Hebt u “De Vliegeraar” van Khaled Hosseini misschien gelezen? Nee, dan heeft u naar mijn mening echt iets gemist. Een aangrijpend verhaal over vriendschap en verraad. De wijze opvoedende woorden van de vader (Baba) van de hoofdpersoon (Amir) zijn mij als een soort “blocknote-memory” altijd bij gebleven. De zoon, Amir had uitleg gevraagd over wat precies zonde was, waarop Baba hem het volgende probeerde uit te leggen. “Wat de mullah ook mag beweren, er is slechts één zonde en dat is diefstal. Elke andere zonde is een variant op diefstal. Als je iemand vermoord, steel je een leven. Je steelt het recht van een vrouw op een echtgenoot en beroofd zijn kinderen van een vader. Als je een leugen vertelt, steel je iemands recht op de waarheid. Als je iemand bedriegt, steel je zijn recht op een rechtvaardige behandeling. Er is geen daad verachtelijker dan stelen. Een man die zich iets toe-eigent wat hem niet toekomt, daar spuug ik op”. Wie zich verlaagt tot een van deze bezigheden verliest zijn waardigheid als medemens. Dus kom mij niet aan met de kreet dat er geen wijze moslims zijn, maar toch wringt er iets.
Takiyya vindt haar oorsprong in de Koran als een praktisch principe en komt er op neer dat liegen onder zeer bepaalde omstandigheden niet bestraft hoefde te worden, enigszins vergelijkbaar met het “leugentje om bestwil.” Het oorspronkelijke concept gaat alleen over het verhullen van het geloof dat iemand belijdt, hij mocht dit geloof verbergen als uitkomen voor zijn geloof hem in gevaar zou kunnen brengen. Later is takiyya breder uitgelegd, volgens sommige moslims is het zelfs altijd toegestaan om te liegen als degene tegen wie gelogen wordt een niet-moslim is. Nee, nou niet boos worden, ik zeg niet dat iedere moslim liegt en dat christenen of anderen niet gelovigen nooit liegen, maar het wordt toch wel iets gemakkelijker als liegen is toegestaan. Gebod nr. 8. “Gij zult tegen uw naaste niet vals getuigen”. Jezus van Nazareth heeft tijdens zijn laatste jaren niets anders gedaan dan het naleven van die tien geboden te benadrukken. Hoe zat dat met Mohammed? Hoe zit dat met de islam waar liegen in sommige gevallen toegestaan is? Hoe zit dat met zijn boek waar talloze abrogaties (tegenstrijdigheden, cq vervanging van versen) in voorkomen? Hoe zit dat met die duivelsverzen waar Mohammed zich zo duidelijk heeft vergaloppeerd? Volgens de Koran moet Mohammed honderden “Openbaringen” hebben gehad van de engel Gabriël, maar waarom bleef die engel op het meest cruciale punt in het leven van Mohammed zo stil, toen een stel joden hem vergiftigden om hem te testen op zijn profeet zijn ? Maar hoe zit dat met dat ingewikkelde wetboek, de Koran? waarom zou en evenredige god, een eenvoudig een duidelijk wetboek (De tien geboden) dat voor iedereen, ongeacht zijn of haar afkomst of geloof begrijpelijk is, vervangen door een wetboek vol tegenstrijdigheden en voorkeur voor “gelovigen” versus hatelijke versen tegen niet-gelovigen (niet-moslims)??? Hoe zit dat met die talloze gewelddadige roofovervallen van Mohammed?
Hier een klein stukje uit het leven van Mohammed:
Mohammed als Roverhoofdman.
“Mohammeds prediking vormde een bron van irritatie bij de inwoners van Mekka, die hem daarbij afwezen ook omdat hij solidariteit eiste met de armen. Ook zijn eigen machtige Koeraisjstam kwam in verzet tegen hem waarop Mohammed zich nog meer geïsoleerd voelde en zelfs besloot zijn volgelingen een tijdje naar Ethiopië ( een christelijk koninkrijk) te sturen, waar hij zeer vriendelijk werd ontvangen.
Door het groeiende verzet van de bewoners van Mekka veranderde Mohammed zijn strategie. Hij sloot een overeenkomst met met Yathrib (Medina) de op één na belangrijkste stad van Arabië. Hij sloot overeenkomsten met alle (machtige) lokale joodse stammen en begon het burgerlijke en religieuze leven te organiseren.
