekers, flessen, in Berlijn zelfs met zware straatstenen. Bijna zonder uitzondering kwamen de daders uit het immigrantenmilieu. De verontwaardiging van veel politici achteraf is net zo goedkoop als de aankondiging dat zij nu actie zullen ondernemen. Moslim antisemitisme wordt in Duitsland al jaren getolereerd.
De grote angst om als xenofoob beschouwd te worden.
De staat en de samenleving kijken terecht nauwlettend toe wanneer rechtsextremisten het naziregime bagatelliseren, xenofobe leuzen roepen, tieren over de “grote uitwisseling” of aanslagen beramen. De Bondsrepubliek is in dit opzicht niet blind – en waar dat wel dreigt te gebeuren, spreken talrijke initiatieven luid en snel duidelijke taal. Na de racistische aanslag in Halle, die begon met de poging tot bestorming van de synagoge aldaar, sprak de Bondspresident van een “dag van schande en schande”, en hij had gelijk. Maar deze zaterdag was ook zo’n dag.
Frank-Walter Steinmeier zei na de antisemitische rellen in Gelsenkirchen vorige week: “Jodenhaat – door wie dan ook – willen en zullen wij in ons land niet tolereren”. Waar, helaas, is het tegenovergestelde. Jodenhaat wordt getolereerd in Duitsland – zolang migranten het beoefenen. De verwerping van het “islamitisch fascisme” (Hamed Abdel-Samad) is veel zwakker dan de verwerping van het extreem-rechts fascisme, hoewel beide even vijandig tegenover de mensheid staan.
In grote delen van de politiek en de samenleving heerst nog steeds stilte wanneer Israël niet door autochtonen maar door immigranten en hun nakomelingen wordt gedemoniseerd. Vooral aan de linkerzijde van het centrum is de angst om als xenofoob te worden beschouwd duidelijk groter dan de bezorgdheid om de Joden.
Duitslands loyaliteit aan Teheran.
Ook dit weekend was er niets te horen van veel van degenen die gewoonlijk op welsprekende wijze de democratie verdedigen. Door hun stilzwijgen kiezen de zelfverklaarde anti-fascisten de facto de kant van degenen die een Palestina zonder joden eisen. Daarmee maken zij zich medeplichtig aan islamitisch fascisme.
Wat gaan we nu doen? De beelden en gezangen van zaterdag doen de vraag rijzen of de anti-totalitaire consensus in de Bondsrepubliek werkelijk van toepassing is. Waarom heeft bijvoorbeeld een administratieve rechtbank in Frankfurt, nadat het bureau voor de openbare orde de demonstratie had verboden, een demonstratie toegestaan waarvan de organisatoren eerder openlijk hadden opgeroepen tot gewapende strijd tegen Israël? Waarom mag hetzelfde Palestijnse netwerk dat Samidoun heet, een demonstratie houden in Berlijn? Israël heeft Samidoun geclassificeerd als een terroristische organisatie.
Waarom veroordelen moslimverenigingen de rellen laattijdig en met de reflexmatige opmerking dat de stemming tegenover moslims en migranten ook in Duitsland “harder en meedogenlozer” is geworden? Waarom staat de Duitse buitenlandse politiek tot op de dag van vandaag aan de zijde van Teheran, ook al coördineert en financiert het Iraanse regime de terreur van Hamas tegen Israël?
Wanneer zal de kanselier zich persoonlijk uitspreken?
Waarom laat de bondskanselier haar perswoordvoerder alleen zeggen dat “onze democratie geen antisemitische bijeenkomsten duldt” in plaats van zich persoonlijk en even duidelijk uit te spreken als bijvoorbeeld de minister van Binnenlandse Zaken van Noordrijn-Westfalen? Herbert Reul zei na de rellen van zaterdag dat jongeren van Arabische afkomst en Turkse rechts-extremisten het conflict in het Midden-Oosten gebruiken als uitlaatklep om Jodenhaat te verspreiden. Dat klopt.
Als je problemen wilt oplossen, moet je ze benoemen en dan dienovereenkomstig handelen. Een land waarvan de overheidsvertegenwoordigers en de sociale actoren hiervoor terugdeinzen, capituleert voor de problemen – en zou moeten ophouden met het plechtige “Dit nooit meer!
Bron.
Jede antisemitische Demonstration in Deutschland ist eine Schande (nzz.ch)
Quo Vadis 