“Land voor vrede?” Zes miljoen Israëlische Joden overleven tussen ca. 1.600.000.000 moslims, waaronder tientallen miljoenen koppensnellers en andere genocidale mafkezen met bloeddoorlopen ogen en groen schuim op de lippen van religieus geïnspireerde afgunst naar de Jodenstaat loensen. Diezelfde moslimwereld wordt, ondanks de permanente chaos en ondergedompeld in zeeën van bloed en geweld, nog steeds geruggensteund door de rest van de vrije wereld en in het bijzonder door dat niet-zo-vrije deel ervan. Te midden die poel van ellende en van staatswege gecultiveerde Jodenhaat, oogt het bijzonder somber voor het volk van Israël…De ijveraars van de voortzetting van het vredesproces tussen Palestijnen en Israël, met aan het hoofd de Amerikaanse president Barack Obama, lijken maar niet te willen opgeven. De reden voor het uitblijven van succes is vrij eenvoudig: zij trachten iets te bereiken dat onmogelijk is namelijk de Arabische aspiraties bevredigen zonder Israël te vernietigen.
Waarom blijven ze het maar proberen? Een belangrijke reden is dat het enige orgaan dat hen boven alles zou moeten overtuigen dat het onmogelijk is – de regering van Israël – hen vertelt dat het dat niet is.
Het is niet dat er niets kan gedaan worden. Het is dat de promotoren van het vredesproces het probleem op een dergelijke wijze voorstellen die geen oplossing toestaat. “De Palestijnen verdienen een staat [in Judea/Samaria],” zegt Obama dus moeten we een manier vinden om er hen een te geven zonder dat Tel Aviv nog langer wordt bestookt met raketten [vanuit Gaza].
Helaas, neen. Er is geen enkele manier om dat te bereiken. Maar laten we beginnen met een schone lei en het probleem opnieuw op een andere manier bekijken die het misschien makkelijker maakt om het op te lossen, of toch ten minste verbeteren.
Probleem: de Arabische wereld en Iran willen Israël vernietigen en haar Joodse bevolking verdrijven, uitmoorden of er opnieuw dhimmies van maken. Dit is al zo sinds 1948 maar vandaag wordt het nog verergerd door de chaos in het Arabische Midden-Oosten en door het uit elkaar vallen van de Pax Americana.
Een plaatje uit de oude doos: een Israëlische politieagent te paard. Toen de Joden vier eeuwen lang als dhimmies onder het Ottomaans/Turkse juk leefden, mochten zij geen paarden berijden, alleen ezels. Want anders zouden zij boven hun heersers uittorenen en dat kon niet, mocht niet…
Als dit het probleem is dat we trachten op te lossen, is één van de eerste dingen die we opmerken dat Israël de controle over Judea en Samaria moet behouden. Een terugtrekking, die gepaard gaat met de overdracht van honderdduizenden Joden, is absoluut het slechtste ding dat we onder de huidige omstandigheden kunnen doen en dat zowel vanuit het oogpunt van de veiligheid alsmede de sociale en geestelijke gezondheid van de natie.
Maar zoals iedereen, van de Amerikaanse president tot aan de president van Israël, u onmiddellijk kan vertellen, kan Israël onmogelijk al die Arabieren absorberen en tegelijk toch een Joodse en een democratische staat blijven. Geef toe, dit is niet realistisch.
Lees verder via:
Vredesproces: hoe de Arabische genocidale aspiraties bevredigen zonder Israël te vernietigen.
Quo Vadis 