‘Wij willen met de Joden vechten’
Het conflict in het Midden-Oosten staat bekend om zijn vele mythen. Daarom is goede voorlichting van belang. Eén van de mythe is dat de Palestijnen de laatste jaren claimen dat ze van de Kanaänieten afstammen. In werkelijkheid zijn de Kanaänieten al meer dan 3000 jaar van de aardbodem verdwenen en niemand weet of er nog afstammelingen van over zijn.
Wanneer je iemand vraagt: “wat is het verschil tussen Filistijnen en Palestijnen?” is de kans groot dat je de vraag teruggespeeld krijgt. “Dat is toch hetzelfde?” Via het Latijn is er taalkundige verwantschap, maar het zijn niet dezelfde bevolkingsgroepen zoals wijlen Arafat ons wijs probeerde te maken. Het is een gedachtegang die de Palestijnse Autoriteit aan ons opdringt in hun streven naar een Palestijnse staat. In dit artikel zetten we uiteen wie de Filistijnen waren en dat de Palestijnen onmogelijk van hen kunnen afstammen. (A)
Palestijnse verbondenheid met Palestina pas veel later dan de Joodse connectie.
De Palestijnse connectie met Palestina dateert pas vanaf de 7de eeuw na de invasie van de moslims. En die claim is ook dubieus. De laatste 2000 jaar zijn er massale invasies geweest die de meeste lokale inwoners hebben gedood (bijvoorbeeld ten tijde van de kruisvaarders). Daarnaast vonden er migraties plaats, waren er ziektes en rampen. De hele lokale bevolking werd vele malen verplaatst. Gedurende de Britse Mandaat Periode bijvoorbeeld kwamen meer dan 100.000 Arabieren uit naburige landen naar Palestina en beschouwen zich sindsdien als Palestijnen!
Joodse connectie met Israël wordt algemeen erkend
Elk zichzelf respecterende historicus is het er over eens dat de Joodse verbondenheid met Israël meer dan 3000 jaar lang bestaat.
Tot 1948 bijna geen boek in het Arabisch over Palestina
Het is een feit dat tegen het einde van de Britse Mandaat Periode in 1948, na 30 jaar van gescheiden Palestijnse politiek bestaan, er bijna geen boeken in het Arabisch waren die handelden over de geschiedenis van Palestina. (B).
Palestijnse claims op het land zijn vals.
Het conflict tussen Israël en het PLO-bewind in Ramallah vormt al tientallen jaren een van de meest problematische vraagstukken van de internationale politiek. Het idee dat de Samaria en Judea, in de volksmond de Westbank genoemd, bezet Palestijns land zijn en dat de PLO-Arabieren vechten voor de bevrijding van hun land op de Israëlische bezetter, is één van de grootste leugens in de menselijke geschiedenis. (C).
In mei 1948 woonden er bijna één miljoen Joden in de Arabische wereld. Tegenwoordig zijn er minder dan 8.000 over. Toen de staat Israël in mei 1948 werd gesticht, namen de Arabische regimes wraak op de Joden. Er vluchtten méér Joden uit de Arabische landen dan de 710.000 Arabieren die uit Israël vluchtten. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog waren er wereldwijd 50 miljoen vluchtelingen. Vandaag zijn alle vluchtelingenproblemen van vóór de jaren 1950 opgelost. Allemaal, behalve één – het Palestijnse. De 1 miljoen Joodse vluchtelingen uit de Arabische wereld deden wat miljoenen vluchtelingen doorheen de hele geschiedenis hebben gedaan. Ze begonnen elders een nieuw leven. Er zijn geen joodse vluchtelingenkampen. De VN beweren dat er 4,7 miljoen Palestijnse vluchtelingen zijn. Volgens de internationale definitie wordt de status van een vluchteling slechts toegepast op de eerste generatie vluchtelingen. De VN maken echter een uitzondering voor één groep: de Palestijnen. Nakomelingen van Palestijnse vluchtelingen krijgen dezelfde status als hun voorouders. Daarom steeg het aantal zogenaamde Palestijnse vluchtelingen van 710.000 in 1950 naar meer dan 4,7 miljoen in 2010. De VN gebruikt deze vluchtelingen als demografisch wapen tegen Israël. Die VN-politiek heeft ook nare gevolgen voor ons. De Palestijnen zijn de enige vluchtelingengroep die een speciaal VN-agentschap heeft dat zich enkel met hen bezighoudt: de UNRWA. Dit agentschap is het grootste van alle VN-instellingen en stelt liefst 25.000 mensen tewerk. Nederland draagt dit jaar 20 miljoen euro bij aan het UNRWA-budget. De Europese Unie en Amerika geven elk ongeveer 200 miljoen euro per jaar. Zo wordt er al meer dan een halve