Voor het levensonderhoud van hem en zijn volgelingen, die hun land en werk hadden achtergelaten, was men aangewezen op de mensen die hen gastvrij ontvingen. Ook probeerde hij daarom steun te vinden bij de joodse stammen, de rijkste in de stad door bv de gebeden te bidden in de richting van Jeruzalem en te vasten op Jom Kipoer de joodse vastendagen. Maar hij slaagde niet om de joden voor zich te winnen en hem als profeet te erkennen.
Daarop nam Mohammed voor het levensonderhoud van zijn volgelingen de toevlucht tot roof en plundertochten. Volgens de meest betrouwbare biografie van Ibn Hishäm (834 n Chr.), die zijn verslag baseerde op de verloren gegane Sïra van Ibn Ishäq (1) rond 750 na Chr. voerde Mohammed tijdens de tien jaren in Medina negentien roof en plundertochten uit die hem een rijke buit opleverden. en hem in staat stelden overeenkomsten te sluiten met stammen om uit zijn isolement te raken en zijn aanhang te vergroten wat hem weer in staat stelde om volgende stam aan te vallen en te onderwerpen. (Deze tactiek was de blauwdruk voor de expansie van de islam door Mohammed en zijn opvolgers). (2) Ook Mekka werd niet gespaard van zijn plundertochten. In 624 won hij de beroemde slag van Badr tegen de karavaan van Abü Sufyän en bij andere gelegenheden organiseerde hij overvallen op handelskonvooien die niet zonder gevaar waren uiteraard. Over de verdeling van de buit bestaan verschillende soera`s. Er wordt gesproken over het recht van Mohammed op één vijfde van de buit: “Zij zullen u ondervragen over de buitvoordelen. Zeg: de buitvoordelen behoren toe aan God en de boodschapper. Vreest dan God en verbeter uw onderlinge betrekkingen en gehoorzaamd God en Zijn boodschapper indien gij gelovig zijt”. Soera 8.1- De buitvoordelen: “”En weet dat het vijfde deel van wat gij buitmaakt toekomst aan God en de boodschapper en de aanverwant en de wezen en de behoeftigen en de zoons des wegs, indien gij gelovig zijn in God”. (ibid, 8,41).
Marco Polo (Venetië of Korčula, ca. 1254 – Venetië, 8 januari 1324) was een Venetiaanse handelaar en ontdekkingsreiziger.
“De Mahomedanen zijn verraderlijk en gewetenloos.Wat volgens hun leer is gestolen of geplunderd van andere gelovigen, is rechtmatig genomen, en deze diefstal is geen misdaad, terwijl degenen die de dood of letsel opliepen door de handen van bv de christenen, worden beschouwd als martelaren. Wanneer deze gebruiken niet waren verboden en tegengehouden door hun overheden, zouden ze vele wandaden begaan. Deze principes/gebruiken gelden voor alle Saracenen”.
Mohammed als staatshoofd.
Na zijn acceptatie als profeet benoemde hij zichzelf als legerleider en staatshoofd. Hief belastingen en voer omwille van de islam wrede expansieoorlogen. Hij beroofde handelskaravanen van zijn tegenstanders om hen economisch te treffen maar ook om zijn oorlogen te financieren. Mohammed liet overwonnen tegenstanders (al dan niet met tussenkomst van een plaatselijke rechter) onthoofden en nam vrouwen van gedode stamhoofden tot de zijne. Eén van de eerste massamoorden van Mohammed, een joodse stam die zich niet bekeren wou tot de islam, de mannen werden gevangen genomen en onthoofd, de vrouwen tot (sex) slavin gemaakt, de mooie vrouw van de joodse stamleider werd nog dezelfde nacht door Mohammed tot bedgenoot gemaakt. Lees de gerenommeerde islamitische historicus Muhammad ibn Jarir at-Tabari (838-923) (2) over de moord op 700 tot 900 gevangenen van de joodse stam Banu Qurayza in het jaar 627: “De profeet liet een grote kuil graven op de marktplaats van Medina en ging aan de rand zitten. Hij gaf het bevel om alle joden te kelen. Ook de jongens die tekenen van puberteit vertoonden.”
Uit gerespecteerde islamitische bronnen zoals: Ibn Hisham & Ibn Ishaq, Sunan Abu Dawud Sahih Bukhari en Tabari is op te maken dan Mohammed zeker nog 43 (verbale) tegenstanders uit de weg heeft laten ruimen.
