Laatste update, 10-10-2021
Vanaf de zeventiger jaren kwamen er, met toenemende regelmaat (ernstige) klachten naar buiten over misbruik van kinderen binnen de RK-Kerk. Dit misbruik word de RK-Kerk terecht zwaar aangerekend, uiteraard, want van kinderen blijf je af, zeker als je als geestelijke een belofte van kuisheid hebt gedaan. Dat dit extra mee weegt is logisch, ook vanwege de vertrouwensrelatie die de kinderen en de ouders hebben met deze geestelijken. De zaak weegt extra zwaar vanwege de verstikkende zwijgcultuur, wellicht uit ongeloof en angst voor schadeclaims, wellicht ook uit schaamte, hoe kwalijk, werden de zaken in de doofpot gestopt.
Na lang aandringen werd er een commissie (Deetman) aangesteld om de klachten te onderzoeken. Er werd een enquête gehouden onder ca 500 jongeren om de omvang van het misbruik in kaart te brengen. De conclusie hieruit, tussen 1945 en 2010 werden in alle RK instellingen en seminaries naar schatting 10.000 tot 20.000 kinderen misbruikt. Deze cijfers haalden alle kranten, gingen de wereld over, men was ontzet, het Katholieke bolwerk was een poel des verderfs. Een ongekend schandaal, de RK kerk ging diep door het stof.
Voor het complete rapport:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Seksueel_misbruik_binnen_de_Rooms-Katholieke_Kerk
Begin juni 2014 kwam er een ander rapport uit van Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen kinderen, Corinne Dettmeijer. Volgens haar “onderzoek”, een extrapolatie uit een enquête onder 323 jongeren van 17 en 18 jaar uit 2011, worden er jaarlijks 62.300 kinderen in Nederland slachtoffer van seksueel misbruik. Onder die slachtoffers zitten ook kinderen die ongewenst in aanraking komen met afbeeldingen van geslachtsdelen, of meisjes die wel eens een hand op het been gelegd krijgen. Door deze gevallen ook mee te tellen werden de cijfers op zijn minst flink opgepoetst. De uitkomst van haar onderzoek werd flink gepromoot, en overhandigd aan de minister van veiligheid en justitie, Ivo Opstelten. Haar boodschap was, de overheid moet meer doen, door bv meer geld te geven aan clubs zoals van Dettmeijer.
In het onderzoek naar het misbruikschandaal binnen de RK kerk, waarbij vooral in de jaren 1945 tot 2010 naar schatting 10.000 tot 20.000 jongeren werden misbruikt, (deze aantallen zijn gebaseerd op eenzelfde soort enquête als van Corinne Dettmeijer) werd uiteraard ook gezocht naar een mogelijke oorzaak. De door het John Jay college uitgevoerde studie die in 2011 werd gepubliceerd, identificeert de lossere zeden in de VS in de jaren 60 en 70 als één van de belangrijkste oorzaken voor de omvang van het misbruik in die jaren. Mede door hun gebrekkige opleiding waren priesters volgens deze studie niet in staat goed om te gaan met de sociale onrust in deze periode, en nam het misbruik toe. Volgens dit onderzoek is deze sociale factor de enige goede verklaring voor de sterke toename van misbruik in de jaren 60, en de afname in de jaren 80. Factoren die al jaren stabiel waren, zoals het celibaat, kunnen volgens deze studie de piek in misbruik niet verklaren.
PS. Kan iemand me uitleggen waarom de seksuele revolutie van de jaren 60 en 70 blijkbaar alleen invloed heeft gehad op het misbruik binnen de RK-Kerk. (A)
Een blik achter de seksschandalen (bramkrol.com)
Foto: Het Klooster in ter Apel.
Op een mooie herfst zondagmiddag zaten we samen op een terrasje vlak bij het oude klooster in Ter Apel naast en ander stel waar we al snel mee aan de praat raakten.
De eerste reactie van de vrouw, toen we het over het klooster zelf hadden, was: “Wat zal zich daar allemaal wel niet hebben afgespeeld”, suggererend op het misbruik binnen de RK kerk. Ze kon een misprijzend glimlachje niet onderdrukken. Onlangs wist een aardige jongeman, tevens lid van een omstreden motorclub, mij zelfs te vertellen dat kloosters aan de basis stonden van het hedendaagse misbruik. Zelf gaf hij te kennen het erg vervelend te vinden dat er leugens over zijn eigen roemruchte en dubieuze motorclub werden rondgestrooid. Tja, als verhalen in de media over misbruik in de RK-Kerk de enige informatie is die je krijgt, dan is die informatie al gauw beeldbepalend. Zie onderaan bij (1).