eeuw westers geld in het Palestijnse vluchtelingenprobleem gepompt, zonder dat er uitzicht is op een oplossing. De strijd in het Midden-Oosten is geen territoriale, maar een ideologische strijd. De islam predikt Jodenhaat. Israël moet vernietigd worden, omdat Israël het thuisland is van de Joden. Israël is niet verantwoordelijk voor de situatie in het Midden-Oosten. Het probleem is dat de islam het bestaansrecht van Israël verwerpt. Vorige maand nog nam Fatah op zijn conventie in Ramallah een verklaring aan waarin het weigert Israël als Joodse staat te erkennen. Zolang het Westen weigert te begrijpen dat de Palestijnse vluchtelingen als wapen tegen Israël worden gebruikt, zal het niet begrijpen dat het niet de plicht van Israël is om de Palestijnen een staat ter beschikking te stellen – omdat er reeds een Palestijnse staat bestaat. Historisch hebben het gebied ten westen en ten oosten van de Jordaan altijd tot dezelfde staat behoord. Van het Britse mandaatgebied Palestina maakten zowel het huidige Israël als Jordanië deel uit.In 1922 splitsten de Britten Palestina op in Cisjordanië en Transjordanië. Joden kregen het verbod zich te vestigen in Transjordanië, dat 78 procent van Palestina omvatte. De Britten schonken het aan hun bondgenoot, de Hasjemitische leider Abdullah. In november ’47 stelden de VN een opdeling voor van de resterende 22 procent van Palestina. Cisjordanië werd verdeeld in een Joods en een Arabisch deel. De Joodse vertegenwoordigers accepteerden het VN-delingsplan, maar de Arabieren niet. Ze begonnen een oorlog met als doel ‘de Joden in de zee te drijven’. De Arabieren verloren de oorlog, maar namen wraak in Oost-Jeruzalem en in Judea en Samaria – de gebieden van Cisjordanië die in Arabische handen bleven. Dit gebied werd etnisch gezuiverd van alle Joden. De diaspora van de Joden, na hun nederlaag tegen de Romeinen in 70 na Chr., leidde niet tot het vertrek van alle Joden uit hun historische thuisland. Er hebben daar altijd Joden geleefd, tot ze in 1948 werden verdreven. Judea en Samaria werden bezet door Transjordanië, dat zijn naam in 1950 tot Jordanië verkortte. Tot 1967, toen Israël, na een Jordaanse aanval, Oost-Jeruzalem, Judea en Samaria veroverde, heeft niemand ooit geëist dat er op de zogenaamde West Bank een onafhankelijke Palestijnse staat moest komen. Omdat het conflict vooral ideologisch is, zijn territoriale concessies gevaarlijk. Concessies stemmen totalitaire ideologen niet milder, maar moedigen hen integendeel aan. Noch Hamas noch Fatah is bereid het recht van de Joden op een eigen staat te erkennen. Ook om strategische redenen, heeft Israël nederzettingen in Judea en Samaria nodig. Zonder deze provincies is Israël slechts 15 kilometer breed. Niettemin moet er een oplossing worden gevonden voor de Palestijnse vluchtelingen. Van de 4,7 miljoen bij de UNRWA geregistreerde Palestijnse vluchtelingen leven er 2 miljoen in kampen in Jordanië, 700 duizend op de zogenaamde West Bank en 2 miljoen elders. Het is onmogelijk om 4 miljoen vluchtelingen naar een nieuw te vormen Palestijnse staat in Judea, Samaria en Oost-Jeruzalem te laten komen. Deze kleine provincies hebben momenteel 2,3 miljoen inwoners en kunnen een bijna verdrievoudiging van de bevolking niet aan. Jordanië heeft 6,4 miljoen inwoners, onder wie reeds 2 miljoen Palestijnse vluchtelingen. 2,7 miljoen vluchtelingen bijkomend toelaten, zal voor problemen zorgen, maar het is niet onmogelijk. Dit vereist echter dat Jordanië zich openstelt voor alle Palestijnse vluchtelingen die zich in dat land willen vestigen. De Jordaanse koningen hebben tot 1988 nooit ontkend dat Jordanië Palestina is. Nog in 1981 herhaalde koning Hussein: ‘Jordanië is Palestina en Palestina is Jordanië.’ Pas tijdens de eerste intifada in 1988 gaf Jordanië elke aanspraak op de zogenaamde West Bank op. Indien men werkelijk vrede wil in het Midden-Oosten zal men de waarheid moeten durven spreken – de waarheid dat het conflict in het Midden-Oosten een ideologisch conflict is, en dat er al een Palestijnse staat bestaat: Jordanië. Of de Jordaanse koning mag aanblijven of zijn koffers moet pakken, zal moeten blijken uit nieuwe democratische verkiezingen in het nieuwe Palestina. (D).
