Artikel
Moeten we bang zijn voor de islam?
Klára Samková: ‘Mekka zal veranderen in een gat naar de hel’
Door Mathijs Koenraadt op zo, 22-05-2016, 23:59 · Article · 14 min leestijd
Beste aanwezigen, bedankt voor de uitnodiging en voor de kans om een toespraak te houden. Het is de bedoeling dat de conferentie vandaag de vraag helpt beantwoorden of we bang moeten zijn voor de islam. Mijn antwoord op de vraag is rechtdoorzee: we hoeven zeker niet bang te zijn voor de islam. We moeten op dezelfde manier met islam omgaan als de Europese beschaving alle totalitaire en inhumane regimes heeft behandeld waarmee het gedurende meer dan 2.000 jaar van haar geschiedenis oog in oog kwam te staan. In het bijzonder moeten we de islam bestrijden, haar verslaan en haar verdere verspreiding voor eens en voor altijd voorkomen, net als in het geval van eerdere monstreuze ideologieën.
We moeten het bestaan van de islam verklaren tot een misdaad die de menselijke natuur, vrijheid en in het bijzonder de menselijke waardigheid tegenspreekt. Want dat is precies wat islam is, namelijk een systeem dat de menselijke natuur, vrijheid en waardigheid tegenspreekt. Islam is hetzelfde als wat nazisme, fascisme en communisme vroeger waren. Het heeft deze kenmerken ondanks dat het zich achter een masker van religie verschuilt. In werkelijkheid is islam vooral een criminele ideologie—zowel in de zin van het plegen van een misdrijf als in de zin van bestuurd door criminelen—en een niet te veranderen bestuurssysteem.
Islam verschuilt zich achter het masker der religie om twee redenen. De eerste reden zijn de historische omstandigheden die de geboorte van de islam omgeven, in een tijd dat alleen religie een toegestane ideologische uitingsvorm was. Zelfs in het oude Griekenland was het verboden om filosofische systemen te bedenken die onafhankelijk waren van de staatsreligie, een feit waarover Socrates ons veel zou kunnen vertellen. Het was zelfs nog moeilijker om een paradigma van ongodsdienstige ideeën te scheppen in de zevende eeuw na Christus, op de rand van de beschaafde wereld van die tijd.
De tweede reden waarom de islam zich graag achter het religieuze masker verstopt is haar permanente, opzettelijke en doelbewuste misbruik van het Europees-Amerikaans rechtssysteem, en van de waarden waar deze op Judeo-Christelijke grondvesten geschoeide beschavingen samenkomen. Er is niets beter of efficiënter dan het waardensysteem van iemands vijand uit te buiten, zeker wanneer ik dat systeem niet deel. En dat is precies hoe islam zich gedraagt. Ze wil worden beschermd volgens onze traditie, maar buit onze traditie tegelijkertijd juist op voornoemde manier uit, terwijl het andersom niet bereid is deze gunst terug te betalen. Islam vertrouwt op onze tradities en claimt dat die tradities belangrijk zijn, terwijl ze ons en ons waardensysteem achter de schermen uitlacht.
Laat ons eerst eens nader bekijken waarom het volledig terecht is om islam op één lijn te zetten met totalitaire regimes. Ondanks dat islam zichzelf een religie noemt is het vooral een totalitair bestuurssysteem, waarin God slechts een bijrol speelt, omdat de belangrijkste inhoud van de islam niets anders is dan een rangschikking van staatszaken. In tegenstelling tot Christendom, Hindoeïsme, Boeddisme, Taoisme of Shintoisme is wetgeving het hart van de islam, namelijk de islamitische shariawetgeving. De wetgeving is een intrinsiek en onscheidbaar deel van de islamitische ideologie. Het beslaat de kerninhoud van de islam, terwijl de regels waarvan men beweert dat ze religieus of ethisch van aard zijn slechts secondaire and marignale onderdelen van deze ideologie zijn.
Gezien vanuit de islam is het idee van religie als een intieme privékwestie van een vrij individu absoluut ondenkbaar. Maar dat is nou juist het principe waarop vandaag het Christendom en de daarvan afgeleide beschavingen vertrouwen. Het is de particuliere relatie van een individu met God, die één van de kerken min of meer bemiddelt. Zelfs de leden van ons beschavingsgebied die zichzelf atheïsten noemen, dat wil zeggen, degenen die beweren niet in God te geloven, onttrekken hun levensovertuigingen automatisch uit christelijke tradities. Deze tradities treden op in de vorm van ofwel folklore, ofwel culturele vanzelfsprekendheden, waardoor zij de algemeen geaccepteerde geest van Europa en beide Amerika’s delen.