Volgens cijfers van de site” Stop kindermisbruik” word in Nederland ca. 25% van alle jongeren ooit in meer of mindere mate ernstig misbruikt. 80 % van al deze gevallen komt voor rekening van gezinsleden en of personen uit de kennissenkring. Volgens mijn eigen berekening komt dat neer op ca 50.000 slachtoffertjes per jaar. Dat is al een stuk minder dan de gepimpte cijfers van Dettmeijer maar desalniettemin ernstig genoeg.
Hier worden al weer andere cijfers genoemd. “Volgens het CBS zijn er jaarlijks 100.000 slachtoffers van aanranding, verkrachting en/of misbruik. Hiervan is 90% vrouw en 10% man. Wordt fysieke seksuele intimidatie zoals ongewenste aanrakingen meegeteld, dan ligt het aantal slachtoffers nog veel hoger. 3% van de bevolking van 16 jaar en ouder (470 duizend personen) zei in de afgelopen 12 maanden slachtoffer te zijn geweest van enige vorm van fysiek seksueel geweld.
Tel je ook de slachtoffers van niet-fysiek seksueel geweld mee (van staren tot online seksueel misbruik) dan gaat het jaarlijks om maar liefst 1,6 miljoen personen (16 jaar en ouder), ofwel 11% van de bevolking”.
Bron: https://fondsslachtofferhulp.nl/statistieken-cijfers-seksueel-misbruik-nederland/
Ook de cijfers uit de commissie Deetman zijn niet meer dan een ruwe schatting gebaseerd op een enquête onder een beperkt aantal jongeren. Maar de toon was gezet, de RK-Kerk was voor velen een bolwerk van seksueel misbruik, ja zelfs ontaard als zijnde een criminele organisatie.
Hier wat stukjes uit de column van Bert Wagendorp):(de Volkskrant, 17-12-2011).
Pijdragers
… Bij de Broeders van Liefde, schrijft Deetman, was sprake van systematisch ‘misbruik van de eigen kweek’, de Broeders van Liefde in opleiding, zeg maar. Bij de Salesianen van Don Bosco kon je je als pupil maar op één manier tegen de gewelddadige trekjes van de broeders beschermen: door hen seksueel ter wille te zijn. Dat hoorde bij de ‘interne kloostercultuur’.
Het zijn de schijnheilige namen van de ordes die het allemaal nog wranger maken: bij de Congregatie van Onze Lieve Vrouw van de Zeven Smarten loerden ze ook op je.
Het waren de laatste restjes wir haben es nicht gewusst die gisteren werden opgeruimd – en tevens werd de voormalige aartsbisschop van Utrecht Simonis definitief ontmaskerd als een ordinaire aartsleugenaar. Zijn pontificale ontkenning bij Pauw & Witteman, later voor de rechter onder ede herhaald, dat hij het niet had geweten, werd door Deetman in zijn gezicht tot ontploffing gebracht: ‘Van onwetendheid (…) was geen sprake.’ …
Tot zover het commentaar van de heer Wagendorp.
Op dat commentaar van de heer Wagendorp werd als volgt gereageerd: (de Volkskrant, 20-12-2011, ingezonden brief van Meindert Muller, Born)
“Buiten proporties
Ik heb in de inmiddels beruchte periode zes jaar op het seminarie van de Salesianen gezeten, vier jaar in Ugchelen en twee jaar in ‘s-Heerenberg. En zes jaar heb ik me daar volkomen veilig gevoeld en ben ik geen moment seksueel benaderd, laat staan misbruikt. Het was voor mij al met al een fijne tijd. Een aantal klasgenoten met wie ik nog altijd contact heb, heeft eenzelfde ervaring. Ik vind het dan ook een gotspe wanneer Bert Wagendorp in zijn column ‘Pijdragers’ (Ten eerste, 17 december) het rapport-Deetman als volgt samenvat: ‘Bij de Salesianen van Don Bosco kon je je als pupil maar op één manier tegen de gewelddadige trekjes van de broeders beschermen: door hen seksueel ter wille te zijn. Dat hoorde bij de ‘interne kloostercultuur’.’ De feiten die naar buiten zijn gekomen dankzij slachtoffers, journalisten en Deetman zijn wanstaltig genoeg en besmeuren mijn herinnering. Niemand, ook de slachtoffers niet, is erbij gebaat als deze feiten nog eens worden uitvergroot; dat hebben die feiten helaas niet nodig. En er waren en zijn heel wat Salesianen voor wie ik het hartstochtelijk zou willen opnemen en aan wie ik een goede tijd en een goede opleiding te danken heb”. Tot zover deze getuigenis.
