RAMADAN, DE MAAND VAN DE FARIZEEEN.
Door Sezgin Can. (De foto`s zijn willekeurig gekozen en bijgevoegd door ondergetekende).
De Ramadan staat weer voor de deur, niet voor de christenen, maar voor de moslims. Christenen hebben dan ook niets met Ramadan te maken en hoeven in feite zelfs geen woord erover te doen. Dit artikel is dan ook niet bedoeld om de moslims te raken of hun ‘’feestmaand’’ te bederven, maar een analyse van een situatie dat genegeerd wordt. In dit artikel wil ik hebben over de verkeerde praktijk van de islam in de samenleving en hoe dit soort praktijk aan de Farizeeën doet denken, de eeuwenoude benaming van verkeerd praktijk die vooral bestaat uit woorden en niet de juiste daden, die in de Bijbel gepraktiseerd werd door bepaalde leden van Jodendom.
Ramadan is een maand waarbij zelfs de minst praktiserende moslim ineens de geboden van de islam serieus neemt. Met geboden bedoel ik met name de geboden omtrent het vasten, want er zijn genoeg vastende moslims die de overige islamitische geboden nalaten, zoals het dragen van een hoofddoek en het verplichte 5 gebeden per dag. Ik denk dat veel mensen aan Ramadan meedoen omdat de sfeer en traditie bestaat dat veel mensen eraan meedoen, en de één volgt de ander.
Maar nu komt de duistere kant van de Ramadan ; moslims die niet vasten of zelfs christenen uit het Oosten die automatisch als moslim worden gezien, zijn vaak in de maand Ramadan kogelvrij voor boze ogen en mopperende moslims die deze mensen zien eten tijdens de Ramadan. Dat is soms zo radicaal, dat deze mensen bepaalde straffen kunnen ondergaan in de landen die eten tijdens het Ramadan bestraft. Natuurlijk doen niet alle vastende moslims dat, maar het komt wel meer voor dan men denkt. Zo veel dat ik zelfs niet durf te zeggen of de minderheid of meerderheid dat doet, het gebeurt eenmaal heel veel en overal. De moslims die dat niet doen begroet ik met vrede, maar het is ook een feit dat de Ramadan ook een naar smaak heeft voor de niet-moslims of moslims die niet vasten.
Het vorige alinea verduidelijkt hopelijk waarom ik de term farizeeën gebruikte voor dit soort mensen. Jezus beschrijft de farizeeën als mensen die op anderen neerkijken, aan anderen met gedrag tonen dat ze vasten en alles openlijk doen. En bovenal ; verkeerd praktiseren. En dat is een punt waarover ik dieper wil hebben. Want zelfs de mensen die niet alle geboden van de islam volgen en buiten Ramadan vrijwel niets doen (omdat vasten er ook buiten valt), dezelfde mensen zijn die op anderen neer kijken, roddelen over anderen omdat ze niet vasten of eten naast de moslims en soms zelfs ondervragen. Jezus zegt in Mattheus Evangelie dat de farizeeën niet doen wat ze zeggen en belijden. En dat is een punt dat pijnlijk is. Want veel vastende moslims negeren een belangrijk gebod van de islam, de dagelijkse salat (5 keer per dag bidden), en roepen alsnog met veel trots dat ze moslim zijn. Dus ze zeggen, dat staat vast. Maar zijn ze dat ook? Wat zegt de islam? Alhoewel veel vastende moslims mopperen dat anderen niet vasten of en henzelf als moslims zien, is er een punt dat ze missen.
Het is bekend dat soennitische islam gebaseerd is op de islamitische fatwa’s (islamitische uitspraken over een bepaald onderwerp) van de 4 madhabs (de 4 wetscholen van Hanafi, Maliki, Hanbali en Shafii), die op hun beurt hun uitspraken baseren op islamitische bronnen. Kort gezegd; wat de 4 madhabs zeggen, worden erkend door de soennitische moslims, die de meerderheid van de islamitische gemeenschap vormen. En deze madhabs zeggen dus de volgende dingen over de moslims die het dagelijkse gebed niet verrichten; Volgens Hanbali madhab is ieder moslim die het gebed 5 maal per dag niet verricht, geen moslim meer, maar een kafir (ongelovige). De overige 3 madhabs zeggen dat het een discussiepunt is of deze persoon nog een moslim is, maar alle 3 zijn er mee eens dat deze persoon eerst tot berouw geroepen moet worden, en indien nog steeds niet begonnen is aan het verrichten van 5 gebeden per dag heel zijn leven lang, dat deze persoon dan gedood mag worden. Oftewel: moslims die wel vasten maar niet bidden, zijn geen moslims volgens de wetgeving Hanbali madhab. Overige madhabs belonen deze moslims met een doodstraf. Ook de profeet van de islam was duidelijk over de ‘’moslims’’ die niet bidden heel hun leven lang: ” Wat het verschil maakt tussen een moslim en afgoderij (shirk) en ongeloof (kufr) , is het verlaten van de salat (het gebed).” (Sahih Muslim: Kitab ul Iman: Book 001, Number 0147). Deze welbekende feiten worden helaas genegeerd. Want het is een grote zaak als iemand denkt moslim te zijn door enkel te vasten, terwijl de Hanbali madhab deze persoon tot ongelovige verklaart, de overige madhabs de doodstraf geven en gezegdes van Muhammad ook dreigend zijn. Dus de moslims die heel veilig in Nederland leven, vaak geen hoofddoek dragen, het gebed niet verrichten, mopperen over moslims en niet-moslims die eten in hun aanwezigheid, zouden simpelweg de doodstraf krijgen van hun eigen geloof in een staat waar de islamitische wetgeving geldt.
Daarom roep ik bij deze dat de vastende moslims die niet bidden of zelfs geen hoofddoek dragen, eerst met henzelf bezig moeten gaan en goed nadenken of ze wel nog steeds moslim zijn volgens de soennitische islamitische wetgeving. Dit artikel zal wellicht hard aankomen, maar in principe is het niets anders dan de islamitische wetgeving en een ontmaskering waarbij de serieuze moslims achter deze woorden zonder enig twijfel achter zult staan. Islamitische geleerden als sheikh Assim Al Hakeem en Mehmet Emin Akın hebben alle woorden die ik hier weergegeven heb, al meerdere malen gevestigd in hun lezingen. Deze feiten zijn al eeuwig bekend. Als de vastende moslim, die niet bidt, nou eens niet bemoeit met anderen maar meer tijd besteedt aan de islam in diens geheel, zou die het ook weten. Anders wordt de maand Ramadan een misbruik en middel voor de farizeeën praktijk.
Moge dit artikel een bewustwording zijn van met jezelf bezig gaan en op de hoogte zijn van wat je belijdt.
Quo Vadis 