“Ze ziet er niet gelukkig uit, wij ook niet! Uit “respect voor andere culturen” blijft de wereld zwijgen, zelfs wanneer kinderen worden misbruikt. MAAR vergeet niet dat miljoenen jonge meisjes worden gedwongen om hijab te dragen wanneer ze naar school gaan. In de Islamitische Republiek Iran moet je vanaf de leeftijd van zeven jaar verplichte hijab accepteren en zo niet, dan kun je geen opleiding volgen. Mensenrechtenschendingen en vooral kindermishandeling mogen geen cultureel probleem worden genoemd. Wij roepen u allen op om zich te verzetten tegen deze schandelijke daad van misbruik. Cleric Sheikh Zaid Alsalami is slechts één voorbeeld van de velen die meisjes vanaf de leeftijd van 6 of 7 jaar de Hijab opdringen bij het begin van het onderwijs cq school”.
Regelmatig laait de discussie over bepaalde kledingvoorschriften zoals het hoofddoekje, het meest omstreden vrouwelijke kledingstuk weer op. Hoewel het daarbij in eerste instantie altijd en uitsluitend over het islamitisch gebruik cq traditie gaat, wordt het al gauw vergeleken met hoofdbedekkingen van andere religies en culturen. Dat de gebruiken of tradities uit beide culturen niet te vergelijken zijn, is velen nog steeds niet helemaal duidelijk. Veel moslima’s beweren dat ze het doekje geheel vrijwillig dragen. Dat is te betwijfelen. Het hoofddoekje binnen de islam heeft heel duidelijk met de traditionele rolverdeling tussen man en vrouw te maken. Men kan zich daarbij niet aan de indruk onttrekken dat het vrijwillig dragen ervan een teken van onderdanigheid is. Miljoenen vrouwen in sommige moslimlanden hebben echter helemaal geen keus waar het om hun kledingkeuze gaat. Het hoofddoekje voor moslima’s in westerse landen is daarbij niet meer dan de “light” versie van de zeer vrouwonvriendelijke boerka of nikab.
Foto onder. Vertel mij niet dat dit typisch islamitisch verschijnsel normaal is.
Fragment uit: ”Uw vrouwen zijn een akker voor u” door Nahed Selim .
“Ik durf de stelling aan dat er een onverenigbaarheid bestaat tussen de orthodoxe islam en de moderne, seculiere samenlevingsvorm in West-Europa. Een van de aspecten waarin die onverenigbaarheid zich het duidelijkst manifesteert, is de verhouding tussen man en vrouw. ‘Moslima’s horen niet met hun lichaam te koop lopen. Vrouwen die schaars gekleed op straat lopen, vragen erom verkracht of aangerand te worden. Het is hun eigen schuld als ze daarvan het slachtoffer worden.’ Met deze stelling zullen heel veel Nederlandse moslims het eens zijn, maar om begrijpelijke redenen zullen ze dat nooit in het openbaar zeggen.
Volgens de islam is het doel van het huwelijk de mens onontvankelijk (‘immuun’) te maken voor losbandigheid, die als het grootste kwaad in de wereld wordt gezien.
Seksualiteit bv wordt helemaal bezien vanuit het standpunt van de man. De vrouw dient beschikbaar te zijn voor de seksuele bevrediging van de man. Hij is de actieve, handelende partij. Dit wordt zonder enig voorbehoud als een natuurlijk (of goddelijk) recht beschouwd: ‘Uw vrouwen zijn een akker voor u, zo komt dan tot uw akker zoals gij maar wilt’ (soera 2:223). De bevrediging van de man is zowel de plicht als het doel van de vrouw.
(Meer verzen over de positie van de vrouw: ” God heeft de man boven de vrouw bevoorrecht (Soera 4, 34); de vrouw mag alleen met haar man seksuele betrekkingen hebben, de man met een onbeperkt aantal vrouwen (S. 23, 1-6); de man kan zijn vrouw verstoten, het omgekeerde is niet mogelijk (65, 1); de vrouw krijgt de halve erfenis van de man (S. 4, 176); een getuigenis van een vrouw is maar half zoveel waard als dit van een man (S. 2, 282); de vrouw moet gehoorzaam zijn aan haar echtgenoot (S. 4, 34); bij blijvende ongehoorzaamheid moet de man zijn vrouw slaan (S. 4, 34).)
