Tunahan Kuzu (1981) is voormalig PvdA-politicus. In november “stapte” hij samen met Selcuk Öztürk uit de partij, zo zegt hij in een interview in DvhN, (1).
In feite zijn hij en zijn handlanger uit de partij gezet (2) vanwege eerdere strubbelingen binnen de partij en hun nauwe banden met vier Turkse religieuze organisaties die onder de Turkse ministerie van godsdienstzaken vallen (Diyanet) dat de integratie van Turken hier afwijst en de islam promoot. (3).
In het interview haalt Tunahan Kuzu ook even het slavernijverleden van Nederland aan. “Veel mensen voelen de pijn van de slavernij nog steeds, die pijn moeten we onder ogen zien.
We hebben met elkaar afgesproken dat de slavernij een zwarte bladzijde uit de geschiedenis is. Dan mag je mensen daarop aanspreken”. Aldus Tunahan Kuzu.
Even het Nederlandse slavernij verleden in vogelvlucht, destijds had Nederland, zo schrijft men, in de 17e eeuw tijdelijk een voortrekkersrol bij de slavenhandel. In feite kwam die Nederlandse slavenhandel pas laat op gang vanwege de vele ethische bezwaren daartegen vanuit Nederland zelf. De WIC heeft ongeveer 450.000 slaven vervoerd, van de in totaal van naar schatting 10 tot 11 miljoen slaven die vanaf de West-Afrikaanse kust werden verhandeld. ( ca. 4 a 5 % van de totale Trans-Atlantische slavenhandel). Schattingen over de omvang van de slavenhandel in door de VOC beheerste gebieden liggen rond een half miljoen. Verder hebben Nederlanders slaven gebruikt op hun plantages en boerenbedrijven in de Oriënt en de West-Indische koloniën.
Dat dit stukje in de vaderlandse geschiedenis geen schoonheidsprijs verdient moge duidelijk zijn en wordt ook ruimschoots erkent (5). Maar daar gaat het hier niet meer om, maar om de logica van de heer Kuzu, dat je een volk dat haar slavernijverleden erkend en schuld bekend mag aanspreken op dit vergrijp, maar van een volk dat haar eigen (brute) slavernijverleden niet erkend of domweg ontkent, daar dus ook niet op mag aanspreken.
Tunahan Kuzu brengt ook even de Armeense genocide ter sprake:”Twee belangrijke dingen, het is inmiddels bijna honderd jaar geleden en de term genocide is beladen. Er bestaan enorme verschillen in interpretatie. Ik spreek liever over een kwestie! Historici en juristen moeten verder onderzoek doen en uitsluitsel geven. Wat niet moet gebeuren is dat we mensen met een Turkse achtergrond aanspreken op iets wat honderd jaar geleden en 5000 km verderop gebeurde. Ja dat is met het slavernijverleden van Nederland wel anders”! Dat was immers veel minder lang geleden en ook nog een stuk dichterbij, ahum ..kuch……Sorry!!
Maar hoe zat dat dan precies met dat glorieuze verlichtte verleden van het Ottomaanse Rijk, waar onze geëerde landgenoten Tunahan Kuzu en Selcuk Öztürk zo prat op gaan?
Hier eens stukje geschiedschrijving over het Ottomaanse rijk in de late Middel-Eeuwen.
Erasmus, (1466? -1536). Al in 1530 schreef Erasmus in Consultatio de bello Turcis inferendo over de islamitische veroveringen:
”Terwijl het minste lapje grond voor ons aanleiding is om als razenden met elkaar in de clinch te gaan, verleggen zich intussen onophoudelijk de grenzen van wat ik veeleer een schurkenstaat dan een rijk zou willen noemen. In het noorden reiken ze tot de Zwarte Zee, in het oosten tot de Eufraat”.
Erasmus vroeg zich af wat de verklaring voor het succesverhaal van de islamitische veroveraars was.”De oorsprong van het volk laat een combinatie zien van obscuriteit en barbaarsheid. Traceer je het begin van hun machtsontplooiing dan vindt je een huurlingenleger en de perfide moord op een prins wie ze de eeuwige trouw hadden gezworen.
Het is één doorlopend verhaal van door wreedheden verworven rijkdom, vermeerderd door roof. Van verderfelijke huwelijkspolitiek, goddeloze broedermoord, afzetting van vaders en zonen van flagrante trouweloosheid en onmenselijke wreedheid.. Om nog maar te zwijgen over hun zeden en geloof”.
De eerste West-Europese geschiedschrijving van het Ottomaanse rijk was van de Duitser Hans Löwenklau. In 1580 komt zijn Neuwer Muselmanischer Histori uit. De eerste Engelse geschiedschrijving van het rijk was van Richard Knolles in The Generall Historie of the Turkes uit 1603. Ook in dit werk werd het Ottomaanse Rijk als een “Terror of the World” beschreven.
Amerikaans wetenschappelijk schrijver en econoom Thomas Sowell.
Hoe zag die “kwestie” in het Ottomaanse Rijk, zoals Tunahan Kuzu dat noemde er eigenlijk uit??