Citaat: “Nietsvermoedend bladerde ik door de Hadith en las over anekdotes uit het leven van de profeet, in de veronderstelling vooral veel religieuze en spirituele verhalen aan te treffen, maar ik vond ook een aantal andere passages, waar ik mijn wenkbrauwen bij fronste. Zo gaf de profeet op zeker moment, toen hij de zoveelste kritiek op zijn boodschap behoorlijk zat begon te worden, aan een paar van zijn metgezellen de opdracht om een bejaarde dichter die spotdichten schreef op zijn nieuwe leer, in zijn eigen huis te vermoorden. En zo is het ook geschied. Ik begreep later pas dat dergelijke anekdoten door moslims heel anders worden gelezen dan door de westerse mens. Voor moslims zijn ze deel van een heilsgeschiedenis en was het elimineren van tegenstanders (ook het plunderen van karavanen) gewoon een onderdeel van het noodzakelijke proces van het in de wereld brengen van het ware geloof.
Een van de slachtoffers was een dichteres, genaamd Asma bint Marwan. Ze had gezegd dat de mensen Mohammed niet moesten geloven of navolgen en dat op een scherpe, vileine manier.
Dus vroeg de Gezant van de Grote Erbarmer, Mohammed himself dus, zo in het algemeen in de kring van zijn metgezellen: “Wie verlost me van Asma bint Marwan?” Umayr meldde zich. Umayr ging naar de woning van Asma en doorstak haar zwangere buik terwijl ze haar jongste kind aan het zogen was. En weet je wat Mohammed over Asma tegen Umayr zei na afloop? “Twee bokken zullen om haar niet kopstoten.” Dat wil zeggen: ze was van dermate weinig belang, ze was zo min dat zelfs twee geile mannetjesdieren geen ruzie om die Asma gemaakt zouden hebben.
We zijn nog steeds in Medina, niet lang na de slag bij Badr in 624, en Mohammed terroriseert de stad. Mohammed had na de slag al vele Joden weten te doden en beroven, maar nu moest er nog een speciale Jood vermoord worden. Gewoon, omdat het kon. Hij had niks speciaals misdaan, zelfs Mohammed niet “beledigd”, maar hij was rijk, prominent en Jood en dus wilde Mohammed hem graag doden en van zijn bezittingen beroven.
Zes van de barmhartige metgezellen van de Erbarmprofeet van Allah-de-Erbarmer gingen zich ontfermen over Abu Rafi, want zo heette de koopman. In de nacht aangekomen bij zijn huis slachtten de barmhartige metgezellen van Mohammed Abu Rafi af terwijl hij in zijn bed lag te slapen. Maar toen de metgezellen terug waren bij opdrachtgever Mohammed (vrede zij met hem!) kregen ze onenigheid over wie aan Abu Rafi nu eigenlijk de doodssteek had gegeven. Ze kwamen er niet uit. En maar ruziën en kwebbelen!
Ze kwamen bij Mohammed terug. Mohammed zag dat gekwebbel eens even glimlachend aan en kwam toen, in zijn superieure wijsheid, met de oplossing. Hij vroeg de toffe metgezellen allen hun zwaarden te tonen en besloot dat de eigenaar van het zwaard waaraan nog voedselresten kleefden de fatale buiksteek moest hebben toegebracht. Altijd ethisch en toch praktisch, Mohammed”!
http://wikiislam.net/wiki/List_of_Killings_Ordered_or_Supported_by_Muhammad
Mohammed als wetgever:
Bronnen: o.a. De islam en het westen. 111 vragen aan Samir Khalil Samir.
(1). Mohammad Ibn Ishaq Ibn Yasar, (Arabisch: محمد بن إسحاق), of Ibn Ishaak (704 (Medina) – 767–770 (Bagdad) was een moslim historicus en is bekend geworden doordat hij mondelinge overleveringen over Mohammed samenvoegde tot zijn eerste biografie, Sirat Rasul Allah (Het leven van Allahs Boodschapper).
(1). Muhammad ibn Jarir al-Tabari (839-923) was a Moslem historian and religious scholar whose annals are the most important source for the early history of Islam. He is also a renowned author of a monumental commentary on the Koran.
Al-Tabari was born in Amol in the province of Tabaristan south of the Caspian Sea. His family was probably of Persian origin. Gifted with a prodigious memory, he knew the Koran by heart at the age of 7. After receiving his early education in the religious sciences at Amol, he continued his studies in Rayy and Baghdad, which he reached about the year 855. Not later than 857 he visited Basra, Wasit, and Kufa to hear the famous scholars there. After his return to Baghdad he studied religious law according to the doctrine of al-Shafii, which he followed for some time before establishing his own doctrine.
(2). De verovering van El Andalus.
http://hoeiboei.blogspot.nl/2009/12/de-kracht-van-de-rede-2-oriana-fallaci.html
Quo Vadis 