Toekomstige Palestijnse staat moet volledig “Judenrein”.
Tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog van 1947-1949 en dan vooral nà die oorlog tot aan het begin van jaren zeventig, maakte de Arabische landen een aanvang maakten met de etnische zuivering van hun landen, als gevolg van het feit dat de Arabieren hun aanvalsoorlog verloren hadden tegen de kersverse Joodse staat,.
Zowat 850.000 Arabische Joden, waarvan sommige volkeren enkele millennia in die landen woonden, werden manu militari gedwongen op te rotten. Meestal enkel met wat ze die dag nog om het lijf hadden. Zij verloren gronden met een oppervlakte van zowat zeven maal het huidige grondgebied van de staat Israël en kregen daarvoor geen enkele compensatie.
Waarom mogen er geen Joden wonen in een toekomstige Palestijnse staat?
Inleiding: Klik voor video:
https://www.facebook.com/wjc.org/videos/vb.130945114804/10153420252724805/?type=2&theater
Vrede binnen handbereik – als beide partijen maar willen?
Splinternieuw volk tegen oeroud broedervolk?
Zijn de Palestijnen de dupe van de schandelijke behandeling die Joden eeuwenlang in Europa hebben ondergaan?
Is in de Joodse staat geen ruimte voor Arabieren?
Aspecten van het conflict op een rijtje.
http://www.vecip.com/?onderwerp=107
Escalatie van het conflict,
12 maart 2014. Militante Palestijnen hebben woensdag meer dan dertig raketten afgevuurd op Israël. Het zijn de zwaarste raketbeschietingen op Israël sinds eind 2012.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Conflict_in_de_Gazastrook_2014
Analyse Gaza Oorlog 2014.
Israël, een land waar traditie de moderniteit ontmoet.
Links en toch pro-Israël: “Waarom ik achter Israël sta”
Pilar Rahola is een Spaanse politica, journaliste en bekende linkse activiste. Ze is een hartstochtelijke verdedigster van Israël en een onvermoeibare strijdster tegen antisemitisme. Rahola gaf onlangs een opgemerkte toespraak waarin ze het heeft over de ‘linkse’ demonisering van Israël en de al even ‘linkse’ liefde voor de Palestijnse terreur.
Rahola wil de kwalificatie ‘links’ terugclaimen voor een emanciperend, humaan en verlicht links.Waarom zien we geen demonstraties tegen islamitische dictaturen in Londen, Parijs, Barcelona? Of tegen de Birmese dictatuur? Waarom zijn er geen demonstraties tegen de slavernij van miljoenen vrouwen, die moeten leven zonder enige wettelijke bescherming? Waarom zijn er geen demonstraties tegen het misbruik van kinderen als menselijke schilden door moslims?
Waarom heeft niemand het voortouw genomen bij de ondersteuning van de slachtoffers van de islamitische dictatuur in Soedan? Waarom wordt er nooit verontwaardiging getoond over de terreurdaden tegen Israël? Waarom klinkt er geen protest van Europees links tegen islamitisch fanatisme? Waarom verdedigt links niet het bestaansrecht van Israël?