Zo zijn tussen 1822 en 1915 meerdere pogroms/bloedbaden aangericht onder christenen. De onderstaande (niet volledige) opsomming per jaar betreft uitsluitend ongewapende burgers. Alleen doden worden vermeld, bij alle gebeurtenissen werden tevens kinderen en jonge vrouwen in slavernij afgevoerd.
in 1822 op Grieken op het eiland Chios: 50.000 doden (in 1821 waren tijdens de Griekse opstand tienduizenden moslims gedood).
in 1850 op Armeniërs en Nestorianen in Armenië: 12.000 doden
in 1860 op Maronieten en Syriërs in Damascus en Libanon: 11.000 doden
in 1876 op Bulgaren: 15.000 doden
in 1877 op Armeniërs tijdens de Russisch-Turkse oorlog: 6.000 doden
in 1892 op Jezidi’s in Armenië bij Mosoel: 8.000 doden
in 1894 op Armeniërs met name te Sassoun: 12.000 doden
in 1895-1896 op Armeniërs, algemene pogrom: 300.000 doden
in 1896-1897 op Grieken op het eiland Kreta: 55.000 doden
in 1909 op Armeniërs te Adana en omgeving: 30.000 doden
in 1914-1918 op Assyriërs-Chaldeeën, Assyrische genocide: 250.000 tot 275.000 doden
in 1915 op Armeniërs, algemene pogrom en deportatie: 600.000 tot 1.500.000 doden
Andere, niet-christelijke minderheden, zoals Koerden, zijn hierbij niet meegeteld. De aantallen gedode Koerden door systematisch geweld bedragen in dezelfde periode ten minste 500.000.
http://www.armeensegenocide.info/vergeten_genocide.html
Zie ook: http://www.npo.nl/bloedbroeders/POMS_S_VARA_813896
http://www.nrc.nl/nieuws/2015/04/24/de-kwestie-van-de-armeense-genocide-nog-eens-uitgelegd/
Tja dat is volgens de visie van een Nederlandse Turk nou het verschil tussen het slavernijverleden van Nederland en de Turks-Ottomaanse “kwestie”!
Slavernij in het Ottomaanse Rijk.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Slavernij_in_het_Ottomaanse_Rijk
Hier een vier en half uur durende docufilm over (een deel van) de Ottomaanse “Kwestie”.
Time Of Violence (1988; 288 min.)
is a MUST WATCH Bulgarian movie based on eyewitness written accounts. In the 17th century, a Bulgarian Christian region is selected by the Ottoman rulers to serve as an example of conversion to Islam. A Janissary who was kidnapped from the village as a boy now serving the Ottoman sultan is sent to force the reluctant inhabitants to convert. The Bulgarian Christians have to chose between physical annihilation and losing their spiritual identity. Ultimately torture, violence, and rebellion break out. Based on real events and the novel Vreme Razdelno (Време разделно, “Time of Parting”) by Anton Donchev.The novel is based on two individual eyewitness written accounts – by the priest Aligorko and the Venetian. The resulting text is a translation of the original French and Old Bulgarian (Old Church Slavonic) texts. All names, characters and events appear in the original manuscripts.
The year is 1668 AD. The Ottoman Turkish jihad is in its heat in Southeastern Europe. The Turkish siege of the Venetian fortress of Candia (now Heraklion in Crete) has been lasting for a second decade now. The Rhodope Mountain is seen as a strategically important base of the war but its Christian population is a potential source of instability. The sultan orders its conversion into “the right faith”. The sacred forests and valleys, where according to the legend Orpheus was born, now screams under the yataghans enforcing the foreign creed in blood and fires.
A corps of janissaries is commissioned to the Rhodope Mountains under the command of Kara Ibrahim. At the time, he was, as all the janissaries were, kidnapped from his Bulgarian family, raised as a Muslim, trained to be a ferocious warrior and convert infidels to Islam in a most brutal way. His cruelty stuns even local Ottoman ruler. He stops at nothing but the resistance of some of the locals is invincible. The struggle is half a success, there are many converts, the death toll is heavy, but all the Bulgarian keep their language and traditions on. Most of the Balkans were under the thumb of the Ottoman empire. Ottoman empire was showing its ugliest face during this period in Balkans. Bulgaria was a strategically important area inhabited by unreliable Christian subjects. The sultan decided that they must all convert to Islam, or die. Time of Violence focuses on the fate of one valley during this crisis. The son of the miller was taken off by the Turks years ago, while still a boy, to become a janissary. Janissaries were special troops used by the Ottomans. Recruited (involuntarily) from Christian boys, they were separated from their families at an early age, indoctrinated in Islam, and turned into fiercely reliable troops with no allegiance to anyone but the sultan. The miller’s son is now a highly trusted janissary, with the task of converting his entire home valley to Islam. But the people there take their religion very seriously, and will not submit. The janissary becomes more and more brutal in his attempts to convert the valley, for he must slaughter them all if they don’t take the turban.
Turkije / Nederland, 2007 – 2012
Het merendeel van de Turkse moskeeën in Nederland wordt beheerd door Diyanet, het Turkse ministerie van godsdienstzaken met een budget van meer dan 1 miljard euro, dat valt onder het ministerie van Algemene zaken van de Turkse premier Erdogan.
In Turkije zelf beheert Diyanet 80.000 moskeeën. Het ministerie van Algemene Zaken verspreidt er elke week een vrijdagpreek onder alle Diyanet-imams.
http://www.nieuwreligieuspeil.net/node/4859
(1). In feite werden beiden uit de partij gezet, zie: http://www.nu.nl/politiek/3928328/pvda-zet-kamerleden-kuzu-en-ozturk-fractie.html
(2). Zie hier het commentaar in Metro:http://www.metronieuws.nl/columns/2015/02/de-boeren-kuzu-en-ozturk
(3). Turkse ministerie van godsdienstzaken (Diyanet) stuur e-mailtjes met stem-advies:
(4). http://www.dagelijksestandaard.nl/2014/11/pvda-limburg-zt-rk-dient-turkije-niet-nederland/
Quo Vadis 
4 gedachtes over “Het gelijk van Tunahan Kuzu.”