Bergen Belsen,
stil…………
niet binnen in het herinneringsgebouw, niet over de vlakte en de heide, niet de mensen om ons heen………. nee doodstil binnenin mijzelf, mijn hart bonst als ik langs de foto’s loop, ik stel me duizend vragen die ik niet kan beantwoorden en die beginnen met waarom…… duizenden, tienduizenden, honderdduizenden…….alleen al daar verhongerd, vertrapt, doodgemarteld of gestorven door ziektes……..
Lees verder op:
Quo Vadis 