Waarom verwart links de steun voor de Palestijnse zaak met de verdediging van Palestijns terrorisme? En ten slotte de hamvraag: waarom is links in Europa en waar ook in de wereld geobsedeerd door de twee meest solide democratieën, de Verenigde Staten en Israël, en is er geen kritiek over de verschrikkelijke dictaturen in de wereld?
Deze twee solide democratieën hebben geleden onder de bloedigste aanslagen van terrorisme. En links kan het niets schelen. Op elk pro-Palestijns Europees forum hoor ik links schreeuwen: “We willen vrijheid voor het volk”! Niet waar. Ze zijn nooit bezig met vrijheid voor de bevolking van Syrië of Jemen of Iran of Soedan, of meer van dergelijke landen. Het laat links koud dat Hamas de vrijheid van de Palestijnen vernietigt. Voor hen is ‘vrijheid’ alleen iets wat gebruikt kan worden als wapen tegen de Israëlische vrijheid.
Wat uit deze ideologische pathologie voortvloeit, is de manipulatie van de pers. De internationale pers brengt grote schade toe als ze rapporteert over de Israëlisch-Palestijnse kwestie. Over dit onderwerp informeert men niet, men bedrijft propaganda. Bij berichtgeving over Israël vergeet de meerderheid van de verslaggevers de journalistieke ethische code. En dus wordt elke Israëlische daad van zelfverdediging een bloedbad en elke confrontatie een genocide.
Tegelijkertijd bespreekt dezelfde pers nooit de Syrische en Iraanse verheerlijking van geweld tegen Israël, de indoctrinatie van Palestijnse kinderen en de corruptie van de Palestijnen. En als er verslag wordt gedaan over slachtoffers, wordt elk Palestijns slachtoffer als een drama voorgesteld en elk Israëlisch slachtoffer weggemoffeld.
En dan links in Spanje. Talrijk zijn de voorbeelden van antiamerikanisme en de anti-Israëlische sentimenten. Zo heeft een van de linkse partijen in Spanje een van haar leden uit de partij gezet vanwege een door hem opgezette pro-Israël website. Ik citeer uit het excommunicatiedocument: “Onze vrienden zijn de mensen van Iran, Libië en Venezuela, onderdrukt door het imperialisme, en niet een nazi-staat als Israël”.
Een ander voorbeeld: de socialistische burgemeester van Campozuelos veranderde Shoahdag, ter herdenking van de slachtoffers van de Holocaust, in de Palestijnse Nabka-Dag, die de oprichting van de staat Israël betreurt, daarmee de zes miljoen Europese Joden die werden vermoord in de Holocaust negerend.
In mijn geboortestad Barcelona, besloot de gemeenteraad de 60ste verjaardag van de oprichting van de Staat Israël te vieren door het houden van een week van solidariteit met het Palestijnse volk. Daartoe nodigden zij Leila Khaled uit, een bekende terroriste uit de jaren 70 en de huidige leider van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina, een organisatie, die het gebruik van bommen tegen Israël propageert en die als terroristisch is aangemerkt door de Europese Unie.
Spanje heeft geleden onder de ergste terroristische aanslag in Europa en is in het vizier van elke islamitische terroristische organisatie. Zoals ik eerder schreef, zij doden ons met mobiele telefoons gekoppeld aan satellieten die verbonden zijn met de Middeleeuwen. Dit is de waanzin die ik aan de kaak wil stellen in deze conferentie.
Ik ben niet Joods. Ideologisch ben ik links en van beroep journaliste. Waarom ben ik niet net zo anti Israëlisch als mijn collega’s? Omdat ik als niet-Joodse de historische verantwoordelijkheid heb om te vechten tegen Jodenhaat en tegenwoordig dus tegen de haat tegen hun historische thuisland, Israël.
Bestrijding van antisemitisme is niet de plicht van de Joden, het is de plicht van de niet-Joden. Als journalist is het mijn plicht om te zoeken naar de waarheid achter de vooroordelen, leugens en manipulaties. De waarheid over Israël wordt niet verteld.