Ook ondergetekende ’s eigen ervaringen, de vele klasgenootjes en later mijn eigen kinderen die onder meerdere priesters als misdienaar hebben gediend, onderschrijven het relaas van de heer Meindert Muller. De ruwe cijfers uit het rapport van de commissie Deetman, de naar schatting 10.000 tot 20.000 slachtoffers zijn te herleiden naar percentages. Het is een ruwe schatting, gebaseerd op de aanname dat van alle katholieke 40-plussers tussen 0,3 en 0,9 procent als kind ervaringen heeft opgedaan met seksuele toenadering door dienaars van de kerk. Om de omvang beter te accentueren, in dezelfde tijd (1945-2010) zijn er in de seculiere maatschappij naar schatting 3.250.000 (Laagste schatting, 65 X 50.000 slachtoffertjes per jaar), tot 4.062.500 (hoogste schatting) kinderen misbruikt.
Wie deze cijfers over misbruik uit de rest van de maatschappij vergelijkt moet op zijn minst erkennen dat de cijfers over kerkelijk misbruik er ineens heel magertjes uitzien.
Wat betreft de gevaren van misbruik, in vergelijking met de gewone maatschappij, zaten kinderen op seminaries en andere RK ordes er zelfs een heel stuk veiliger dan daarbuiten.
Om nog maar te zwijgen over de mogelijke gevallen van valse aangiftes, want als er ergens geld te halen is zijn sommige mensen erg creatief met hun geheugen.(2) Dat zou een reden kunnen zijn dat misbruik in de RK Kerk door de betreffende oversten nogal eens met de mantel der liefde bedekt werd, want mochten de beschuldigingen toch waar zijn, dan moesten de verantwoordelijken zich bij het laatste oordeel moeten verantwoorden en hun gerechte straf niet ontlopen. (“Want hij die de wegen kent en ze niet bewandeld zal met dubbele roeden geslagen worden”).
Bronnen: Slachtoffers pimpen, Elsevier, 14 juni 2014.
Met dank aan:http://www.rijnlandmodel.nl/actueel/multiculturalisme-katholiek-misbruik.htm
(1). In de vroege Middeleeuwen werden in de kloosters het eerste onderwijs (schrijven en rekenen)gegeven. Kruiden tegen allerlei ziektes gekweekt, de monniken ontwikkelden nieuwe betere landbouwmethodes. Zie ook
(2). “In de jaren negentig van de vorige eeuw beweerden honderden vrouwen als kind misbruikt te zijn door hun vader of door een ander familielid. Vaak spanden ze een proces aan en werden de beschuldigden veroordeeld tot gevangenisstraffen. Uit onderzoek van geheugenpsychologen bleek evenwel dat velen onterecht werden opgesloten.
De vrouwen herinnerden zich gebeurtenissen die zich nooit hadden voorgedaan. Het is schrikwekkend gemakkelijk om mensen valse herinneringen aan te praten, zie het onderzoek van wetenschappers zoals Elisabeth Loftus en Willem Wagenaar. Therapeuten die geloofden in de foutieve Freudiaanse opvatting dat traumatische ervaringen “verdrongen” worden, maar later op allerlei manieren toch opborrelen in het bewustzijn, legden aan vrouwen met bijvoorbeeld eetstoornissen of fobieën uit dat hun aandoening vanuit dat perspectief kon begrepen worden”.
Bron: http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/opinieblog/blog/JohanBraeckman/1.2355781
(A).
Een ander voorbeeld hoe bepaalde herinneringen zijn gemanipuleerd. Boek over Holocaustslachtoffer blijkt verzonnen:
http://www.skepsis.nl/wilkomirski.html
Er komt een groot onderzoek naar mishandeling van kinderen die uit huis zijn geplaatst door de Kinderbescherming. Het kabinet heeft dat vandaag besloten.
De commissie Geweld in de Jeugdzorg onderzoekt de fysieke en psychische mishandeling van kinderen die tussen 1945 en 2015 in een tehuis of pleeggezin hebben gezeten. Dat is een vervolg op de commissie Samson, die onderzoek deed naar seksueel misbruik van door de overheid uit huis geplaatste kinderen. Daarop kwamen ook veel meldingen van mishandeling binnen.
De geschiedenis van het klooster Ter Apel.
Quo Vadis 
Een gedachte over “Misbruik binnen de RK-Kerk.”