De bekende korantekst die aangeeft dat de vrouw geslagen mag worden indien ze opstandig is, handelt niet over algemene ongehoorzaamheid van de vrouw, maar gaat specifiek over het weigeren van seks aan haar man: ‘Maar zij van wie jullie opstandigheid vrezen, vermaant haar, laat haar alleen in bed en slaat haar’ (soera 4:34). Als tegenprestatie krijgt de vrouw bij het huwelijk een bruidsschat en is de man verantwoordelijk voor het levensonderhoud van het gezin. Ook krijgt ze na een scheiding gedurende drie maanden alimentatie, of zolang ze na de ontbinding van het huwelijk een kind van haar man nog borstvoeding geeft. Het is uiteraard uitgesloten dat ze in het huwelijk weigert de seksuele behoeften van haar man te bevredigen. Als ze zich verder aan de regels houdt, mag ze haar bezittingen houden en beheren, mag ze haar meisjesnaam voeren en wordt de man aangespoord haar fatsoenlijk te behandelen en haar te onderhouden. Desondanks mag de man, naar eigen believen en op elke moment, zijn vrouw verstoten of nog een vrouw huwen.
Volgens de islam mag de liefde uitsluitend binnen het huwelijk bedreven worden. De plicht om onwettige seks te voorkomen, ligt primair bij de vrouw. Zij moet ervoor zorgen dat de man niet in de verleiding komt seksuele handelingen buiten het echtelijke bed te verrichten. Dit doet ze door zich zedig te gedragen en zich aan de kledingvoorschriften te houden. Het is de vrouw die de reputatie en goede naam van de familie hoog te houden heeft. Vrouwen (moslima’s) met hoofddoekjes zijn dus, dankzij de “religie van de vrede”, de crème de la crème van het “zwakke geslacht”,. Dankzij hun hoofddoekjes zijn zij immuun voor hitsige oversexte Arabieren. Het is een symbolisch “kuisheidsgordel” voor zichzelf. Wie dan geen hoofddoekje draagt, die vraagt er ook om toch?
Soera 33.59 “O profeet! Zeg aan uw vrouwen en uw dochters en de vrouwen der gelovigen dat zij een gedeelte van haar omslagdoeken over haar (hoofd) laten hangen. Dit is beter, opdat zij mogen worden onderscheiden en niet lastig worden gevallen. En Allah is Vergevensgezind, Genadevol.
Vers 33.59 zegt dus letterlijk dat de vrouwelijke ( islamitische) gelovigen herkenbaar moeten zijn ZODAT ze niet door hun eigen geloofsbroeders worden lastiggevallen. Er staat nergens dat die geloofsbroeders met hun tengels van ongelovige vrouwen moeten blijven, nee, ze krijgen door dit vers zelfs expliciet de toestemming om niet herkenbaren lastig te vallen en te verkrachten.
Dit volgt bovendien ook uit de verschillende verzen dat ze met hun oorlogsbuit (lees: gevangen vrouwen die dan slavin worden) gewoon mogen neuken à volonté, want zelfs de gehuwde vrouwen zijn niet meer gehuwd eenmaal gevangen. Mag allemaal en staat in de koran”, Die strenge kledingvoorschriften voor (mannen) vrouwen en meisjes zijn niets anders dan symptoombestrijding van een oversekste “religie”. Nergens zulk schijnheilig volk dan bij de volgelingen van Mohammed. Nergens worden in verhouding meer vrouwen vernederd, onteerd en verkracht dan daar waar de voorschriften van de profeet gelden.
Zie: http://www.womanstats.org/
John Quincy Adams (11 juli 1767 – Washington D.C., 23 februari 1848, zesde president van de VS):
“In de 7e eeuw van de christelijke tijdrekening dook er een rondtrekkende Bedoeïen uit de stam van Hagar op (bedoeld wordt Mohammed), die uit de nieuwe leer van Jezus het geloof in en de hoop op onsterfelijkheid overnam. Maar hij verdraaide de leer tot onherkenbaarheid en haalde hem door het slijk door in zijn religie alle loon, alle hoop goot in de vorm van seksuele beloning. Hij vergiftigde de bron van het menselijke geluk door vrouwen te denigreren en polygamie toe te staan; en hij verklaarde, als deel van zijn religie, de rest van de mensheid de totale, op vernietiging gerichte oorlog. De essentie van deze religie waren lust en geweld – wat de brutale boven de spirituele natuur van de mensen verhief. Tussen deze beide religies (Christendom en islam) woedt al twaalf eeuwen lang oorlog. En zolang de genadeloze, niet onderhandelbare dogma´s van de valse profeet menselijk handelen voorstuwen, zal er nooit vrede op aarde zijn”.
Quo Vadis 