Als iemand van links die houdt van de vooruitgang, ben ik verplicht om vrijheid te verdedigen, cultuur, burgerijbeschaafde vorming voor kinderen, vreedzaam samenleven en de universele rechten van de mens die verworpen worden door de Arabische landen.
Dat wil zeggen dat ik als niet-Jood, journalist en politiek links persoon, een drievoudige morele plicht heb tegenover Israël, want als Israël wordt vernietigd, zullen vrijheid, moderniteit en cultuur ook worden vernietigd.
De strijd van Israël, zelfs als de wereld dat niet wil accepteren, is de strijd van de wereld.
Pilar Rahola schreef deze tekst bij de vorige oorlog tussen Israël en Hamas (2012) maar deze is nog steeds bijzonder actueel. Vertaling door Martien Pennings
http://joodsactueel.be/2014/08/06/links-en-toch-pro-israel-waarom-ik-achter-israel-sta/
Preek op de Tempelberg: Een imam stelde dit keer dat:
“De Joden de meest kwaadaardige en verachtelijke van Allah’s schepsels zijn.”
“De Joden hebben meer dan 10.000 islamitische profeten gedood.”
“Wij moslims zullen de Joden afslachten zonder enige genade.”
“O Allah, haast de dag van hun dood.”
“Allah, haast de dag waarop de Al-Aqsa moskee zal zijn gereinigd van de Joodse vuiligheid.”
http://likud.nl/2014/12/preek-op-de-tempelberg-wij-zullen-de-joden-afslachten-zonder-genade/
Meer over Israël op:
Hoe Israël omgaat met haar Arabische minderheid.
De Israel delegitimeerders beschuldigen Israël er dikwijls van een Apartheid staat te zijn. Deze reeks blogartikelen zal die blamage volledig weerleggen gebruikmakende van een 70-tal artikelen en nieuwsberichten die de afgelopen 15 maanden werden gepubliceerd. In dit eerste deel heb ik me geconcentreerd op de Israëlische Arabieren op de werkvloer.
Lees verder op: http://brabosh.com/2011/09/30/pqpct-dvq/
Er bestond geen Palestijnse Arabische staat of politieke entiteit onder het Ottomaanse Imperium of om het even welke vorige heerser van dit gebied. Inderdaad, voorafgaand aan de 20ste eeuw, is er namelijk geen bewijsmateriaal of dat daar ooit een bewustzijn onder de inwoners heeft geleefd om een afzonderlijke politieke identiteit te hebben die verschilde van de rest van de Arabieren in het gebied.
Toen de Joden een eeuw geleden in grote aantallen naar het land van oorsprong begonnen terug te keren, ontmoetten zij Arabieren en Ottomanen en geen Palestijnen. Inderdaad zou het kunnen dat diegenen die zich thans Palestijnen noemen, de nakomelingen zijn van Arabische immigranten in het land afkomstig uit de omringende landen die op zoek naar werk dat beschikbaar werd nadat de Joden het land begonnen het land herop te bouwen. Dit werd onderstreept in het controversiële boek van Joan Peters, From Time Immemorial [Uit onheugelijke tijden], wiens wetenschappelijkheid ronduit werd gekritiseerd toen het door liberalen werd gepubliceerd die niet van haar conclusies hielden. Het feit blijft dat de Arabische immigratie in Palestina plaats heeft gevonden.
http://www.israelandstuff.com/under-un-guidelines-jews-are-indigenous-to-israel-palestinians-are-not
Palestijnse (Gaza) staat heeft nooit bestaan.
http://brabosh.com/2015/04/10/pqpct-aq7/
http://www.breakingisraelnews.com/#P843wbvRducV8fCo.97
(A).
http://www.ibstudiehuis.nl/k/n637/news/view/5733/5848/filistijn-palestijn-of-arabier.html
(B).
http://etsel.infoteur.nl/specials/midden-oosten.html
(C).
http://www.franklinterhorst.nl/Palestijnse%20claims%20op%20het%20land%20zijn%20vals.htm
(D).
http://www.volkskrant.nl/archief/palestijnse-staat-is-er-al-lang-jordanie~a1072980/
https://www.gatestoneinstitute.org/9725/security-council-resolution-israel
Israël een Apartheidsstaat?
_________________
Quo Vadis 