Nogmaals, het is noodzakelijk om onszelf eraan te herinneren dat deze visie voor islam niet alleen onacceptabel is, maar ook vervolgbaar en expliciet genoemd als misdrijf. Islam verwerpt het individuele geloof in God. Op een totalitaire manier verbiedt ze alle twijfel over zichzelf. Als iemand denkt dat we het recht niet hebben om te beoordelen wat totalitarisme en hegemonie is, en dat we geen recht hebben islam op deze manier in te delen, laat me dan het volgende benadrukken. In een land [als Tsjechië], een land dat 300 jaar lang buitenlandse heersers heeft gekend, en dat van de afgelopen 78 jaar er 48 in een totalitair regime heeft doorgebracht, zijn onze voelsprieten vrij goed getraind voor patroonsherkenning. Het heeft ons in staat gesteld om totalitarisme onmiddelijk te herkennen. We hebben zowel het recht als het vermogen om totalitarisme zonder vertraging te identificeren en te beoordelen.
Islam deelt het idee van de Verlichting en de sociale vooruitgang die we met de toekomst associëren niet. Volgens de islam hebben de goede tijden reeds plaatsgevonden—in het tijdperk van de profeet Mohammed. De beste dingen die gedaan hadden kunnen worden zijn reeds gedaan. Het beste ding dat had kunnen worden geschreven is reeds geschreven, namelijk de Koran. In zijn essentie is islam een religie gebaseerd op het boek Prediker, wat een heel milennium voor profeet Mohammed zei:
„Welk voordeel heeft de mens van alles wat hij heeft verworven, al zijn moeizaam gezwoeg onder de zon? Generaties gaan, generaties komen, maar de Aarde blijft altijd bestaan.”
Jodendom, Christendom, en de beschavingen die uit hen ontstonden, hebben dit niet te rechtvaardigen skepticisme, deze verachting voor mensen an sich ontstegen. Tegelijkertijd bleef islam een doodgeboren kindje van gnosis, vervormd tot een mostreus gemuteerde drang om [de mens] weer met het universum te vermengen, als in een achterlijk obsessieve, psychopatische, paranoïde visie over de uitzonderlijke aard van iemands eigen weg naar de hereniging van de essentie van iemands toewijding aan God. Deze gebrekkige opvatting leidt ook tot het idee dat de gehele islam doordringt, namelijk de gelijkschakeling van materie aan kwaad en de verachting voor onze beschaving die islam materialistisch beschouwt. Onze beschaving zou daarom intrinsiek slecht zijn en zou botsen met God. Het is een oprechte tragedie van de moslims zelf dat zij hun reis naar God voor eeuwig hebben afgesloten door deze doodlopende weg na te streven.
Depressie, vergankelijkheid, de afwezigheid van geloof in de mens en zijn onvervangbare waarde, skepticisme jegens de waardigheid van ieder menselijk wezen ongeacht zijn kenmerken als religie, sociale status, geslacht en nationaliteit, dat is wat de islam kenmerkt. Islam heeft filosofie zoals wij die kennen verworpen, namelijk als een mogelijkheid van een kritische en rationele kijk op de aard van onze werkelijkheid. Deze houding weerhoudt moslims ook erva om na te denken over vragen aangaande menselijke vrijheid, waardigheid, de rol van een individu en de staat, en—paradoxaal—ook de vragen over God. Zulke vragen zijn binnen de context van de Europees-Amerikaanse beschaving een inherent onderdeel van de nastrevenswaardige denkschema’s van topwetenschappers—astrofysici, wiskundigen, biologen. Zij raken middels hun onderzoek de grondslagen van het universum en dus de essentie van God. Het is moslims echter verboden om direct contact met God te zoeken. Dat contact raakten zij kwijt op het moment van profeet Mohammed’s dood. Hoe immens wanhopig moet het leven van de moslims wel niet zijn als ze in wezen slechts wachten op de dood!
Als gevolg van deze totale ruimtetijdsverlamming van de islam zijn de landen die aan de moslimideologie lijden de meest verwoeste. Precies deze landen zijn gekleineerd door erbarmelijke quasi-religieuze eisen. Daardoor kan hun potentieel, dat aan hen net als aan alle menselijke wezens werd gegeven, niet in prestaties worden omgezet, ook al verlangen zij daar bewust of onbewust naar. Net zoals de Russen de meest ellendige slachtoffers van het communisme waren, omdat het totale communisme in Rusland was geboren, en net zoals Duitsers de eerste slachtoffers van het Duitse nazisme waren, zo zijn de meeste door islam verwoeste mensen de Arabieren en andere landen die islam dwingt onder haar hegemonie te leven. Ik grijp dit spreekrecht aan om mijn diepste medeleven met deze mensen uit te drukken en in het bijzonder met de islamitische vrouwen die meer lijden dan anderen.
