Zodra je met een vinger wijst naar de islam wordt je al ingedeeld in het hokje waar ook de PVV vaak ingedeeld wordt. Het hokje dat neigt naar extreemrechts, naar bruinhemden, nazi,s en voor je het weet beland je in hun fantasie in de beklaagdenbank van de processen van Neurenberg.
Ik moet toegeven, er is geen gemakkelijker manier van scoren, want als ik u beschuldig van nazipraktijken of fascisme, ben ik automatisch de Good Guy en u de verdachte.Je kunt inderdaad veel van de PVV en Wilders zeggen en ik ben het ook niet met hem eens hoe hij vaak de moslims schoffeert, maar ik wil u toch iets uitleggen, als u daar geen bezwaar tegen heeft.
Dat gaat mede naar aanleiding, van het verwijt waarom islamcritici zo vaak als racist, nazi en haatzaaier worden weggezet.
En waarom ze toch door blijven gaan met steeds maar weer op dat ene onderwerp, dat ”grote gevaar” blijven hameren terwijl er ook zoveel ander leed aandacht nodig heeft.
En nee, je hoeft en kun je niet alle leed van de wereld aantrekken. Daarom mag je echter daaruit wel een keuze maken. Die keuzevrijheid, tja, waarom wordt de één mensenrechten activist, de ander een dierenrechtenactivist en weer een ander milieu, of anti-abortusactivist?
Ik interesseer me in geschiedenis en daarbij kwam onvermijdelijk ook een keer de islam in beeld en heb veel gelezen en vergeleken en heb 15 jaar geleden besloten de islam te bekritiseren. Zowaar niet één van de minst ongevaarlijke vorm van activisme. Waarom? Omdat het op mijn pad kwam. Om dat naar mijn mening de islam een buitenproportioneel aandeel aan onrecht, leed en geweld voortbrengt.
Wat is die grote gemene deler die al die activisten met elkaar delen? Is dat niet de hang, de droom naar een betere rechtvaardiger wereld?
Nee we hoeven geen eindeloze discussies te voeren om een redelijk betrouwbaar oordeel over de islam te vellen.
Je hoeft alleen maar te kijken naar herkomst van de voornaamste vluchtelingenstromen (exclusief oorlogsgebieden en andere conflicten), sinds pakweg 1979, het jaar van de islamitische revolutie in Iran, waardoor de ideologie van de islam in de hele islamitische wereld een enorme boost kreeg. Zie (1).
Je hoeft alleen maar op de kaart van Amnesty-International te kijken waar de meeste mensenrechten geschonden worden. Of op de kaart van Transparancy International, waar de meeste corruptie voorkomt.(Corruptie is één van de grootste bedreigingen voor vrede en stabiliteit).
Of op de kaart van Open Doors waar de meeste christenvervolgingen plaats vinden.
Ik hoop dat men eindelijk eens door heeft dat een islamcriticus in feite ook een mensenrechtenactivist is, hoe spijtig het ook is dat je daardoor onvermijdelijk de goede vreedzame moslims op hun ziel trapt. Dat men eindelijk begrijpt, dat islamkritiek niets met racisme te maken heeft.
Want als je het controversiële karakter van de islam wilt begrijpen moet je het controversiële karakter van Mohammed kennen. De meeste moslims zijn aanhanger van de bescheiden, goedaardige ,vreedzame mysticus, de raadsman en bemiddelaar, die die eerst was. Voor hun is de islam de religie van de vrede en zij liegen niet. Zij kennen die andere Mohammed niet, die gewelddadige tiran. Dat is niet onze Mohammed zeggen ze en ze hebben gelijk. Ze hebben geen idee wat Mohammed en zijn opvolgers de wereld voor ontzaglijk leed hebben aangedaan.
Na zijn vlucht uit Mekka, naar Medina, onderging Mohammed een metamorfose, hij werd rancuneus, zijn openbaringen werden driester en militanter, naarmate zijn aanhang groeide. Hij benoemde zichzelf tot legerleider en staatshoofd. Daarmee was de islam in één klap een politieke en militaire macht die zijn weerga niet kent. Mohammed hief belastingen en voer wrede expansie oorlogen. Hij beroofde handelskaravanen van zijn tegenstanders om hun economisch te treffen maar ook om zijn expansieoorlogen te financieren. De expansie van de islam onder zijn bewind en zijn opvolgers heeft aan vele tientallen miljoenen het leven gekost. Vele miljoenen werden tot slaaf gemaakt, wie zich niet wou bekeren werd onthoofd,( Lees de gerenommeerde islamitische historicus Muhammad ibn Jarir at-Tabari (838-923) over de moord op 700 tot 900 gevangenen van de joodse stam Banu Qurayza in het jaar 627: “De profeet liet een grote kuil graven op de marktplaats van Medina en ging aan de rand zitten. Hij gaf het bevel om alle joden te kelen. Ook de jongens die tekenen van puberteit vertoonden”) of ging als derderangsburger door het leven en moest “beschermingsbelasting” (dhimmy-belasting) betalen. Voor de rest was men vaak volkomen vogelvrij.
Ayatollah Sadeq Khalkhali:
“Tegenstanders van het doden hebben geen plaats in de islam! Onze profeet doodde met zijn eigen gezegende handen!:
Mohammed heeft gevochten, gemoord en geroofd als een beest. ( Een groter contrast met het leven van Jezus van Nazareth is niet mogelijk).
Daarom is het voor mij en andere islamcritici zo moeilijk om voor iedereen die zich nooit heeft verdiept is de islam, een genuanceerd verhaal over de islam te maken. De bevrijding van de tirannie van de wereldlijke macht van de RK-Kerk en haar kerkelijke rechtbanken in de late Middeleeuwen ging ook niet gepaard met paaien en lieve woordjes. Daar hebben onze voorouders bloed, zweet en tranen voor gelaten. De waarheid over de islam in zijn totaliteit is bij voorbaat slecht nieuws en bij slecht nieuws geld een algemene regel die ik graag onder de aandacht wil brengen:
Dont shoot the messenger!
(1).
http://anderetijden.nl/aflevering/495/Ayatollah-Khomeiny
Zie ook Het systeem, de islam:
Quo Vadis 