Voor moslims is de weg naar de ondergang de enige, omdat hen zelfs de essentie van menselijke natuurlijkheid wordt geweigerd, namelijk evolutie. Islam heeft geen respect voor ontwikkeling, vooruitgang en menselijkheid. In haar wanhoop probeert ze de rest van de mensheid mee de ondergang in te trekken, omdat gezien vanuit de islam de rest van de wereld nutteloos, onbruikbaar en onrein is.
Islam en haar shariawetgeving zijn incompatibel met Europese wetsprincipes, in het bijzonder met de in 1950 opgesomde rechten in het Europees Verdrag voor de Rechten (en Vrijheden) van de Mens. Hoe is het mogelijk dat onze juridische experts dit conflict niet zien? Hoe is het mogelijk dat zij zich stil houden? Hoe is mogelijk dat zij alle verzoeken goedkeuren van moslims die naar Artikel 9 van het voornoemde Verdrag wijzen, dat hen vrijheid van denken, geweten en religieus geloof garandeert? En hoe is het mogelijk dat moslims in ons werelddeel eisen volgens dit wettelijke document te worden beschermd, terwijl ons wettelijke systeem niet diezelfde bescherming biedt aan meningen, ideeën en religieuze overtuigingen die het met islam oneens zijn? Zijn onze advocaten soms enkel in staat tot veertien te tellen als ze zeggen dat Artikel 14 van het Verdrag de toepassing van de beschreven rechten en vrijheden zonder discriminatie op wat voor gronden dan ook garandeert? Laat me iedereen verzekeren dat wij op zijn minst tot zeventien kunnen tellen, want Artikel 17 stelt:
”Geen der bepalingen van dit Verdrag mag worden uitgelegd als zou zij voor een Staat, een groep of een persoon het recht inhouden enige activiteit aan de dag te leggen of enige daad te verrichten met als doel de rechten of vrijheden die in dit Verdrag zijn vermeld teniet te doen of deze verdergaand te beperken dan bij dit Verdrag is voorzien.”
Dit artikel werd persoonlijk door Winston Churchill aan het Verdrag toegevoegd, die dat met bijzondere reden deed, namelijk als bescherming tegen totalitaire regimes. Hij moest vast denken aan de relevante regimes uit zijn tijd, de communistische regimes. Ik heb islam in gedachten, wat even totalitair en bedreigend is als de regimes waartegen Winston Churchill vocht en die hij versloeg. De bescherming door Artikel 17 kan men correct op iedere ideologie toepassen. Het feit dat de Europese landen die door het Verdrag worden gebonden hebben besloten dit artikel niet streng te handhaven, betekent niet dat zij de wil niet hebben om dat te doen. Deze landen zijn slechts te aardig en goedwillend, te bewust van de prijs die ze hebben betaald om de waarde van menselijkheid te leren kennen, en ze zijn te geduldig. De aanname van moslimlanden, en van leiders die hebben besloten Europeanen te terroriseren, dat de oorzaak van Europa’s inactiviteit in haar zwakte ligt, is volkomen misplaatst. Europa is tot haar standpunt gekomen door het betalen van de prijs van tientallen miljoenen menselijke slachtoffers. Europa heeft betaald met lijden dat geen enkele moslim zich maar kan voorstellen.
Vandaag de dag vraagt Europa moslims steeds: „Willen jullie met ons samenleven?” We vragen dit niet uit angst voor de islam, maar omdat dit de hoogste, cruciale vraag is die zou moeten worden beantwoord, en waar alleen moslimlanden het antwoord op mogen geven. Tot dusverre lijkt het erop dat moslims de wereld niet in vrede willen delen met de (niet-moslimse) rest van de wereld. Hun terreurdaden, luidkeels verkondigd en gepleegd in naam van de islam, suggereren dat moslims niet zijn geïnteresseerd in de broederschap tussen landen en volkeren. Ze schreeuwen woorden uit over de superioriteit van de islam en hun rechtssysteem. En ze beweren dat we de plicht hebben om ons aan hen te onderwerpen. We vinden er geen enkel bewijs voor dat moslims zich niet superieur voelen in vergelijking met ons—niet-moslims, vrouwen of homoseksuelen, of wie ook niet strikt de Koran naleeft.
Europa zal deze vraag over de vreedzame coëxistentie nog een tijdje blijven stellen. Maar op een zeker moment zal de vraag een metamorfose ondergaan en zal hij heel anders klinken. Het zal niet langer zijn: „Willen jullie met ons samenleven?” maar: „Willen jullie blijven leven?” Willen jullie, moslims, overleven? Want als de aanbidders van de islam niet in vrede willen leven, dan zullen Europa en Amerika datgene doen wat ze al twee keer eerder hebben gedaan toen ze werden bedreigd door ideologieën die de essentie van menselijkheid aanvielen. Ze zullen oorlog voeren en de vijand verpletteren. Net als tijdens de oorlogen uit het verleden zal dit conflict leiden tot grandiose wetenschappelijke, technische of technologische vooruitgang, dit keer ontegenzeggelijk geassociëerd met het verkrijgen van volledige energie-onafhankelijkheid.
Ik heb geen idee op wat voor manier dit zal plaatshebben. Misschien zal de tokamak [kernfusiereactor] worden voltooid. Misschien zullen we nulpuntsenergie onttrekken uit kwantumschommelingen. Misschien halen we een stuk donkere materie hierheen om ons te dienen. Hoe dan ook, het belangrijkste gevolg van de door moslims gepleegde gewelddaden, en van de oorlog die dankzij hen zal materialiseren, zal de totale ondergang van de islamitische ideologie betekenen. De enige overgebleven mensen die nog in islam geloven zullen enkele ontaarde individuen zijn die door de woestijn kruipen waaruit onnodige en ongewilde olie door eindeloze moerassen vloeit. Deze laatste moslims zullen een groep individuen zijn die met krijsende stemmen herinneringen ophalen aan de oude straatverlichting van Damascus en de schoonheden van Mekka. Mekka zal zijn veranderd in niets meer dan een gat naar de hel. Deze groep naamloze individuen zal door de rest van de mensheid tot afval worden bestempeld, afval dat van onze reis naar God is afgedwaald en dat het nooit weer zal kunnen vinden, omdat ze zijn veroverd door minachting voor het wezen dat God zo dierbaar was, namelijk de mens. Om zeker te zijn: álle mensen en de gehele wereld.
Dezer dagen worden we kunstmatig opgevoed met ideeën dat misschien Europa bang en angstig zou moeten zijn voor haar toekomst, cultuur, filosofie en wereldbeeld. Nee, het is precies andersom. Door hun kwaadwillige daden hebben moslims hun eerste stappen naar hun totale ondergang gezet.
Ik gebruik deze bijeenkomst om alle moslims, en ook alle landen die beweren dat islam hun religie is, te vragen: stop ermee. Jullie bevinden je op een dwaalspoor. Jullie bevinden je op een pad dat weg leidt van God. Jullie bevinden je op de weg van de moordenaars. Jullie dood zal niet naarBarbelo leiden, naar het land van de niet-scheppende God, maar naar het land van het niets en de naamloze nutteloosheid. Niets zal van jullie overblijven. De naam van jullie zogenaamde religie zal enkel worden uitgesproken wanneer mensen speeksel uitspugen, vermengd met het stof van de weg van de succesvolle, gelukkige en door God geliefde mensen. Want dat is wat geschreven staat in de Openbaringen van Johannes, hoofdstuk 12, getiteld De vrouw en de draak:
„En er verscheen een groot teken in de hemel. Een vrouw, gekleed met de zon en de maan onder haar voeten en een kroon met twaalf sterren op haar hoofd.”
Het blauwe kleed van die vrouw golft in iedere vlag van de Europese Unie. De kroon met twaalf sterren zien we ook op iedere vlag van de Europese Unie.
Moslims, stel jezelf de vraag wie de slang of de draak is die zal worden verpletterd en verslagen door deze vrouw. En nog belangrijker, vergeet niet het juiste antwoord te geven op de voornoemde vraag: „Willen jullie blijven leven?” Het juiste antwoord is—„ja”—en in dat geval zullen jullie moeten leren met ons en volgens onze regels in onze landen te leven.
Noot van de vertaler (M.K.): Samková gebruikt erg lange zinnen. Deze heb ik soms in (meerdere) kortere zinnen opgesplitst waar de leesbaarheid of de begrijpelijkheid daarom vragen.
Bron:
http://www.mathijskoenraadt.nl/artikelen/moeten-we-bang-zijn-voor-de-islam.html
Quo Vadis 